Chato's Land (1972)

Regisseur Michael Winner en Charles Bronson in de hoofdrol (The Mechanic, Death Wish 1 t/m 3), dat kan haast niet misgaan dacht ik...

Vermakelijke en sfeervolle western waarin Charles Bronson uit zelfverdediging een sheriff doodschiet en op de vlucht slaat, waarna er een grote groep op hem gaat jagen. Ze onderschatten hem echter, want Bronson is net Rambo in het wilde westen. Uiteindelijk overleeft niemand de hele situatie, op Bronson en een enkeling van de groep na...

Mooie beelden van de woestijn, goede revolveraktie en Bronson is zoals altijd weer lekker op dreef...

Wel grappig, Bronson zegt in de hele film maar 3 woorden: "Back off, Lawman..."

* 3.5 *

Nou nee,hij praat wel meer,alleen dat verstaan we niet.Film voldeed wel aan mijn verwachtingen,alleen duurde hij wat lang op het einde,kon iets eerder eindigen.Charles Bronson speelt een coole indiaan.De villain was echt te zwak,acteren kon die,maar hij durfde gewoon niks uit te halen tegen zijn eigen crew.

3,5*

Bronson in een rol die eigenlijk alleen hij goed kan spelen. De zwijgzame koele underdog, die zelden spreekt en vol zit met wraakgevoelens.

Chato's Land is een film die het moet hebben van de mooie locaties, realistische vertolkingen en de spannende rustige opbouw. Die opbouw is heel belangrijk voor de film. Het mooie van de film is dat de bad guys geen stereotype's zijn. Ook zij krijgen tijdens het jagen op Bronson te maken met onderlingen en persoonlijke problemen, die uiteindelijk gaan escaleren. Bronson wordt daarentegen steeds gevaarlijker en de jagers krijgen ook steeds meer angst. Dit is prachtig en goed in beeld gebracht.

Verwacht verder geen spectaculaire actie voor een film uit de jaren '70, maar een lekkere ingetogen angstige sfeer met een paar goede revolvergevechten. Bronson heeft ook het charisma voor deze rol en komt zeer overtuigend over....3 sterren

prachtige film, mooie locaties en ook spannend, heb met plezier gekeken. 3,5

Keiharde rauwe western, die zich afspeelt in een desolate rotswoestijn.

Racisme, wraakzucht en onverholen bloeddorst zijn de beweegredenen van de posse-leden die jacht maken op de halfbloed Chato, nadat deze uit zelfverdediging een racistische sheriff heeft gedood.

Uiteindelijk worden zij echter zelf de gejaagden.

De onderlinge verdeeldheid van de leden van de posse heeft desastreuze gevolgen.

De rol van Chato is Bronson op het (gespierde) lijf geschreven.

Jack Palance vertolkt hier nu eens niet de maniakale killer, maar mag meer nuance in zijn rol aanbrengen.

Hij is de burgeroorlog- veteraan die gekozen werd om de posse te leiden, maar zijn gezag al gauw ondermijnd ziet.

Een van de achtervolgers werd gespeeld door James Whitmore, die enkele jaren eerder nog een hoofdrol had in 'Guns of the magnificent seven'.

Het verhaal is goed van opbouw en houd de aandacht onafgebroken vast.

De karakters van de posse-leden komen behoorlijk goed uit de verf.

Een degelijk gemaakte film, vergelijkbaar met 'Ulzana's raid'.

Echter niet het soort western dat ik al te vaak zou willen zien.

Daarvoor is de nasmaak mij toch wat te wrang.

Nogal fysieke wraakwestern die aardig is om eens gezien te hebben, maar nu niet bepaald blijft hangen qua verrassende wendingen of mooie dialogen.

Deze film is voer voor de liefhebbers van flink wat geweld en actie.

3*

Deze vorige week op het MGM Movie channel gezien.

Was 1 van de weinige Bronsonfilms, die ik nog nooit gezien had.

Wat als eerste opvalt is dat hoofdrolspeler Bronson in de titelrol er zelf maar relatief weinig in voor komt.

Het gaat voornamelijk om de achtervolgers en hun onderlinge verhoudingen en twisten.

De film bevat mooie locaties in de woestijn en bergen, maar verder zijn de karakters vrij stereotype, er zit er weinig vaart en spanning in en daar door maakt de film zijn aanvankelijk zelf gecreeerde verwachtingen niet geheel waar.

Bronson is goed gecast, maar heeft verder weinig te doen.

De film is niet bijzonder genoeg om echt op te vallen en bij te blijven.

