The Quest (1996)

Misschien scheelt het dat ik Kickboxer en Bloodsport nog niet gezien heb, maar ook The Quest is me best goed bevallen. Net als The Legionnaire is het begin compleet overbodig, maar wanneer Dubois in (de wateren van) Siam arriveert, komt het verhaal lekker los. De excentrieke kapitein, gespeeld door Roger Moore, is naar mijn idee een leuke toevoeging. Dat het uiteindelijk draait om een tournooi in een vage, verloren stad is wel heel simpel. Ook grappig dat blijkbaar alle uitgenodigde mensen er blijkbaar geen moeite mee hebben om de plaats te vinden. De vermaakwaarde lijdt er nauwelijks onder.

Het toernooi zelf is leuk opgezet. Met deelnemers uit verschillende landen zie je ook verschillende vechtsporten aan bod komen. In de film zelf komen veel gevechten aan bod. Natuurlijk staat van tevoren al vast wie er uiteindelijk wint, maar de manier waarop maakt ’t het kijken waard. Verplichte kost voor liefhebbers van martial artsfilms. Wie toch al niks heeft van Jean-Claude van Damme, laat deze film maar lekker liggen.

Perfect film van Jean-Claude van Damme.

Natuurlijk, iedere film heeft zijn plus en minpunten en zijn er ook weleens minder sterke films.

De omgeving was erg geschikt voor The Quest, goede verhaallijn en acteerwerk.

Ik geef er 3 sterren voor.

Niet onaardig.

Vooral het laatste gedeelte kwam het pas tot bloei in deze film.

De beginscene was ook meteen goed te noemen.

Daarna was het maar matjes de film doorkomen.

Het verhaal is simpel en voorspelbaar maar dat is opzich niet erg.

Eindscene was leuk maar niet meer dan dat!

2.5*

Gewoon een lekkere wegkijker van onze Belgische vriend verveelt eigenlijk geen moment en heeft ook nog geslaagde humor, en Jean-Claude acteert best aardig op momenten. Ook leuk om hem met Roger Moore samen te zien. Dikke voldoende dus.

Een goede actie/avontuur film...

Prima verhaal...

Prima acteerwerk...

Bekende acteur (en regisseur) Jean-Claude Van Damme speelt goed...

Vroeger keek ik zo graag: type acteur Jean-Claude...

Ook bekende acteur (ook vroeger keek ik zoveel via James Bond) Roger Moore,

maar speelt niet zo goed...

Jammer redelijk achtergrond geluid/muziek (wel Dolby Digital aanwezig)...

Redelijk kwaliteit breedbeeld (geen HD aanwezig, wel mooi ondertiteld)...

Zeker gewoon een lekkere wegkijker...

Zeker een van Van Damme's beste films.

Veel mensen vinden hem slecht acteren maar toch doet hij het best vaak goed, zoals nu.

Voor actie film fans zoiezo een aanrader.

''You win some, you lose some.''

Van Damme zit kennelijk nog in z'n element.

De film is goed vergelijkbaar met Bloodsport. Het verhaal volgt Chris, een jonge nietsnut die probeert te overleven in New York in de jaren '20. Hij ontmoet een tweetal piraten die met hem graag rijk willen worden. Dit door een gouden draak te stelen die als prijs dient bij een toernooi waar 's wereld's besten mogen meedoen. Al gauw komt Chris in een gevecht op leven en dood als die zich mengt tussen de besten.

De meeste personages zijn krijgers uit verschillende landen, elk met z'n eigen techniek. O.a. uit China, Mongolië, Brazilië, Rusland, Afrika en natuurlijk Amerika. Sommige vechters maken gebruik van hun lenige lichaam, sommige gebruiken brute kracht en gewicht... alles is daar mogelijk in een full-contact gevecht. Als Tekken speler herken ik meteen hoe ze aan Eddy's personage komen. Verder zijn er wat vechtstijlen die ook in Bloodsport voorkomen. Naast de krijgers heb je ook de metgezellen van Chris; de twee piraten die zich als zakenmannen voordoen, een journaliste (hetzelfde als in Bloodsport...) en een voormalig kampioen die vanuit zijn zitplaats Chris toeschreeuwt.

