The Founder (2016)

Topfilm en fantastisch geacteerd door keaton!

Mmmmm, ik ben dol op MekDoonald

Vermakelijke anti-McDonalds film. Wat een teringlijer.

Ik kreeg er niet meer trek van.
Duurde allemaal veel te lang, ik denk dat een documentaire meer mijn interesse erbij had doen houden dan dit geacteerde saaie verhaal.

Prima filmpje, kakt wel erg in na een uur.

Goede biopic van de oprichter van McDonalds.

Ray Kroc, op en top zakenman, op en top hufter Had wel te doen met de broeders McDonald's.

Ik werd hier erg enthousiast van! Goed geacteerd en het verhaal komt zeer goed uit de verf!

Aangename speelfilm over het waargebeurde verhaal van hoe de fastfoodketen McDonalds is ontstaan. Ik had totaal geen idee over deze geschiedenis van een restaurant dat iedereen over gans de wereld kent. Michael Keaton speelt een glorieuze rol als de selfmade man die gestart als een doordeweekse succesloze deur aan deur verkoper waar men nogal smalend doet over zijn vele mislukte projecten. Uiteindelijk groeit hij uit tot een waardige en machtige zakenman met een wereldwijd imperium. Je ziet hem in de film dan ook groeien van iemand die haast moet bedelen voor enkele centen en overal gaat zoeken achter werknemers tot op een punt waar hij succesvol begint te worden en iedereen nu hem najaagt om deel te mogen uitmaken van zijn wereld. Ook zijn gehaaide zakeninstinct groeit waarbij hij spreekwoordelijk over lijken gaat om zijn doel te bereiken. Mooie film die mij geen minuut heeft verveeld. Plots was het einde daar...

Mooi verhaal, en inderdaad, waar een wil is is een weg.

Zeker het begin van de film is interessant door het uit de doeken van de rationele benadering van de heren McDonald en daarmee het ontstaan van fast-food. Dit is meteen een mooie illustratie van het kapitalisme waarvan de heer Kroc een exponent is.
Tweede deel begint het wel wat te slepen maar toch leuk om gezien te hebben.

Goeie film en een uitstekende rol van Keaton. Knap hoe hij de keiharde zakenman neerzet en toch nu en dan sympathie weet te wekken. Het camerawerk is sterk en het tijdsbeeld goed weergegeven. Daarnaast is het fijn dat de film ook echt dicht bij de waarheid blijft. Wat ik persoonlijk wel een vereiste vind voor een biopic.
Heel weinig op aan te merken verder. Vakwerk.

Een typische biopic over een succesvol zakenman met de zakelijke ‘rise’ en de persoonlijke ‘fall’.

Hoewel het eten van McDonalds mij niet vreemd is, was dit verhaal achter het wereldwijde succes nieuw voor mij. Het eerste deel van de film heeft die fijne rush van een startend succesverhaal: we zien Keaton worstelen met zijn baan als verkoper, en volledig opbloeien als hij de McDonalds broers ontmoet. Hun verhaal heeft het zelfde moeizame verleden, maar zij zijn er dankzij eindeloze inventiviteit in geslaagd om een succesverhaal neer te zetten: een supersnelle hamburgertent.
Tot dit punt heeft de film die fijne onbezorgde jaren 50 sfeer, en doet doet dankzij de kostuums, kleuren en muziek meermaals denken aan een tot leven gewekte vintage Coca Cola reclame. Dit is Amerika zoals ik het graag zie.

Dat de film vervolgens een negatievere wending krijgt, was in het eerste deel al meermaals aangekondigd, en in het tweede deel zien we dit al snel tot uiting komen. Kroc’s ambitie verblindt hem voor zijn slechte huwelijk, en zijn drankgebruik neemt met elke scene toe. Van een ambitieuze dromer verwordt hij tot een geldbeluste tiran, die er geen moeite mee heeft om dierbaren te kwetsen.

Uiteindelijk eindigt hij zakelijk enorm succesvol, maar het geweten blijft knagen. Hoe ver ga je voor succes, en welke prijs ben je bereid te betalen voor een goede nachtrust? En is deze wel te koop? De blanco cheque die hij aan de broers geeft is tekenend voor zijn schuldgevoel, maar zelfs dat laatste restje empathie is op het laatst verdwenen, wanneer hij hun naam en royalty’s afpakt.

