Blue Ice (1992)
mijn stem
41 stemmen
Verenigd Koninkrijk / Verenigde Staten
Actie / Thriller
105 minuten
geregisseerd door Russell Mulcahy
met Michael Caine, Sean Young en Ian Holm
Harry Anders, een oneervol ontslagen medewerker van de Britse Geheime Dienst, runt sinds hij 'van het leven geniet' met succes een bluescafe. Een toevallige ontmoeting met de bloedmooie Stacy, de vrouw van de Amerikaanse ambassadeur, brengt beiden direct in bed. Een vurig buitenechtelijke verhouding volgt. Stacy vraagt Harry haar een dienst te bewijzen en hij hapt meteen. Harry schakelt zijn oude bekenden in om een zekere Kyle op te sporen in Londen.
0
geplaatst: 1 november 2019, 09:28 uur
Russell Mulcahy, in mijn ogen een middelmatige regisseur. Dat baseer ik op de, inmiddels, tien films van zijn hand die ik heb gezien. Sommige heb ik als licht vermakelijk ervaren maar door de bank genomen zijn het allemaal net-niet-films ervaringen die ik heb opgedaan. Caine was het waar ik deze prent voor opgezet hebt.
Een traag begin met een wat simpele en platte karakterontwikkelingen van de hoofdpersonages die we verder in het verhaal volgen. Men probeert wat sfeer te creëren, erg sterk is het zeker niet. Traagheid doet het moeilijk om in het verhaal te komen, het duurt even voordat de aap op de mouw komt. Het eerste half uur is daarom ook wel een opgave om doorheen te komen te noemen. Het gedoe tussen de lovebirds stoom niet eenmaal niet echt van het scherm en Jazz is al helemaal niet de muziek waar ik warm voor loop.
Wat oude bekende (Britse) koppen uit vervlogen tijden die je terug ziet, toch wel weer leuk als je het mij vraagt. Na het eerste, toch wel saaie, half uur, komt er wat schot in het verhaal. De film doopt zich om tot thriller, en dat werd ook tijd. Erg sterk is de regie en het camerawerk niet, ook voor die tijd. Houterig op momenten. Het verhaal is zeker niet origineel, het script loopt redelijk tot aardig. Het acteerwerk bungelt tussen diezelfde classificaties.
Maar het verhaal wil niet echt opschieten, best wel lastig om echt het verhaal ingezogen te worden dus moest er gewerkt worden om de prent uit te kunnen zitten. Gelukkig dat Caine zelfs op cruise control ook een trekpleister is en daar doet de film voordeel veel mee. Maar men wilde zo graag een contraspionage film zoals de klappers die ervoor al waren geweest, helaas en ondanks de aanwezigheid van Caine is dit absoluut niet gelukt. Het mist finesse en een goed verhaal waar je in kunt duiken en het je pakt. Er zijn genoeg Britse thriller voor deze prent geweest die het veel beter hebben gedaan, Mulcahy had dus genoeg om van te kunnen leren.
Het is niet spannend, ik denk dat wel het grootste gemis is in deze prent. Vooruit een 2,5** voor de oude bekende koppen.
Een traag begin met een wat simpele en platte karakterontwikkelingen van de hoofdpersonages die we verder in het verhaal volgen. Men probeert wat sfeer te creëren, erg sterk is het zeker niet. Traagheid doet het moeilijk om in het verhaal te komen, het duurt even voordat de aap op de mouw komt. Het eerste half uur is daarom ook wel een opgave om doorheen te komen te noemen. Het gedoe tussen de lovebirds stoom niet eenmaal niet echt van het scherm en Jazz is al helemaal niet de muziek waar ik warm voor loop.
Wat oude bekende (Britse) koppen uit vervlogen tijden die je terug ziet, toch wel weer leuk als je het mij vraagt. Na het eerste, toch wel saaie, half uur, komt er wat schot in het verhaal. De film doopt zich om tot thriller, en dat werd ook tijd. Erg sterk is de regie en het camerawerk niet, ook voor die tijd. Houterig op momenten. Het verhaal is zeker niet origineel, het script loopt redelijk tot aardig. Het acteerwerk bungelt tussen diezelfde classificaties.
Maar het verhaal wil niet echt opschieten, best wel lastig om echt het verhaal ingezogen te worden dus moest er gewerkt worden om de prent uit te kunnen zitten. Gelukkig dat Caine zelfs op cruise control ook een trekpleister is en daar doet de film voordeel veel mee. Maar men wilde zo graag een contraspionage film zoals de klappers die ervoor al waren geweest, helaas en ondanks de aanwezigheid van Caine is dit absoluut niet gelukt. Het mist finesse en een goed verhaal waar je in kunt duiken en het je pakt. Er zijn genoeg Britse thriller voor deze prent geweest die het veel beter hebben gedaan, Mulcahy had dus genoeg om van te kunnen leren.
Het is niet spannend, ik denk dat wel het grootste gemis is in deze prent. Vooruit een 2,5** voor de oude bekende koppen.
* denotes required fields.
* denotes required fields.