De actie zit er lekker in. Hetzelfde sfeer als Kickboxer en Bloodsport; lekker bloederig op sommige momenten. Ook wel gaaf dat bepaalde krijgers in kleding vechten die hun land vertegenwoordigen, want zo heb je opmerkelijke outfits tijdens een ronde. En het acteren viel soms wel tegen, maar absoluut niet storend. Gekozen locatie is ook bijpassend. Een geheime stad in Tibet waar zulk soort toernooi's worden gehouden.

Nog leuk dat Van Damme de regisseur hiervan is. Doet die het toch nog oké als regisseur naast acteur.

Een prima wegkijker van Van Damme. Niks bijzonders, het is alleen maar keiharde actie.

Magere muscles.

Niet al te ingewikkelde avonturenfilm met wat magere vechtscènes, waarin Jean-Claude Van Damme zijn krijgskunsten weer eens mag laten zien. Met een aardige bijrol van de misplaatste Roger Moore, maar de film komt nergens echt van de grond. Ditmaal geregisseerd door de ‘muscles from Brussels’ himself, wat resulteerde in het feit dat hij pas in 2012 opnieuw zitting zou nemen in de regiestoel.

Doorsnee.

In mijn quest alle van Damme films die ik zo'n 15 tot 20 jaar geleden geweldig vond, te herzien komt deze er niet zo bekaaid af. Van Damme wil er een wat chiquere film van maken dan veel b-troep waarin ie genoeg heeft gespeeld in de loop der jaren door er een periodefilm van te maken met aardige locaties, kostuums en aankleding. En dat helpt best een beetje. Zeker als ook Moore op komt draven om de boel op te leuken, weet je dat het op de momenten dat er niet gevochten wordt in elk geval niet direct heel slecht is.

Jammer eigenlijk dat het verhaal zo mager en voorspelbaar is, met werkelijk alle clichés die je gewend bent. Maak er dan ook echt een leuke avonturenfilm van. De journaliste, de gevallen broeder, het hervinden van verdwenen krachten tijdens een gevecht. Het is allemaal wat te veel aanwezig.

De gevechten zelf dan. Tja, niet helemaal onvermakelijk, maar als je dit toch eens vergelijkt met het betere Hong Kong werk. Wel leuk dat je eens alle gevechten van het toernooi te zien krijgt.

dus helemaal niet zo slecht, maar uiteindelijk is het jammer dat er niet een echt goede film uitkomt, het zat er toch wel in. 2,5 sterren.

Prima verhaal en goed geacteerd, lijkt inderdaad wel wat op de film: Bloodsport, maakt mij niets uit, genoeg vechtscene 's.

dit is misschien wel de beste film met jc. |Humor, actie, leuke types leuk verhaal, coole gevechten. Whats not to like?

Tergend slecht. Volgens JCVD is Okinawa een land alsook Afrika, zijn er woestijnen in Thailand, dragen Schotten kilts om te vechten, reizen Duitsers met Zeppelin tot in Thailand en is de voertaal van een heel geheim internationaal vechttoernooi gewoon engels. Van Damme lag duidelijk niet wakker van enige geloofwaardigheid. Maar dat is nog niet alles : de dialogen zijn eveneens vervelend als vloeibare drek, de slow motions zijn zo mislukt als wat en de fights vond ik zwak (gevechten die amper 10 seconden duren). Deze troep was het begin van het einde voor Van Damme . JCVD heeft in de jaren daarvoor veel betere films gehad zoals Bloodsport, Kickboxer, Death Warrant en Hard Target

Van damme probeert hier terug te grijpen naat het onverwachte succes van bloodsport. Overigens heeft hij tijdens deze film bonje gekregen met de echte Frank dux ( die reeds ontmaskerd is als fantast). Dux heeft zelfs een rechtzaak tegen van Damme aangespannen voor het verhaal ( welke hij verloren heeft).

