Unstrung Heroes (1995)

Ik had hier niet al te veel van verwacht, maar wat een schitterende film. Zeer sterk geacteerd (Seinfeldfans opgelet en is dat jongentje niet het menneke uit The Others?), een meeslepend verhaal en heel erg apart allemaal. Echt een aanrader! Een verrassende ****-film!

Ik vind deze ook heel goed. Nee, die jongen zit niet in The Others (die is veel later gemaakt, zou hij toch veel ouder zijn?)

Kramer, uh, Michael Richards is weer fantastisch.

Ik was niet van plan dit te kijken, maar toen ik Kramer zag opduiken, ben ik blijven hangen...

Aardig filmpje. Met enkele erg grappige dialogen vooral, sterk en licht subtiel.

Richards was weer erg sterk.

***

niet al te bijzonder verhaal, maar turturro maakt veel goed. 3 sterren

Coming of age verhaal, met een emotionele impact, neergezet in de jaren zestig. De ziekte van de moeder wordt op chronologische volgorde, eerlijk en met gevoel verteld, zo ook het onvermijdelijke gevolg. De film wordt nergens sappig en dat is een verdienste van de regisseur. In het algemeen is er sprake van een sterke cast. Helaas geldt dat niet voor de rollen van de beide ooms: de excentrieke, bizarre personages, lijken teveel bedacht, zijn te clichématig en te weinig "echt".

All the lost balls.

Herziening. Grotendeels wel wat ik er van onthouden had, maar toch heeft de film een frisse, emotionele impact die niet te negeren is. Okay, er zijn de obvious excentrieke figuren Danny en Arthur, maar gespeeld door 'Kramer' en Chaykin wisten ze bij mij wel wat los te maken, evenals de rest van de cast (Turturro, MacDowell, Watt). Enkel sommige lines van 'Franz' op het eind waren er wat over, maar het is deze warme, soms pijnlijk harde (tussen neus en lippen door bijna), mooi gefilmde en gesette, van zeer fijne muziek voorziene film zomaar vergeven.

Over ziekte, dood, opgroeien, geloof, idealen, paranaioa en misfits én liefde; de hele rambam zou je bijna zeggen, en toch... very charming.

3,5* ---> 4,0*.