Een mager zesje, ofwel drie sterren.

waardeloos,geen/weinig aktie,niet de bronson die ik verwachtte

Charles Bronson speelt weer een erg leuke rol in deze geslaagde seventies western. De film laat een zeer vermakelijke achtervolging zien en is prettig entertainent. Moet ook bekennen altijd wel van Jack Palance gecharmeerd te zijn, ook hier, erg leuke rol. Chato's Land is een prima film.

Het eerste halfuur vond ik niet zo geweldig. En een beetje eentonig zelfs maar nadat Charles terug komt bij zijn vrouw, werd het een stukkie beter.

Deze rauwe, harde western is geslaagd. Vooral de rollen van oa dat hele groepje mensen zijn overtuigend net als de rest van de cast overigens. Bronson is een intelligente maar zwijgzame indiaan. Hij doet het natuurlijk ook goed met zijn scherpe stoere blik. Wel een beetje karrig einde. 3,5.

De tweede en ook laatste western die regisseur Michael Winner. De films die ik van die man heb gezien (Death Wish 1t/m3 en Lawman) waren allesbehalve vriendelijk en geweldloos. Dit Chato's Land is ook behoorlijk gewelddadig, zeker voor een western. Deze film vooral degelijk en aardig. Écht goed vond ik het nooit worden, jammer.

Toch heb ik me aardig vermaakt. De beelden van de woestijn waren best mooi en Charles Bronson zet een goeie rol neer. Niet dat hij heel erg op een apache indiaan lijkt, maar hij doet het prima. Datzelfde geldt ook voor zijn achtervolgers, die het eigenlijk allemaal ook goed doen. Jack Palance stak er het meest bovenuit. Verder speelde vooral James Whitmore een leuke rol, kende hem natuurlijk al uit Guns of the Magnificent Seven, waar hij een hoofdrol speelt en The Shawshank Redemption, waar hij een grote bijrol heeft. Ik had toch vooral wat problemen met het tempo, dat vrij laag lag.

Aardig, degelijke film dus. Beetje misleidend dat Charles Bronson op het poster zo groot wordt aangeprezen. Ik vind niet dat hij hier de hoofdrol heeft. Het gaat toch vooral om zijn achtervolgers. Michael Winner eerste western (Lawman) was wat beter dus.

2,5 sterren

Een beetje halfbakken film. Het duurt erg lang voordat het verhaal interessant wordt en een duidelijk einde zit er ook niet aan. Dan bedoel ik niet een open einde, maar echt het ontbreken van een einde überhaupt.

De gesprekken zijn lang, langdradig en te overvloedig. De vele verhalen over vroeger moeten de personages meer diepgang geven, maar doen alles behalve dit. De film wordt zelfs saai op momenten.

Bronson doet gewoon waar hij goed in is: in een western spelen. Zo ook Palance. De overige rollen zijn vrij stereotype, niets mis mee, ware het niet dat ze niet interessant genoeg gespeeld worden.

Het is leuk om deze een keer gezien te hebben. De herkijkwaarde is echter nul.

Ik kan niet zeggen dat ik moeite had met het einde.

Ik vond het een erg goede western waarin het groepjes achtervolgers heel realistisch is neergezet en met boeiende personages. Bronson is weer top als stille indiaan.

Vanavond op MGM Movie Channel te zien > 21:00 uur

Edit:

Nog maar eens bekeken vanavond.

Het blijft een van de meest rauwe westerns die ik ooit gezien heb.

Verveelde me ook nu weer niet.

Tot en met 5 september 2012 gratis te bekijken via MGM On Demand.

as donderdagavond 22.35 MGM

ben benieuwd

Een goede westernfilm...

Prima verhaal..

Prima acteerwerk...

Bekende jonge acteurs Jack Palance, Charles Bronson, Ralph Waite (hij leeft nog)...

Heerlijk mooie paarden te zien...

Deels mooi landschappen...

Prima geluid (geen Dolby Digital aanwezig)...

Prima kwaliteit breedbeeld (geen HD aanwezig)...

Zijn er nog meer mensen die twee van de achtervolgers op Robert Shaw en Jon Voight vinden lijken?

Nee... met de beste wil van de wereld kan ik dit geen goede film noemen.

Bar slechte dialogen. Filmisch ook geen hoogstandje. Een verhaallijn die te simpel voor woorden is. Indiaan wordt onheus bejegend (krijgt geen wiskey)... schiet sherff neer... wordt de hele film gezocht... (en is iedereen te slim af... nou jaaa...).

Daarbij opgeteld nog dat stereotype, achterhaalde, en zelfs beetje genante indiaan-zijn dat door Bronson wordt neergezet; 't wordt er allemaal niet fraaier op. Integendeel.

