Alice in Wonderland (1933)

Getrouwe verfilming van Lewis Carroll's klassieker, wat voor de liefhebber altijd leuk is. Veel van de absurde en vreemde monologen en dialogen zijn overeind gebleven en zo ongeveer elk figuurtje passeert de revue. Dit maakt het geheel weliswaar erg fragmentarisch om te bekijken, samen met Alice hou je telkens even halt om daarna terug verder te gaan. Een ontdekkingstocht door Wonderland, waar voorts niet al te veel verhaal in schuilt.

Visueel is het allemaal erg steriel en theatraal gehouden, al zijn de decors best leuk uitgewerkt (wat van veel kostuums niet gezegd kan worden). Charlotte Henry in de huid van Alice is trouwens één van de beste Alice-vertolkingen die ik al zag. De rest van de cast blinkt niet zozeer uit, al doet de actrice die de Red Queen vertolkt het uitstekend.

In zijn tijd allicht her en der imposant te noemen, nu vooral een leuk dingetje voor de Alicefan. Standaard 3*

3*

Klinkende cast.

Het is wellicht wat flauw om een film uit 1933 te beoordelen op gedateerdheid, maar het is wel eerlijk. Want hoe zou zo'n film heden ten dage worden ontvangen als hij bijvoorbeeld werd uitgezonden op de televisie? Waarschijnlijk niet zo heel goed. Op een enkele verdwaalde Alice-fan na valt er hier zelfs voor cinefielen weinig meer in te ontdekken dan de op een na oudste oudste filmversie van het beroemde verhaal. Technisch gezien is het enorm wisselvallig, en dat laatste woord zegt eigenlijk alles. Soms ziet het er geweldig uit en soms werkelijk afschuwelijk. Van de grime tot aan de decors. Ook de klinkende cast verschilt nogal in niveau.

Onvoldoende.