My Kid Could Paint That (2007)

Een trailer van deze film is te bekijken op:

http://www.tuby.nl/view_video.php?viewkey=066b82ab86dff8a46af6

Het begint als een normaal beeld van een speciaal meisje, maar het wordt pas echt interessant wanneer er op tv grote vraagtekens bij haar talenten worden gezet. De filmmaker zit vervolgens bovenop de gebeurtenissen en begin zichzelf ook in de documentaire te mengen, aangezien ook hij grote twijfels heeft. Moet hij nou een platform bieden waarop de ouders hun onschuld kunnen bewijzen, of moet hij de film gebruiken om ze definitief onderuit te halen?

Erg interessant, maar de film mist toch een beetje een afgerond geheel, de conclusie wordt aan de kijker overgelaten.

Hmm, een wel heel erg bijzonder onderwerp Deze wil ik wel zien!

Lijkt me niet dat een kind van 4 bewust haar tekeningen zo maakt als de dingen die de meeste mensen er in zien, als de ouders maar flink genoeg inpraten dat wat ze doet goed en bijzonder is blijft ze gewoon lekker weirde dingen schilderen lijkt me.

Marla Olmstead is drie jaar oud en houdt van schilderen. Een groot canvas dat wordt opgehangen in het plaatselijke café trekt de aandacht en als het verhaal rond begint te waaien, gebeurt het ongelofelijke: de kunstwereld, wetende dat het een 3-jarige betreft, neemt het talent volstrekt serieus en prijst de onbevangenheid en het gebrek aan cynisme. Gevolg: gevulde galleries. Als de vragen over wat kunst nu eigenlijk is nog maar net gesteld zijn en de schilderijen voor 20.000 dollar de deur uitgaan, gooit het programma 60 minutes roet in het eten: heeft het kind het wel allemaal zelf gemaakt of heeft vader toch een beetje geholpen? De documentaire wordt hier lichtjes postmodern want ook Bar-Lev zelf twijfelt openlijk. Zodat zijn film uiteindelijk door deze backlash nog een derde thema in de schoot krijgt geworpen: bepalen wij in deze mediazieke wereld de waarde van alles op basis van het verhaal dat eraan vasthangt? Een hele complexe documentaire dus uiteindelijk, en een absolute must-see.

Het vraagstuk van de zin en onzin van moderne kunst lijkt onder te sneeuwen in een thriller die mediahype, familiebanden en al dan niet oplichting mengt in deze aardige docu, totdat de beginvraag eigenlijk terugkomt; maakt het uit wie de schilderijen uberhaupt heeft gemaakt?

Redelijk interessant materiaal, 3*.

Documentaire behelst meer dan één onderwerp. Het stelt vragen over de moderne (abstract / abstract expressionistische) schilderkunst en over de moderne kunst in het algemeen, over de rol van de kunstenaar, over pedagogie, over een farce, over authenticiteit. Eigenlijk nogal karrevracht en ik moet zeggen dat ik het dan ook wat te veel vond. Allemaal best interessant om volgen, maar echt de diepte gaat het niet in. Heb die hype toentertijd ook helemaal niet meegekregen moet ik zeggen, dus hoe groot Maria destijds was kan ik alleen maar aannemen.

Bar-Lev komt gaandeweg steeds meer in de picture, wat vrij relevant is voor het verloop van de documentaire en geeft inderdaad geen eenduidig antwoord op de mogelijke vragen gesteld door de kijker. Volgens mij zijn die antwoorden ook niet echt te vinden.

Maar een documentaire behoort toch ook geen antwoorden te geven?

Dat zeg ik volgens mij ook nergens?