Verhaal is niet veel soeps, vechtscenes zijn leuk, maar komen niet in de buurt van het nostalgische bloodsport.

Leuke film voor de echte fans.

Weer een super film uit de van-Damme reeks. Voor die tijd echt super gemaakt. Spannend verhaal. Mooi einde. Niks mis met deze film.

10

Opzicht is dat één van de minder bekende films van Jean-Claude Van Damme (hij heeft de film ook geregisseerd) uit zijn gouden tijdperk (de jaren 80 t/m 90, hoewel hij op het einde van de jaren 90 al op zijn retour was), maar desondanks toch weer een vermakelijke en misschien ook wel een verrassende want de combinatie Jean-Claude Van Damme (in de rol van Christopher Dubois) en Roger Moore (in de rol van Lord Edgar Dobbs die goed bij hem paste, ook zeker qua titel) mag toch zeker verrassend genoemd worden. Beiden spelen overigens leuk.

Het ietwat flauwe avonturenverhaal zit wel leuk in elkaar (met name het verloop ervan) en hetzelfde geldt voor de uitvoering ervan. Buiten dat het verhaal de nodige actie bevat in de vorm van vele vechtgevechten (lijkt geregeld wel een déjà vu van "Bloodsport (1988)") en voornamelijk dan tijdens de landenwedstrijd in de staart van het verhaal, zitten er ook wat humoristische momenten in (komt voornamelijk door het meespelen van Roger Moore met zijn typische stijve Britse humor, maar ook door Jack McGee). Ook visueel zag het er soms fraai uit qua landschappen en decors (o.a. de arena waarin de gevechten plaatsvinden) en ook de blonde Janet Gunn (in de rol van Carrie Newton) mocht er wezen. Ondanks dat de film amper 90 minuten duurt, is de film hier en daar ook wat flauw en langdradig en met name in het middenstuk. Het laatste gedeelte (zeg maar de laatste 30 minuten) met de wedstrijd is natuurlijk genieten geblazen vanwege de vele leuke gevechten (ook geregeld best hard) en de deelnemers uit allemaal verschillende landen (o.a. Duitsland, waarvan de deelnemer is gekomen met een zeppelin ). Het hoogtepunt van die wedstrijd is natuurlijk de finale tussen Jean-Claude Van Damme (uitkomend voor de Verenigde Staten) en Abdel Qissi (uitkomend voor Mongolië). Rara, wie zal dag toch winnen !

Ach gewoon een aardige en vermakelijke Actie / Avontuur film die je mee terugneemt in de tijd dat Jean-Claude Van Damme doorbrak met de eerder genoemde film Bloodsport.

The quest for acting

Ven Dem regisseert dit maal zijn eigen streetfighter/lionheart/bloodsport hutspot en alhoewel ik er in de eerste 10-15 m. veel hoop in had, zakte de interesse daarna heel hard weg. Daarvoor was het nog zeer genietbaar, met actie, achtervolgingen, een tot oude man geschminkte Ven Dem, de massale kloppartij met acrobatische stunts...ik was er tot dat moment zeker van dat die lage scores onterecht waren.. dan het bijna zo goed als verwaarloosbare middenstuk. Okay, bij Ven Dem films draait het om de gevechten en is het verhaal maar bijzaak, maar goede genade zeg ..hey..FOR CRYING OUT LOUD, wat was dat slaapverwekkend!! Aangekomen bij het vechttoernooi vond ik buiten de capoeiraflikflaks nauwelijks wat vermakelijk of een meerwaarde boven Bloodsport en die geheel onnodige modderbruine sepia-kleur deed me aan die trieste setting van ALIEN³ denken.

Wat ik me nog goed herinner was toen die Turk kwam opdraven met zijn notenkraker-move, alle aanwezige Turken in de zaal hard begonnen te blerren, je hoorde vooral een hoop ollums en balhaars en toen hij een ronde later eruit lag hielden zij zich gelijk gedeisd..gehehe.

