La Fiancée du Pirate (1969)

De synopsis is niet volledig en mist de allerlaatste minuut, waarin de heldin vrolijk lachend na haar wraakneming de wijde wereld intrekt .
Hoe dan ook, film begint leuk als een soort vervolg op Mouchette waarin de heldin ( op zich best lekker, maar dat haar...) fungeert als paria van de dorpsgemeenschap en het ongenadig te verduren krijgt, maar allengs slaat de sfeer om en wordt het eerder een vrolijke komedie waarin de rape & revenge thematiek nogal lichtvoetig wordt gebracht .
Regisseuse Kaplan was ooit assistente van Gance en restaureerde diens J' accuse ( waar de huidige versie op gebaseerd is ) maar cinematografisch briljant of inventief is het allemaal niet.
Voor MM ers van boven de 100 ( nog gefeliciteerd) vermeld ik tenslotte dat de muziek werd verzorgd door Moustaki en Barbara.

Bijzondere film, eigenlijk een hekeling van de kleinzierigheid, de hypocrisie van de massa.

Bernadette Lafont in een film die haar een zekere "cachet" bezorgde, maar in een tijd van sexuele revolutie en opduikend feminisme, toch eerder welwillend werd aanvaard.

Het is het verhaal van de vrouw die zich wreekt omwille van de cynische houding van de dorpsgenoten tov van haar zelf, haar moeder en wat ze lief heeft.

Hoofdrolspeelster is sterk in haar sensuele rol waarbij ze haar dorpsgenoten letterlijk en figuurlijk in hun hemd zet.

Het passende chanson "Je m'en balance" werd geschreven door Georges Moustaki en helpt mee de film de nodige luchtige toon mee te geven.

Film met vaart waarvan ik haast niet kon geloven dat ie vijftig jaar geleden gemaakt is. Leuke wulpse hoofdrolspeler ook.

In 1965 vertoonde ik " l'eau a la bouche" niks bijzonders maar in die tijd smachtende mannen. er was niet veel te zien dan een 1/2 blote borst en door de kath.filmkeuring afgekeurd, dan krijg je natuurlijk meer publiek!

Ik kom op een lagere beoordeling dan mijn voorgangers, omdat het 'over the top' acteren van de mannen uit het dorp me erg gingen irriteren. En het begin van vrijen wordt wel heel apart als de mannen zo ruw mogelijk beginnen met de vrouw te gaan zoenen. Zeker het idee dat een vrouw dat lekker zou vinden ...

Maar het geld dat Marie ermee verdient vergoedt natuurlijk voor haar wel wat.

Gewoon een leuke Franse film uit lang vervlogen tijden.

Destijds waarschijnlijk taboedoorbrekend.

Letterlijk tegen heilige huisjes. Nu vooral schattig. Film geeft een heerlijk nostalgisch gevoel. Vermeende slechte acteerprestaties etc neem je dan zonder probleem op de koop toe.

Nognaals mag TV5Monde een pluim ontvangen dat ze dit soort ‘ouwe meuk’ (in ogen van heel veel mensen denk ik) nog uitzendt. ?

Mee eens. Best aardige film, maar dit is toch echt een komedie en geen drama. De film hinkt een beetje op twee gedachten: het aan de kaak stellen van de hypocrisie van de oversekste mannelijke dorpsbewoners en de luchtige capriolen van een meisje dat zich prima weet staande te houden. Maar ook ik begon me flink te ergeren aan de overacting van de dorpsbewoners.

Maar de borstjes van Bernadette Lafont maken veel goed en ze heeft hairy armpits
De muziek van Barbara is genieten, zo ook de beelden van het Franse platteland in de jaren zestig. Weer een hoop leuke auto's gezien.