Deze film heeft de tand des tijds niet doorstaan, tenzij je van pulp houdt.

Sorry mensen... een ielige 1,0 *

Zwakke film, alles draait erom om Bronson als superieure wrekende indiaan in beeld te brengen. Onbegrijpelijk dan ook dat hij niet kan verhinderen dat zijn vrouw verkracht en zijn broer gedood wordt. De aktie wordt ook vaak slecht in beeld gebracht. Wel leuk is de voortdurende tweespalt in de achtervolgende groep.

Niet de beste film van Bronson, wel vermakelijk, de regisseur wist duidelijk niet wat hij met een western aanmoest, daarom des te slimmer van hem om veel natuuropnames in in de film te verwerken zodat er een beetje lengte en wat te kijken overbleef. De sterkste scenes zijn die zonder Bronson gek genoeg, de tweespalt in de groep en de gevolgen die dat heeft en het spel van Palance zorgen er voor dat de film dragelijk is, toch nog een drie.

Deze harde western al verschillende keren gezien .

Voor mij blijft het een van de betere westerns van Bronson.

Ondanks dat Bronson niet op een indiaan lijkt .

Heeft hij al meerdere keren in de rol gekropen van een indiaan .

In Drumbeat lijkt hij er meer op dan in deze ,maar ja toen had hij die snor ook nog niet.

Maar toch brengt hij het er goed van af evenals Palance.

Het ruige landschap past goed bij deze western .

Hij lijkt nog het meest op een Seminole Indiaan.

Die hadden ook gezichtsbegroeiing.

Maar hij speelt hier een half-Indiaan.

Lawman van een jaartje eerder met Lancaster gezien?

zelfde regisseur, zelfde dorpje, en een aantal van dezelfde acteurs.

al vind ik Lawman veel beter.

De eerste samenwerking tussen Michael Winner en Charles Bronson is een brute western, waarin Bronson een halfbloed-indiaan speelt, die valselijk beschuldigd door een blanke posse wordt achtervolgd. Gezien de titel van de film zijn de blanken in het nadeel en wordt de gejaagde al gauw de jager.

De film zet zich af tegen racisme en de arrogante en gewelddadige verovering van Amerika door de blanke gelukzoeker. We schrijven 1972. Een periode dat kritiek op Amerikaans kolonialisme nog niet zo gangbaar was als nu. Het feit dat regisseur Winner geen Amerikaan is, zou die andere blik kunnen verklaren.

Chato’s land is niet een verrassende film. Ook geen verfijnde film. De film handelt simpelweg over de jacht van een groep blanke mannen op een indiaan. Omdat de groep uit verschrikkelijk onsympathieke dan wel dubieuze mannen bestaat die zich ongefundeerd racistisch uiten, ligt de sympathie van de kijker rotsvast bij indiaan Bronson. Dat kijkt alvast gemakkelijk.

De kijker komt niet veel te weten over de titelfiguur. Een typische rol van Bronson. De harde en zwijgzame man die geen blikken in zijn innerlijke wezen toelaat. In de groep achtervolgers gaat het anders toe. Daar wordt flink wat afgepraat. Tussen de actiescènes door worden meningen over recht en onrecht en wauwelteksten vol vooroordelen ongezouten gespuid. Na verloop van tijd herken je echter meer nuancering en neemt het ongedifferienteerde geblaat wat af. Gelukkig maar, want die grote groep vooringenomen blanken werkte op een bepaald moment wel heel erg overdreven stigmatiserend en zenuwtergend.

Die ergernis zorgt natuurlijk wel voor een fijn gevoel als de indiaan Chato zijn brute en bloedige ding doet. Ongetwijfeld de bedoeling van de maker. Het middel is irritant bezwangerd met oppervlakkige stereotypen maar het functioneert.

Chato’s Land is een prima western. Een fijne wraakfilm met een minimalistisch verhaal. Een film die zich tegen een schitterende western achtergrond afspeelt. Met brute actie en een uitstekende Charles Bronson.

Wat slaapverwekkend allemaal, bijna geen actie, traag tempo en saai.

Goede film,

Kon mij goed inleven met hoe het toen ging Qua geloof en racisme ten opzichte van de indianen in die tijd.

Feit is dat de hele posse ondanks de meningsverschillen, er op uit is onze held te straffen en op te hangen.

Chato heeft geen andere keuze dan zich te verdedigen.

Als ze dan ook nog zijn vrouw op beestachtige wijze verkrachten en mishandelen heeft hij geen andere keuze dan wraak te nemen zonder medelijden