Eindgevecht tussen Ven Dem en Abdel Qissi was erg teleurstellend. Net zo'n flauw vuistgevecht als in No Holds Barred met Hulk Hogan en Tiny Lister. He, wacht eens even. Abdel Qissi? Ik dacht al die tijd dat het Mohammed Qissi was, zijn er twee Qissi's? Familie soms? Vond het al zo vreemd dat hij er ineens zo potig uitzag.

Jaman zijn broers en jeuggd vrienden van jcvd, Abdel speelt ook atilla ( lionheart) michel speelt uiteraard Tong po, en in bloodsport parades, tevens is hij ook in lionheart te zien ( die dude die hem achterna zit vanuit het vreemdelingenlegioen)

Gehuurd in 1996 en toen was het een teleurstelling en nu weer eigenlijk .... Van Damme heeft best leuke actie films gespeeld maar deze nee.....

I hope you'll enjoy Christmas in the Lost City

Tot voor kort wist ik eigenlijk helemaal niet dat Jean-Claude Van Damme ook films had geregisseerd. De teller staat vandaag de dag op 3, hoewel er voor The Eagle Path en Full Love weinig animo is op MovieMeter precies, en The Quest was de film waar hij mee debuteerde. Vreemd genoeg een film waar ik tot voor kort zelfs het bestaan niet van wist, hoewel ik toch wel een fan ben van de Muscles from Brussels, dus ik heb niet getwijfeld toen ik dit tegenkwam in de Kringloopwinkel. Meteen maar eens opgezet en eigenlijk bleek dit nog wel een leuke zit te zijn.

Het is een film die zich situeert in de jaren dat de ster van Van Damme al een beetje tanende was, maar hij gaat hiermee wel terug naar zijn roots. De vergelijking met pakweg Kickboxer of Bloodsport is in ieder geval snel gemaakt en dat is eigenlijk nog het leukste aan heel deze prent. Een verhaaltje dat niet veel voorstelt maar gewoon een hele resem gevechten achter elkaar in een toernooi stijl. Alleen jammer dat JCVD er dan toch perse qua plot iets meer wilt doen en daar bovendien miserabel in faalt. Ik zat met het gevoel dat ik met een verknipte versie zat, want hoe kun je anders zo'n scène verklaren als dat telefoontje van Carrie waarin blijkt dat ze helemaal niet gewenst is op kantoor, maar blijkbaar is er geen langere versie te vinden. Ook heel die scène met dat café aan het begin (ik ging ervan uit dat die barman één van de kinderen ging zijn uit de vroegere bende van Chris, ook daar was ik verkeerd) oogt erg vreemd en dan eindigen met het dichtklappen van het boek dat dan door Carrie geschreven is? Het past allemaal nogal moeilijk in elkaar en ik had het liever gehad als Van Damme zich met al die dingen niet had bezig gehouden.

Vooral omdat hij voor de rest wel veel goeds doet. Jammer dat dit een PG13 film is en je dus qua brutaliteit in de gevechten een beetje op je honger blijft zitten, het breken van de nek van Phang komt dan ook wat uit de lucht gevallen, maar Van Damme zelf blijft geknipt voor dit soort rollen. Ook altijd fijn om James Remar nog eens in iets anders te zien, blijft toch een toffe acteur die ik graag zie passeren, en dit blijkt ook een kolfje naar de hand van Roger Moore te zijn. Zowat de charismatische flierefluiter uithangen.. Het gaat hem goed af. Qua cast is het verder niet al te noemenswaardig, al blijft Abdel Qissi toch wel een cool figuur. Ik dacht dat Van Damme enkel met hem in Lionheart had samengespeeld (hoewel ik altijd meer gecharmeerd ben geweest door Michel Qissi als Tong-Po) maar die is hier toch ook weer erg indrukwekkend.

Grappig ook hoe iedereen in de Lost City Engels spreekt en dat blijkbaar niemand echt problemen lijkt te hebben ondervonden om de stad überhaupt te vinden, maar blijkbaar kan je er gemakkelijk met een freakin' Zeppelin terecht komen. Ach, The Quest is een film met erg veel fouten en toch blijft het allemaal toch nog wel genietbaar. Tot op zekere hoogte dan.

