Il Conte Tacchia (1982)

Na het gigantische succes van IMDG van Monicelli met Sordi kreeg Corbucci het verzoek om dit kunstje te herhalen, misschien omdat Corbucci al eerder een kostuumkomedie had geregisseerd spelend in Rome anno 1910, met name EPSDAEDC met Celentano. Corbucci huurde als scenaristen Leone-medwerkers Donati en Vincenzoni in, met wie hij ook al had samengewerkt aan il bestione. Ze besloten zich te baseren op de wederwaardigheden van een half historisch, half legendarisch personage: Checco dus, aka il conte Tacchia, schrijnwerker en fatje tegelijkertijd.

Gespeeld zoals u ziet door Montesano, terwijl zijn addelijke beschermheer prins Torquato- van wie hij hoopt dattie zijn natuurlijke vader is- uiteraard wordt vertolkt door Gassman. Deze chronisch bezopen wildpisser is wellicht niet het ideale rolmodel...

Volgt een schelmenfilm waarin Montesano moet kiezen tussen zijn liefde voor de simpele dienster Chauveau en de perfide markiezin Pieroni, afkomstig uit een gedegeneerd aristocratisch geslacht waarvan de laatste mannelijke telg een pisnicht is. Die Pieroni was toen hard op weg richting supersterrenstatus, maar ze besloot er zelf de brui aan te geven.

Enfin, narratief stelt het verder geen hol voor en de film moet het vooral hebben van zijn belle époque-reconstructie set pieces, een uitstekende Montesano en een Gassman in een standaardrol. Ook leuk om een post-Pasolini Davoli te zien als collega van de held, Davoli die trouwens ook in EP...speelde.

De speelduur van 118 minuten geldt slechts voor de DVD versie die ik heb gezien, de bioscoopversie duurde er 145 en die was schijnbaar onlangs op tv, heb ik niet gezien. Daar zou een hele sequentie rondom de Libische oorlog inzitten, onder andere.

Score van Trovajoli.