De film benadrukt meermaals dat Kroc zelf niet veel bijzonders kan. Hij is geen goede verkoper, een slechte man voor zijn vrouw, financieel onbekwaam, een alcoholist, een lastige zakenpartner, en hij pakt andermans ideeën af om er zelf mee te gaan pronken. Zelfs zijn slotspeech over succes die hij in de eindscene voorbereidt is grotendeels gejat van de motivatie-LP die hij in het begin afspeelt.

De film volgt het boekje en is weinig origineel, maar zeer degelijk verteld. De film houdt twee uur lang gemakkelijk je aandacht vast met dit schrijnende verhaal. Uiteindelijk blijf je door alle zakelijke narigheid met een rare nasmaak achter.

3,5*

Ondanks ik tegenwoordig nooit bij McDonald’s eet en er persoonlijk weinig mee heb, behalve jeugdherinneringen, interesseerde deze film mij. Ik vind Michael Keaton erg overtuigend, hij zit goed in zijn rol, en het kostte mij weinig moeite om mijn aandacht bij de film te houden, mede door zijn sterke spel. Ik wist niet dat dit verhaal achter de oprichting van McDonald’s schuilt, of in ieder geval een verhaal dat hierbij in de buurt komt. Best heftig. 3,5*

Ik had gelukkig goed gegeten, want anders kan je er natuurlijk donder op zeggen dat je direct langs de McDonalds wil rijden met een film als dit.

Het is dat de film The Founder heet, en dat ik dus eigenlijk niet kan klagen over dat ik liever meer had willen zien van het groot worden van McDonalds zelf, en de impact op de wereld en de maatschappij. Een documentaire zou daar meer geschikt voor zijn, en wat deze film betreft weet ik ook niet helemaal zeker of het in speelfilmvorm nu zoveel toevoegt. Je kan wellicht meer laten zien van het personage Ray Croc en wat hem dreef en hoe het, waarschijnlijk in grote lijnen, allemaal is gegaan, maar ik vond het toch allemaal een zekere spanning missen. Het is allemaal vrij 'en toen, en toen', van A naar B. Kijkt op zich redelijk amusant weg, maar is ergens wat kaal.

En geen idee of we hem van de film een lul moeten vinden of dat we dat zelf mogen bepalen, maar ik begreep hem eerlijk gezegd wel. Die twee broers waren dan wellicht twee goedbedoelende eerlijke ondernemers maar ook wat achter de feiten aanlopende sullen (en ik ben zelf helemaal niet overdreven kapitalistisch of ondernemend ingesteld).

Redelijk, best interessant om eens te zien hoe het is gegaan, maar ook wat kaal en mager voor een speelfilm.

3*

Breaking Mac of There Will be Burgers. Of hoe een mislukte zakenman als Ray Kroc (Michael Keaton) het uitbreidingspotentieel ziet in een succesformule van de broers McDonald's. Dick en Mac hebben een burgerrestaurant waar ze maximaal gebruik maken van hun beschikbare ruimte om zoveel mogelijk klanten tegelijkertijd te helpen. Snel en efficiënt, maar met een kwaliteitsproduct. Het idee is geboren uit bittere noodzaak, omdat ze hun kop boven water moesten houden tegenover de moordende concurrentie van andere restauranteigenaren. Maar Ray Kroc ziet in het goedlopende bedrijf de gouden bogen van een kopieerbaar concept dat uitgebouwd kan worden op meerdere locaties. De broers zijn ietwat terughoudend, maar geven hun nieuwe zakenpartner enige ruimte om te rommelen in de marge. Ze verkijken zich echter op de 'dog-eat-dog'-mentaliteit waarmee die malle Kroc hen buitenspel zet met juridische slimmigheden. Hun familiebedrijf raakt met elke verandering iets van de familiewaarden kwijt waar het ooit mee begon.

