Brain on Fire (2016)

Ik ben deze film gaan kijken vanuit zelf onverklaarbaar chronisch ziek zijn ( 7 jaar) . Vooral het effect van de omgeving triggered me om een review te schrijven, in het snelle leven is er geen tijd voor depressie , mentale ziektes, iemand die je enorm serieus durft te nemen en luistert , echt luistert.

Als iedereen zo open minded kijkt naar het verhaal, niet de verhaal lijn of acteurs, zal of zich schamen of juist goed voelen. Zelfs artsen zeggen heel snel, het komt wel goed en zitten er compleet naast. Anno 22 met Covid is dit best actueel, wel of niet geloven in de serieusheid, in Long Covid. Politiek weglatend is dat ook zo zwart wit bekeken door een grote groep mensen. Dit is haar waarheid, haar leven en haar visie.

Ik zie graag meer van dit soort films die je aan het denken zetten. Wat haar gebeurt, kan ons allen gebeuren.

Of iets gelijkwaardigs, ik vind de film goed diverse fases aangeven van de zoektocht naar antwoorden die mij 2 jaar heeft gekost om tot fibromyalgie leidde , en dus eigenlijk geen antwoord en elke dag pijn, chronsich moe en brainfog. Heel veel geduld is er niet, slechts een handje vol en dat is goed, ik wil geen aandacht verder, ik wil bewustwording creëren . Ieder mens heeft een unieke gedachten gang, kijk de film dus nog eens met het idee dat dit jouw leven is, dat van je kind, moeder, zus, kennis. En zeg nooit : "Het zit tussen je oren , je beeld het je in," Want het is voor de persoon echt en ermee leven is een contante reis . Daarom 4 sterren, het einde is wel weer Hollywood style, maar dat neem ik even voor lief . Neig een beetje naar 3,5 erdoor.

Het is tegenwoordig zo dat iedereen die ziek is n daardoor door een moeilijke periode komt, er een boek over lijkt te schrijven. In het geval van de hoofdpersone in dit verhaal is dat wel begrijpelijk; schrijven is immers haar beroep. Maar dat er vervolgens een hele film over gemaakt moet worden, voelt enigszins overdreven. Ik heb nooit House gekeken, maar ik ben wel bekend met het concept van die serie en ik kan me wel vinden in de opmerking van Film Pegasus dat dit verhaal meer op z'n plek lijkt te zijn in een dergelijke serie. Het is toch vrij mager voor een hele speelfilm, die daardoor erg veel tijd spendeert aan de diagnose. Maar ja, na de diagnose valt er ook weinig te vertellen. Het was in ieder geval aardig dat de regisseur door middel van de editing de impact van de ziekte op de hoofdpersone probeerde weer te geven, maar dat heb ik ook wel eens sterker gezien. 2*.

De voornaamste verdienste van deze film is dat ie laat zien hoe moeilijk het kan zijn om bij aandoeningen, die relatief weinig voorkomen, de juiste diagnose te stellen; tot frustratie van de patiënt en diens verwanten. Een leerzame film derhalve met een prima hoofdrol van Chloë Grace Moretz (niet meteen mijn favoriete actrice).

Brain on Fire is een aardig biografisch drama met een interessant uitgangspunt waarbij je tot het einde afvraagt hoe de medische vork in de steel zit?

De uitvoering is degelijk maar nergens heel bijzonder. Moretz zet een redelijke hoofdrol neer maar kan nergens de Amerikaanse cliches overstijgen. De grootste stoorfactor vond ik echter Richard Armitage in de rol van haar vader. Ik had de man nog nooit ergens in gezien maar wat een enorme aansteller is dat.

Alles bij elkaar best een onderhoudend en inspirerend drama maar uiteindelijk toch erg glad en Amerikaans.

Redelijk

Een pakkend ziekenhuisdrama over een jonge vrouw die plots kampt met neurologische problemen, maar waarbij de medische wereld voor een raadsel staat wat er precies aan de hand is, laat staan wat de oorzaken ervan zijn.

De speelduur is perfect en valt mooi binnen de 90 minuten. De film slaagt erin betrokken te zijn met het hoofdpersonage en de ongeruste familieleden. Gezien het een biografische film betreft en dus de gebeurtenissen waarheidsgetrouw zijn, is het verhaal wat het is. Toch is de spanning en de beklemmende sfeer zeker aanwezig tot in de huiskamer.

Fijn ook om vast te stellen dat de ietwat norse en drukke baas veel geduld met haar had en empathisch reageerde op haar vreemde gedrag. In andere films zijn dergelijke figuren het cliché om harteloos te zijn. Leuk dat Susannah later erin slaagde haar verhaal neer te pennen voor de buitenwereld zodat er meer aandacht kwam voor deze ziekte. Ook deze film droeg daar uiteindelijk aan bij.

Redelijke interessante film. Goed geacteerd ook.

Prima film met goed acteerwerk van Chloë. De moeite waard.

Bijzonder interessante film met sterk acteerwerk. Wat geweldig van die arts dat hij constateerde wat er echt aan de hand was. Wat dat betreft moet je ook echt wel mazzel hebben. Ik vond het einde wel heel erg snel afgeraffeld. Vandaar net geen 4*.