La Mala Ordina (1972)

Na het zien van het geweldige derde deel Ill Boss vervolgens het twee deel van Di Leo's 'Milieu Trilogy' gezien. Deze film is duidelijk iets minder over de top en vooral Silva is jammer genoeg minder prominent aanwezig. Desondanks is dit een erg amusante film. De aftermath tussen Adorf enerzijds en Silva en Strode anderzijds en een geweldige achtervolgingsscène vormen de hoogtepunten in deze wederom meedogenloze poliziottesco. Nu snel op zoek naar Milano Calibro 9.

Het 2e deel uit het drieluik door Fernando Di Leo.

Er is heel duidelijk een ander weg ingeslagen.
Wel dezelfde regisseur en ook Mario Adorf is weer van de partij,
maar deze film is iets minder serieus en een heel stuk meer over de top. Maar ook keihard!

Vanaf het moment dat Adorf's vrouw en kind worden geëlimineerd door middel van overrijden met een bestelbusje gaat de film los. Een achtervolging van dik 10 minuten, waarbij Adorf met zijn voorhoofd de voorruit van DE bestelbus eruit sloopt, de keiharde afrekening met een aantal onderwereldfiguren en de uiteindelijk confrontatie met
Silva en Strode. Het eindgevecht vindt plaats op een autokerkhof, waar Adorf nog net even vriendjes maakt met een klein katje dat uiteindelijk ook het loodje moet leggen door een verdwaalde kogel uiteraard bedoeld voor Adorf.

4 En een halve ster voor een harde, over de top Italiaan!

Tweede schitterende 'poliziottesco' in een reeks van drie, van genrespecialist Fernando Di Leo!

Eigenlijk heeft FatMike alles al gezegd, ben het -voor de verandering eens- roerend met 'm eens!

Een geweldige, spijkerharde misdaadfilm met geloofwaardige karakters, treffende locaties, vette actie en rake muziek.

Mario Adorf, mijn nieuwe Italiaanse gangsterheld speelt nu eens niet de rotzak, maar zet een heerlijke geniepige, varkenachtige pimp neer! Geef deze homeboy zijn pimp cup, want hij is de pimp aller pimps!! Oké, misschien wat overdreven, maar hij gaat heerlijk tekeer als lager pooiertje die achterna wordt gezeten door de 'organisatie', en bij god niet waar WAAROM!!! Wat een greaseball, wat een heethoofd, wat een temperament! Maar wat een karakter zet hij neer. Ook hier geldt: Waar meedogenloosheid en mededogen in één met een briljantinekuif getooide bolle toet geperst kan zijn! Een pimp met eergevoel en trots. Hulde!

Henry Silva en Woody Strode knallen van het scherm als twee uiterst louche hitmen. Ze zien er zó gehard uit, beide gespierd, beide met ultraharde, door het leven getekende gangsterkoppen, prachtig! Ook al doen ze niks, ze zijn raak in elke scene. Vooral de eindscene (hierboven door FatMike al beschreven) is weergaloos.

De muziek is weer zéér raak gekozen, prachtig. Opzwepend waar hij moet, rustig en jazzy waar hij kan. Weer een danstent, en wéér bijzonder stijlvol gedaan! Zoals alle scenes mooi zijn vormgegeven. Snelle achtervolgingen komen moeiteloos achter lome loungesessies aan. En de kleuren, o mijn god de kleuren! Prachtig!

Voor de oplettertjes onder ons: Ik heb uit betrouwbare bron dat zowat elke zichzelf respecterende giallo sinds het begin de gialli ergens een scene verstopt heeft waar een grote fles J&B Rare Schotch Whisky zichtbaar in beeld is! En raad eens, óók in deze poliziottesco komt de karakteristieke J&B fles prominent voor! Veel plezier met zoeken naar waar precies!!!... (met dank aan DieHard.Willis)

Conclusie: stijlvolle, snoeiharde poliziottesco. Waardige opvolger in deze weergaloze trilogie. Dit is een smorgasbord van geweldsorgieën, vette achtervolgingen en vette, vette actie! Ik kan niet wachten om de afsluiting van dit drieluik te zien!

Voor de Pimp Aller Pimps, en de Duo Penotti van de contract killers, 4,5 met bloed doordrenkte sterren!

Was ik na Calibro 9 nog een tikje teleurgesteld, omdat de film in het midden een beetje inkakte, kan ik nu toch vol enthousiasme zeggen dat ik die Di Leo Cool vind. Wat een vaart de laatste drie kwartier. Die lange achtervolging na de brute moord op het kind, de shootout op het eind bij het autokerkhof, de bestorming van het maffiahuis en de scene bij de garage, zijn allemaal echt fantastisch. Heerlijk sfeertje, goed gecaste 'koppen' en lekker muziek maken dit absoluut topvermaak. 4 sterren.

Mario Adorf is écht wel een baas !!!

Eerste half uur is vrij praterig en niet zo interessant, de film had 'iets' nodig. En dat was dus onze vriend Luca Calani. Man-man, eigenlijk begint de film voor mij pas met een pittige scène in de slaapkamer (pittige dialogen van Adorf dus ), vervolgens een afrekening in een houthandel (best bruut) en vanaf dan actie en wat voor actie! De door mijn voorgangers genoemde scènes: alle briljant en vol adrenaline.

