Taiyô no Uta (2006)

Begint wat cliche maar gaandeweg wordt het een mooi tiener drama/romance met een zeer mooi einde.

Yui is overigens een lust voor oog en oor.

A Song In The Sun

Een film die erg inspeelt op emotie, en och, wat lekker. Het heeft alles wat een romantisch drama hoort te bevatten. Een feelgood begin, een dramatisch middenstuk en een lach en traan aan het eind. Beginnende liefde, een eerste kus, aanzwellende strijkers, slow-motions, achter elkaar geplakte happy moments op muziek.

Overheersend zoet, lief en schattig. Visueel en muzikaal erg fraai. Mooi setje acteurs, met als hoofdattractie Yui. Zij geeft als Kauro, singer-songwritester, een extra origineel, muzikaal tintje aan de film. Heb verder ook weer genoten van alle aandoenlijke, liefelijke gelaatsuitdrukkingen (van alle acteurs). Op acteerwerk zou wel wat aan te merken zijn, wat gekunsteld af en toe, maar vind dat wel passen bij het verhaal, de personages en de sfeer. Heb me twee uur lang erg goed vermaakt.

Deze film is simpelweg heerlijk. Een indrukwekkende film over een eerste liefde van een meisje met een zeldzame ziekte. Zeer puur geacteerd met een prachtige actrice in de hoofdrol!

Een must see voor elke romanticus, en dat zijn we toch eigenlijk allemaal?

Met stip de ontroerendste film die ik dit jaar al heb mogen aanschouwen. Wat heb ik het vaak moeilijk gehad zeg .

Een meeslepend feelgood filmpje, emotioneel schiet het helemaal raak.

Fans van Yui, moesten die hier zijn, zeker meepikken!

Had meer ingezeten.

Takashi Tsukamoto overtuigt niet helemaal en wordt af en toe wat irritant optimistisch, maar het is vooral het vreselijke muzikale randje dat deze film weghoudt van de score die hij eigenlijk verdient. Iets teveel aandacht voor zang en gitaarspel, wat ik verder ook niet echt te pruimen vond. Nogal lomp nummertje met vreselijke Engelse tekstsnippets. Had er integraal uitgemogen en de film had op 4* mogen rekenen.

Want verder is het zeker best te pruimen. Eerste liefde met veel Japans geschuifel en gestaar naar de grond. De muziek (niet het gitaargejengel) is overvloedig aanwezig maar gelukkig wél mooi en sterk getimed. Film duurt uiteindelijk ook weer iets te lang, maar het einde is sterk en laat een sterke indruk achter.

Jammer. Vond de muzikale toevoeging vooral afbreuk doen aan de film en het zorgt voor die extra 20 minuten die er absoluut afgekund hadden. Verder niks op aan te merken, dus als je Japanse soloartiestes die zichzelf begeleiden op gitaar leuk vindt dan is er waarschijnlijk weinig aan de hand.

3.5*

Lieve film over een gedoemde kalverliefde, waarin ontroerende en optimistische scènes elkaar afwisselen. Hoewel het af en toe een beetje slikken is, weet regisseur Koizumi dankzij de overtuigende vertolking van Yui te vermijden dat het verhaal té sentimenteel wordt. Romantici mogen dit niet missen.

Zonder ondertiteling gezien, want ik kreeg het niet voor elkaar om de tekst eronder te krijgen op m'n telefoon.. Maar ik ben al heel blij dat ik hem helemaal kon kijken! (en een film is meer dan alleen wat tekst oplezen van een rottig schermpje)! Bedankt dus BBarbie!!

Want deze stond wel erg op mijn lijst, na de remake ervan te hebben aanschouwd.

Wat ik al schreef. Een film is niet enkel woorden tot me nemen.

Beelden moeten sowieso gevoeld kunnen worden, wat voor taal men ook spreekt. En jongen, oh jongen. Dit deed ik ook. Tot in mijn tenen.

Yui is een plaatje (dankzij YouTube overigens wel enkele clips op herhaling gedaan), die jongen is heel leuk en kan ook meer gevoel overbrengen dan Patrick in mijn mening. Toch huilde ik wel sneller bij de laatste dan dit. Wat opmerkelijk mag heten, want meestal is dit anders..

En toch hangen ze aan dezelfde lijn.

Wauw, ja dit knalt wel weer enorm naar binnen. Ik ga Midnight Sun met Bella echt zeker nog een derde (!!) keer doen, want het kijkt weg als een tierelier. En Patrick stal wel mijn hart na twee keer.. Dat wel. Maar acteren, hmm.

Overigens had ik nooit eerder gehoord van XP, tot ik vorige week in de bios zat.

Ik dacht daarvoor wel dat dit uit de koker van een of andere jongvolwassen schrijfster of schrijver kwam, die gewoon een nieuwe ziekte had bedacht.