My Suicide (2009)

Duidelijk gevalletje donkere komedie. Deze lijkt me heel gaaf, en wil ik, ondanks David Carradine, erg graag zien.

Te zien in de Iron herring competitie op het Leids film festival 26 t/m 31okt

Na veel verwachtingen van deze film te hebben kwam ik na afloop toch wat bedrogen uit. Natuurlijk de experimentele manier van filmen, het gebruik van animatie en het te combineren met echte beelden maakte het wel een leuke aparte manier van kijken,maar het kwam ook erg druk en soms chaotisch over. (vooral het eerste half uur) En dat is jammer want volgens mij had dat ook op een andere manier gekund. Als het verhaal dan eindelijk gaat lopen ontpopt het zich al gauw naar een naar mij gevoel meer een typische Amerikaanse tiener drama, met komische randjes. En dat terwijl het terwijl het onderwerp van de film niet al te prettig is. Desondanks heb ik me wel vermaakt bij het zien van de film

Deze film heb ik het afgelopen weekend in Leiden gezien, en ik vond hem echt best goed. Zowel qua filmtechniek als verhaal. Filmtechnisch om wat eerder al gezegd werd. Gave mix van stijlen en super veel visuele afwisseling. Heb zoiets nog niet eerder gezien. Verhaal goed omdat die pubers verrot goed worden neergezet. Herkende er echt veel in.

Regisseur en coauteur David Lee Miller sleept de kijker de wereld van de 17-jarige Archibald binnen die de mentale leegheid van het tienerbestaan zat is en aankondigt om als schoolproject zijn eigen dood te gaan filmen. Vanaf dat moment staat Archie in het middelpunt van de belangstelling. Archie’s besluit zorgt voor heel wat beroering vooral als duidelijk wordt dat zijn aankondiging geen grap is. Een coming of age-film met een zwaar thema. De tragikomische aanpak maakt van de film echter een tamelijk luchthartig gebeuren.

Ver verwijderd van de lust om te leven en van de vreugde die daarbij hoort, neemt Archie de wereld waar via zijn camera. De film toont zijn blik op de wereld. Zijn ervaringen laat hij onder andere zien in een wilde mix van filmcitaten en bewerkingen van bekende scènes uit films. Middels popculturele injecties krijgt de kijker een beeld van Archie’s persoonlijkheid te zien. Met knip- en plakwerk en met gebruikmaking van een green screen presenteert hij zijn leven aan de kijker. De film die hij maakt is zijn middel tot expressie en geeft zijn staat van zijn weer.

My Suicide laat de zoektocht van een jongen zien op zoek naar gevoel. Op zoek naar zin. Aan zijn camera heeft hij in dat opzicht niet veel. Die registreert zonder compassie, creërt een eigen werkelijkheid en maakt dat Archie verder verwijderd raakt van de echte werkelijkheid. Dat hij geen levensvatbaar gevoel ontwikkelt. Dat hij meer afstand neemt tot de mensen om hem heen. Dan is er hoopvolle troost. In schoolgenoot Sierra vindt hij een vertrouweling die afspreekt om samen met hem zelfmoord te plegen. Aangemoedigd worden ze door hun held de fictieve dichter Vargas (David Carradine) die met zijn woorden uitdrukking weet te geven aan hun neerslachtigheid en vertwijfeling.

Het personage Archie wordt overtuigend gespeeld door Gabriel Sunday. Hij weet het narcisme, de frustratie en het zelfmedelijden waarmee zijn personage gevuld is, uitstekend vorm te geven. Aangezien Archie in elke scène aanwezig is (hetzij voor of achter de camera), is die overtuigingskracht van levensbelang om de film te kunnen waarderen. Het is in orde. Sunday trekt de kijker met succes mee in de psyche van zijn personage in deze zwarthumoristische film die zowel prettig vermaakt als prettig ontroert.