L'Horloger de Saint-Paul (1974)

Heeft niemand anders deze goeie film gezien ?

Nee,niemand.Eerste wat bekendere film van BT,die lijdt aan een zekere gedateerdheid.

Het uitgangspunt is interessant genoeg:de misdaad niet bezien vanuit het perspectief van slachtoffer,dader of politie maar puur vanuit het perspectief van des daders vader,Poiret die practisch continu in beeld is.Overigens:de film is gebaseerd op een romannetje van Simenon.

Wat die gedateerdheid betreft:er zit veel van '68 in deze film.Eerst zien we hoe Poiret aan de stammtisch met zijn buddies allerhande reactionaire praat uitslaat,en geleidelijk wordt duidelijk dat deze burgerman in volle midlife crisis het contact met de gauchistische,revolutionaire jeugd kwijt is.Zijn zoon ,een interjuweel die zich solidair heeft verklaard met het proletariaat door in een fabriek te gaan werken,minacht hem eigenlijk,en de vader doet boete door zich op zijn beurt te ontpoppen tot een geengageerd mens.

Verder zitten er nog wat obligate verwijzingen in naar politie geweld en inspecteur Rochefort wordt al helemaal als een walgelijke spitsburger voorgesteld.

De stijl is sober en heeft geen fuck met de NV te maken,terwijl opvalt dat de film zich integraal afspeelt en is opgenomen in Lyon,niet echt de meest fotogenieke stad van Frankrijk.

Dinsdag 22 mei te zien in Filmtheater De Uitkijk (Amsterdam).

Zoonlief blijft tot het bijna einde een raadsel en dat geldt ook voor de omslag bij papa…

Geëngageerd noemt pippo dit enne Lyon komt er wat mij betreft best fotogeniek vanaf hoor!

Wel eens leuk, een film die zich afspeelt in Lyon ipv het eeuwige Parijs. Noiret is goed als vader die vervreemd is van zijn zoon, maar verder vond ik het maar een saaie bedoening. Vond de eerste 20 minuten eigenlijk nog het beste, als je net als de vader geen idee hebt wat er nou aan de hand is. Het conflict tussen Noiret en de politie-inspecteur boeide me maar matig, en dat vormt toch wel de hoofdmoot in het lange middenstuk. Zit nog wel een aardige knokpartij in die uit de lucht komt vallen maar daarna kabbelt het weer rustig voort. Tavernier heeft me nog niet kunnen overtuigen, maar dit was pas mijn tweede, zal binnenkort Coup de Torchon eens opzetten.

Tavernier weet best de nieuwsgierigheid over de afloop van het verhaal bij de kijker op te wekken maar zeggen dat de film vol spanning steekt, er hoogtepunten zijn en verrassende wendingen, ware zekerlijk verkeerd.

Verhaal speelt zich af op het psychologisch vlak.

Weer het weergaloos talent van Noiret kunnen bewonderen.

Behoorlijk sterk van Tavernier voor een debuutfilm.

Nogal treurig verhaal, met een typische jaren 70 setting.

Noiret is hier wederom groots en draagt in feite de hele film. Ik had wel te doen met zijn personage.

Het plot is verder tamelijk minimaal. De film neemt de tijd om het verhaal te vertellen. De vader die eigenlijk maar bar weinig weet van zijn zoon.

L'Horloger de Saint-Paul moet het vooral hebben van de sfeer en dus Noiret. De Lyon setting vind ik zeker wat toevoegen.

Jean Rochefort is ook zo'n bekende kop van de Franse films uit die tijd. Hij doet me altijd wat aan Martin Brozius denken.

Zodra de achtergrond van de moord en de motivatie van de zoon naar voren komen geeft dat wel wat gefronste wenkbrauwen.

Het einde is gewoon passend en prima. Toch blijft het een treurige bedoening.

Opmerkelijk dat La Grande Bouffe ter sprake komt, waar Noiret zelf ook in zit.