3*

The Quest qua setting en decor een van de betere JCVD films. De gemiddelde score van deze film slaat dan ook werkelijk nergens op. Als je dit al zo laag waardeert waarom kijk je dan überhaupt een JCVD film... Anyway de scenes zijn echt prachtig.

Een inmiddels oudere avonturen aktie film.

Met Jean Claude van Damme waarin hij samen de eer heeft met Roger Moore de onvergetelijke James Bond 007 te spelen.

In deze toch wel amusante avontuurlijke moderne Piraten film.

Met een vleugje van Wrong bet.

Een echte vermakelijke avonturen film, met de nodige aktie van de muscles from Brussels.

Meh

Veel te serieuze actiefilm. Geregisseerd door Jean-Claude Van Damme himself, maar dat pakt ironisch genoeg niet goed uit. Die zet de film te dik aan. JCVD moet gewoon simpele actie, van ongeveer anderhalf uur max, zijn. Het is spijtig dat hijzelf dat anno 1996 niet begreep. Dat zijn ster in deze periode begon te tanen, is dan ook niet echt verrassend.

2

Matige van Damme.

De film bevat een aantal leuke ideeën waar helaas te weinig mee gedaan wordt. Zo leert van Damme blijkbaar vechten op het eiland, maar van deze training zien we niets. Gemiste kans.

De bijrol van Roger Moore is leuk, zijn sidekick kan er mee door. Zij zorgen voor de licht komische noot, en dat is nodig, want deze film neemt zichzelf erg serieus. De rol van de journaliste had niets om het lijf, want haar bijdrage is minimaal.

De gevechten zijn redelijk, goede afstandshots en sterkte closeups. Maar helaas ook een overdaad aan lelijke slowmotion beelden. Ik kan daar niets mee. De bruut die in de finale tegen van Damme vecht is helaas ook niet al te sterk qua personage.

Hier en daar wordt duidelijk gehint naar Bloodsport, wat toch wel een veel betere film is. Ik krijg meteen zin om die weer eens op te zetten.

Vermakelijk voor een keertje.

2,5*

Jean-Claude van Damme neemt ons mee op een reis door de wereld van vechtsporten in zijn regiedebuut The Quest. Met een sterrencast bestaande uit Van Damme zelf en de iconische Roger Moore, zou je verwachten dat deze film de perfecte mix van actie en avontuur biedt. Helaas schiet de film op vele fronten tekort.

Van Damme speelt de rol van Christopher Dubois, een straatartiest die in een keten van gebeurtenissen terechtkomt die hem naar een geheim vechtsporttoernooi in het mysterieuze Verre Oosten voert. Hoewel dit een interessant uitgangspunt lijkt, wordt het al snel duidelijk dat de film zichzelf veel te serieus neemt. Dit resulteert in een overdaad aan onnodige toevoegingen en geforceerde pogingen om diepgang te creëren.

Roger Moore, een gerespecteerde acteur met een indrukwekkende carrière, voelt totaal misplaatst in deze productie. Zijn betrokkenheid lijkt een poging om de film groter te doen aanvoelen dan het is. Moore zelf heeft later toegegeven dat hij het onprettig vond om aan deze film te werken.

De scènes waarin Van Damme als oude man terugblikt op zijn avonturen, met grijze pruik en al, voegen weinig toe en voelen ook misplaatst en cringe aan. De hele verhaallijn waarbij Van Damme voor arme kinderen zorgt, lijkt slechts een geforceerde poging om zijn personage sympathieker te maken, maar draagt weinig bij aan de plot en kon ook weggelaten worden. Ik zag ook veel gebrek aan emotie bij Van Damme. De hele film leek hij maar één blik te hebben.