"La Mala Ordina From Fernando Di Leo." ... " !!!

Heerlijke Sequel (Heropfrissing) !!! 'La Mala Ordina' is het heerlijke tweede

deel uit Fernando Di Leo trilogie. (het 'vervolg' op 'Milano Calibro 9')

Genre specialist Fernando De Leo levert weer een weergaloos werkje af, wie niet

vertrouwt is met deze films moet er dringend werk van maken !

Harde actie en spijkerharde achtervolgingen met een Henry Silva in bloedvorm.

Opnieuw opvallende kleuren en een soundtrack om U tegen te zeggen !

Coole scènes en heerlijke dialogen volgen elkaar in een razend tempo op!

F A N T A S T I S C H !!!!

Stug wanneer de dames en heren elkaar iets moeten vertellen. Blijft jammer, dat gedoe met die dubs. Ik heb ze maar Engels laten spreken, dat gaat er toch het gemakkelijkst in. Niet veel last van gehad, de film staat meestal op volle kracht vooruit en als het dan even een adempauze inlast, is het genieten van Italiaanse meisjes die ze laten wapperen en de granieten koppen van onder andere Silva en Strode.

Noem het maar relikwieën. Een duo dat pas laat in actie komt, Daarvoor is het Adorf die als opgejaagd wild een onuitwisbare indruk achterlaat. Qua acteren zo subtiel als een slingerende sloopkogel, maar om z'n uitstraling kan je niet heen. Absolute ster van de film. Van het verhaaltje zal niemand achterover slaan, maar als wegwijzer richting tomeloze actie en meedogenloos geweld werkt het perfect.

Meer moet dat niet zijn. In de gangsterwereld van Di Leo is blijkbaar niemand veilig. Een aantal ferme, brute en best opzienbarende uithalen op dat gebied (je houdt je hart vast als Luca een jong zwerfkatje vindt!), er is een achtervolging die van geen ophouden weet en de finale is er eentje die knettert aan alle kanten. Met gebreken, absoluut, maar zodra Di Leo los gaat, heeft het je serieus bij de kloten.

Film komt laat op gang -eerste half uur is een voortkabbelende inleiding- maar vooral de laatste 40 minuten mogen er zijn. Prima Adorf als pimp die te ver wordt gepusht door een don. Weer veel foute pakken, glibberige kapsels en te korte stropdassen. De decortjes en soundtrack zijn dit keer wat minder stijlvol dan bij Milano Calibro 9 (1972) (denk dat die op een wat hoger budget geschoten is). Soms zijn de gevechten en bijgehorende geluidseffecten wat knullig maar dat mag de pret niet al te veel drukken. Nogal wat -al dan niet ter zake doend- naakt, ook niet echt erg natuurlijk.

Goede 3,0*

Mooi figuur is het, die Luca Canali, een behoorlijk foute gast -de naam Tony van Heemschut komt naar boven- die de Milanese maffia even flink te grazen neemt. Een leuke rol van Adorf die, still going strong, nog steeds acteert zo te zien.

Waarom dit als een soort deel twee op Milano Calibro 9 wordt beschouwd is me een beetje onduidelijk, behalve de hoofdrolspeler en de plaats van handeling hebben de films weinig met elkaar te maken. Films kunnen prima in willekeurig welke volgorde worden gezien. Milano Calibro 9 vond ik wel net wat beter, had een beter verhaal en soundtrack, al mag ook deze "Italian Connection" er zeker zijn. De al genoemde achtervolging is erg vermakelijk, de film is sowieso lekker bruut, en het tempo ligt zeker in de tweede helft behoorlijk hoog. Ook weer de nodige blije dansscènes met wat gratuit naakt en politieke slogans, helemaal 70s.

Dit lijkt me geen originele poster, is nieuw (en lelijk).

Het tweede deel uit een losstaande trilogie Milano calibro 9 + La Mala ordina, La + Il Boss weet mij weer te vermaken. Het grauw en ruw sfeertje is wederom aanwezig, maar het misdaadverhaal is wel minder boeiend en wordt iets te simpel gebracht. Dat belet niet dat je weer kunt genieten van achtervolgingen, bruut geweld en natuurlijk Mario Adorf. Het vrouwelijk schoon mag er ook wezen, maar hun rollen zijn beduidend minder qua invulling dan bij Milano caibro 9 waar Barbara Bouchet toch prominent aanwezig was. De mooie Luciana Paluzzi ( Bondgirl ) had toch wat meer invulling mogen hebben, net zoals Femi Benussi als Nana en Sylva Koscina die de vrouw van Adorf speelt. Die laatste weet de kijker wel te verrassen wanneer ze samen met haar zoon gewoon wordt omver gereden. Een shock voor Adorf die dan aan een ware wraaktocht begint. Henry Silva en Woody Strode zijn twee geweldige gangsters met typische maffia karakterkoppen die Adorf moeten doden. Tof filmpje, maar minder dan zijn voorganger. 6,5/10

prima rauwe actie wanneer de maffia solt met een pooier en zijn hartje van goud. 2 kille huurmoordenaars gaan achter de pooier aan met als resultaat stapels lijken ... waarvan vele onschuldiger zijn dan de maagd Maria. Alleen dat katje schoffeerde me wel. Bud Spencer gevechten, schietpartijen en een waanzinnige achtervolging.

Topvermaak.