The Unbelievable Truth (1989)

Ik heb deze destijds gehuurd omdat er het bandje van Andy Yorke (de broer van Thom) zich naar deze film vernoemd had, en ik dat bandje wel goed vond.

De film zelf is wel okay, maar ik herinner me er niet zoveel meer van.

Eesrte speelfilm van Hal Hartley zet meteen de toon. Script, personages, dialogen, allemaal net niet normaal, beetje ontwricht. Arthouse drama met vervreeemde maar treffende deadpan humor.

Hal Hartleys volgende films (Trust, Simple men, Flirt, Surviving desire en Amateur) zijn even zo goed, op hun eigen vreemde manier. Het zijn een soort weirde studentikoze tienerkomedies voor intellectuelen, maar, zeg ik er meteen gehaast bij, wel flink tongue-in-cheeck. Maar wat zou dat? Ook intellectuelen mogen lachen, toch?

Amateuristisch, maar speels vormgegeven, bij momenten hilarisch en onverklaarbaar beklijvend filmpje. Hartley is voor mij alleszins een cineast om in het oog te houden.

Redelijke film over een moordenaar die terugkeert naar zijn oude woonplaats om daar te gaan werken. Een simpel verhaal, met toch een beetje eigenaardige dialogen en situaties. Dit maakt het een beetje een vreemde film, waar stiekem toch aardig wat te lachen valt om de doorgaans droge humor. Dit regiedebuut van Hal Hartley duurt verder gelukkig niet al te lang.