Het meest ongeloofwaardige moment in de film is wellicht wanneer de kampioen van de Verenigde Staten zonder enige aarzeling zijn kampioenschapsriem afstaat aan Dubois. Dit moment, samen met de overhaaste pogingen om verschillende verhaalelementen samen te voegen, doet vermoeden dat er weinig doordacht is over het script. De makers proberen te veel te vertellen in een te korte tijdsperiode, wat de film onsamenhangend maakt.

Wat ik wel leuk bedacht vond, was het concept van een toernooi waarin vechters hun land vertegenwoordigen. Dit idee had veel potentie en bood een interessante achtergrond voor de gevechten, maar helaas werd dit niet volledig benut. Als het toernooi wat langer was en alle vechters meer diepgang hadden, en de rest van de film wat korter, was het misschien beter geweest.

De film probeerde bijvoorbeeld te laten voelen hoe vreselijk het is dat die Mongoolse vechter Phang doodde na het gevecht, maar het deed me niks. Ik dacht alleen: "Wie was Phang ook alweer en hoezo boeit het Dubois wat?" We hebben ze tijdens de trainingen helemaal geen band zien opbouwen of wat dan ook, en nu wilt Dubois plotseling wraak.

The Quest had baat kunnen hebben bij een eenvoudiger verhaal en betere uitvoering. Als kijker mis je niets als je deze film overslaat. Mocht je toch besluiten om te kijken, zet je verstand op nul en probeer te genieten van de actie, want dat is waar Van Damme bekend om staat. Maar zelfs die momenten kunnen de film niet redden van de middelmatigheid. Je kan beter naar Kickboxer (1989) kijken.

Bloodsport Light. Leuk voor het jeugdsentiment (mijn broertje en ik keken in de 90s veel van dit soort films met mijn vader namelijk en dan was het altijd de week erna dagelijks stoeien met elkaar, sterker nog, dit soort films zijn de reden geweest dat ik jarenlang judo en karate heb gedaan), leuk de oude setting (weer eens wat anders dan een LA of New York in de 80s of 90s), maar de gevechten an sich zijn supersnel voorbij en stellen teleur (de eindbaas in "Bloodsport" was toch wel echt een BAAS dan eigenlijk...). Afijn, leuk om met mijn zoontje deze "klassiekers" uit mijn eigen jeugd eens te zien (we gaan er komende periode nog wat kijken samen), maar wat valt het eigenlijk tegen als je geen 10 meer bent

Ook wel bijzonder, afgaande op de aftiteling, dat van Damme zich voor deze film nog in heeft gelaten met die gozer op wie "Bloodsport" gebaseerd is (Frank Dux geloof ik), terwijl volgens mij achteraf gebleken is dat het hele verhaal aan alle kanten rammelde, maar dat zal waarschijnlijk daarna pas boven water gekomen zijn! Ach ja, leuk romantisch idee, als zo'n verhaal wel echt lijkt te zijn denk ik...

Ik vind het altijd wel een leuke/interessante gedachte dat bijvoorbeeld de eerste UFC mede tot stand is gekomen door films als "bloodsport" en andere soortgelijke ideeën en vechttoernooien, want als je de video's van de eerste UFC's terug kijkt komt dat wel tot uiting in ieder geval, geen regels en spijkerhard (en het liefst als toeschouwer dan toch denk ik, hoe stoer en/of sterk je jezelf ook acht, respect voor de gasten die zich toen in de octagon/ring waagden)

Daarom moet ik stiekem altijd wel lachen om dit soort films, want je ziet ze vrijwel iedere martial art film wel terug komen, maar in de praktijk is toch gebleken dat bijvoorbeeld een sumo of capoeira vechter geen schijn van kans maakt in een echt gevecht (volgens mij sowieso bijna geen enkele martial art tegenover een bijvoorbeeld MMA of zeg boksen/worstelen, overleven tegenover de stijl en discipline van een vechtkunst)

Maarja mogelijk ga ik nu veel te diep in op iets dat gewoon voor 1,5 uur hersenloos vermaak hoort te zijn, en dat is het denk ik alleen als je jong bent of een paar biertjes (of iets anders) op hebt, anders zal het vermoed ik snel frustreren vanwege de verspilde tijd