Niji no Megami (2006)

'Uit de stal' van Iwai Shunji (Love Letter / Hana & Alice) en dat is te merken aan deze film. Dezelfde thematiek van verlangen en dromen van twintigers. Soms rake, maar soms wat zwalkende toon (vooral de scenes met de schreeuwerige filmcrew zijn missers) in een mix van existentialisme (!) en romantische kitsch.

Tja wat dan aan te vangen? Je gewoon onderdompelen!

De nogal schattige hoofdrolspeler Ichihara is de hele film iets te onnozel maar de vrouwenrollen van Ueno als Aoi en Aoi (verwarrend)als haar blinde zus zijn goed.

Nu te zien op het Camera Japan festival.

Moeilijk inderdaad met dit soort films is dat ze wat overschaduwt worden door de films van Iwai. Wanneer zuke liefdesdrama's zie, met sporadisch soft-focus beelden en dartelende muziek komt die naam toch snel boven borrelen. Maar hij zou hij past ook zo bij een regisseur als Hiroki. Toch heeft hij genoeg eigens om op eigen benen te staan overigens.

Niji no Megami is een film met ups en downs, met soms erg rake en sfeervolle fotografie en een erg mooie Yû Aoi in kimono. Film kent een paar emotionele hoogtepunten, maar weet niet over de gehele linie te overtuigen. Wat meer van het speelse, wat meer focus ook en de film had nog een pak fijner geweest. Nu blijven vooral enkele mooie scenes bij.

Zoals wel vaker bij Japanse films een in potentie romantische film met veel drama en nauwelijks romantiek. Ik ben daar niet onverdeeld gelukkig mee. Zowel het scenario als ook het acteerwerk zijn aan de magere kant.

Goed beschouwd lopen er twee blinden rond in deze film. Allereerst de zus van de hoofdrolspeelster, maar daarnaast ook haar tegenspeler die ziende blind blijkt te zijn. Wat een sukkel…