Kapitalismekritiek heeft nogal eens de neiging om wat prekerig te worden, maar 'The Founder' (2016) verpakt haar boodschap over moderne bedrijfsvoering in heerlijk nostalgisch venijn. Hoe het teruggaat naar de herkomst van de MacDonald's en zich laaft aan historische details om de sfeerschets kracht bij te zetten. Het heeft ook iets ontwapenends om te zien dat het geen uitgemaakte zaak was dat nu juist dit merk zo'n dominante plek zou innemen in de naoorlogse westerse cultuur. Om dezelfde reden is het sympathiek hoe underdog-figuren als de Mac's en Ray Kroc zulke tegenstrijdige visies hebben op bedrijfsethiek. De broers met hun puriteinse conservatisme tegenover Kroc's wens tot ongebreidelde uitbreiding via imago en naamsbekendheid. Michael Keaton is ook op z'n plek als omhooggevallen luchtverkoper met duivelse grijns, die monter blijft doorpakken wanneer hij de zoveelste mislukking incasseert.

'The Founder' (2016) stelt de ongemakkelijke vraag: hoe anders is Kroc's overlevingsdrift dan dat van de broers op wiens geesteskind hij parasiteert? In een systeem waarbinnen het inherent zo is dat de overwinnaar andere partijen uit de markt moet spelen om zelf te floreren. Kroc's ontstaansgeschiedenis als prelude op alle internationale megaconcerns waar onze huidige economie om draait. De Amerikaanse droom leidt tot een slappe hamburger waar de mythe zwaarder weegt dan de bedrijfsethos.

Aardige podcast over hoe een rijke lobbyist een strijd won tegen McDonald's en blijvend de smaak van French Fries wist te veranderen. Raakt aan de geschiedenis uit deze film.

Revisionist History Podcast - revisionisthistory.com

Vannacht op Netflix herkeken en het blijft toch ontzettend vreemd hoe een film over een milkshakemachine verkoper en een paar hamburgerbakkers bijna 2 uur lang van begin tot eind kan boeien. Dit komt mede dankzij het fenomenale acteerwerk van Michael Keaton, die (van wat ik allemaal weet) een ontzettend geloofwaardige prestatie neerzet als Ray Kroc. Wat the Founder vooral goed weet te doen is dat het beide kampen goed weet neer te zetten. De keiharde, (misschien) achterbakse maar ook realistische en gedreven Ray Kroc val te begrijpen, maar ook de naïeve, eerlijke broers McDonald kan je begrijpen. Familiewaarden is voor hen een groot goed en ze verdedigen dat met hand en tand. De frustratie van Kroc is weer dat ze daarmee achterblijven en niet door kunnen groeien. Dit psychologische spelletje wordt op een entertainende en dusdanige manier gebracht dat de film voorbij vliegt en je uiteindelijk zelf ook zin krijgt om een rondje door de McDrive te doen. Dit heb ik vandaag dus gedaan en mijn ervaring was precies zoals Kroc's eerste ervaring met McDonald's: ik bestel, ik reken af en ik kreeg gelijk mijn eten mee. Niet teveel denken over wat je eet en of het goed voor je is.
En zo moet je deze film ook zien. Je drukt op play, je geniet gelijk enorm van de sfeer en het vlotte verhaal en voor je het weet rollen de eind credits over je scherm. Of alles allemaal 100% zo is gebeurd? Nee, maar in grote lijnen krijg je i.i.g. de juiste informatie mee.

3,5*

Film raakte mij wel. Bleef in eerste instantie met medeleiden voor de broers achter op de bank. Die 1 miljoen is niet mis maar toch voelde dat als niet in verhouding met wat ze hadden kunnen krijgen. Door het afpakken van hun royalties was dat het natuurlijk ook niet (wie gelooft een man die al meerdere malen valse streken heeft uitgehaald dan ook op zijn woord!...?)
Echter toen ik iets meer onderzoek deed achteraf kwam ik erachter dat het initiële doel van de broers was om 1 miljoen te verdienen en daarna met pensioen te gaan. Dat hebben zij bereikt en dat de hamburgertent die zij zelf runden daarna failliet ging is zielig zoals het in de film verwerkt is maar doet er dus eigenlijk niet meer toe.
Daarnaast heb ik opgezocht met welk bedrag een miljoen in 1961 vergelijkbaar is in 2020 en dat is 8,6 miljoen. Zijn zij toch rijkelijk beloond voor hun uitvinding zou ik zeggen!