Binglang (2006)

Bijna onderin de publieksstand en ik begrijp dat wel. De kopie van de film was volgens iemand van het festival in zulke slechte staat aangekomen dat ze de film noodgedwongen vanaf een DVD gebeamd hebben. Nou was dit al een digitaal geschoten, met erg weinig geld gemaakte film, dus nu zag het er helemaal niet meer uit. Verder gebeurt er helemaal niets, zijn de scenes lang en zeer traag en dat met een stilstaande camera. In het begin zat ik te overwegen op te stappen, het was me allemaal wel heel amateuristisch.

Maar op een gegeven moment pakte de film me toch. En na afloop was ik toch blij dat ik gebleven was. Ik heb toch het gevoel gehad een beetje in de flow van zo'n Chinees dorpje te hebben gezeten, een beetje gevoeld te hebben van wat daar gevoeld wordt. Ofzo. Maar ik kan me de lage stand van de film best indenken nogmaals. Als ik niet de enige ben die dit is gaan zien denk ik dat ik de hoogste stemmer zal blijken.

Ik heb trouwens nog nooit een film gezien waarin zoveel werd gerookt, oude Bogart-films vallen er compleet bij in het niet.

3.0*

Vanaf heden ben ik dan de hoogste stemmer. De film heeft een aantal fraaie (stilstaande) kaders, waarin de hoofpersonen hun tijd ledigen. Het mooiste was wel een scene (in twee shots) waarin de hoofdpersonen op hun rug gezien in twee richtingen over een diagonaal in het beeld liggende weg de onscherpte in lopen. Door het lage ritme slaagde de regisseur erin mij het gevoel te doen beleven van ledigheid, of afwachten, of oneindigheid.