Bobby Deerfield (1977)

De film is duidelijk niet goed, en er is in gehakt en gesneden, maar toch [dat is soms het wonder van film] de moeite waard. Marthe Keller is erg lekker. En de film is een favoriet van regisseur Pollack. Al Pacinofans : opgelet !

Saai.

als je een beetje van deze soort films houd is ie toch wel aardig. hij duurde alleen te lang.

veel te veel saaie stukken,maar door het acteerwerk van al pacino nog wel te kijken.2.5 sterren

Pacino Lijkt op die foto bijna op Sylvester Stallone..

p.s deze film moet ik nog zien van hem,,

Nou er is echt niks saais aan; kwestie van goed de dialogen volgen, dan merk je vanzelf dat dit een juweel van een film is met een toen al ! goed acterende Pacino

Helemaal mee eens ! Schitterende opname's in Leukerbad (Zwitserland). Helemaal leuk is, is het feit dat Al Pacino in z'n Alfetta GTV daar dan voor de deur staat van Otto G. Loretan, een toenmalige advocaat/notaris, later gemeenteraadslid van Leukerbad, en nu vast zit....

Lijken sowieso wel een beetje op elkaar. Zet Night Hawks en Carlito's Way maar eens naast elkaar. Zelfde baardje .

Goed.

Ik heb niets met autoracen - het een sport noemen gaat mij een paar bruggetjes te ver - en ben dan ook blij dat Bobby Deerfield daar niet om draait. Waar het wél omdraait is simpel: twee totaal verschillende mensen vinden elkaar, al loopt niet alles van een leien dakje.
De film doet vrij realistisch aan. Sommige zaken krijgen wat minder aandacht - na een dik uur kakt het zelfs eventjes in -, maar ik onthoud toch het pure van deze film.

Al Pacino acteert vlekkeloos. Zonder echt uit te blinken zoals hij dat in films uit dezelfde periode wel doet, maakt hij van Bobby Deerfield een interessant personage: eerst uitgeblust, dan weer levendiger, maar de hele film lang blijft hij een onzekerheid uitstralen, menselijker kan bijna niet.
Het moet wel gezegd dat Marthe Keller een meer dan degelijke tegenspeelster is. Ze heeft haar accent wat tegen, maar weet zich ondanks/ dankzij een complex personage goed staande te houden tegen Pacino.

De speelduur is iets te lang - een kwartiertje had er wel vanaf gekund -, maar Bobby Deerfield verveelt nergens. Daarvoor heeft de film te veel sfeer. Sydney Pollack benut de locaties ten volle, laat autoraces links liggen en zorgt ervoor dat de twee hoofdrolspelers elkaars niveau hoog houden. Meer moet je als regisseur niet doen, zo blijkt.

3,5

films als deze bewijst voor mij toch maar weer dat Al Pacino mijn favoriete acteur is. deze film is echt ondergewaardeerd , Al Pacino acteert geweldig , Marthe Keller vond ik ook wel te pruimen (Pacino vond haar ook wel iets want hij had zelfs een paar jaar een relatie met haar). Het camera werk is ook wel mooi (sommige shots in de film zijn echt mooi om naar te kijken). Een topper is het zeker niet, maar een slechte film? nee. Een Must-see voor Al Pacino fans!

Een trage, opgeblazen, aftastende, gevoelige, haast melodramatische karakterfilm over twee verdwaalde mensen die op zoek zijn naar herkenning en liefde; een film die op zoek leek naar wat stervenden ons over het leven kunnen vertellen en geobsedeerd door de dood. De geschetste relatie (tussen beide hoofdrolspelers was sprake van chemie) zou je ziekelijk kunnen noemen. De productie had oninteressante delen, maar zeker ook z'n (echte) momenten. Een nog jonge Al Pacino speelde de autocoureur op een subtiel gereserveerde wijze, was gericht op zijn innerlijk en bovendien leuk.