Year of the Gun (1991)

jammer dat he zo een film is die geen einde heeft....de film is gedaan maar er is niets gebeurd waar ik zat op te wachten...kun je nog volgen. 2 *

Een leuk tussendoortje; niets meer of minder.

Het verhaal is best interessant maar de uitwerking is matig, ook het acteerwerk laat zwaar te wensen over, vooral Andrew McCarthy speelt erg slecht. Verder stoorde ik me aan een paar ongeloofwaardige actie scènes en ook het einde slaat nergens op...

redelijk spannend

Spannende en vlotte politieke thriller. Ook fijn dat Frankenheimer mooie Europese lokaties vindt voor zijn film. Maar verwacht geen Ronin.

Ik vond het een mooie film met een goed verhaal en houd de aandacht zeker vast.

het acteerwerk is goed en ook film technisch is de film ook prima.

3,5 ster

Twee jaar lang vond i Wyatt Earp: Return to Tumbstone de slechtste film die iik oooit had gezien. Die gaf ik dan ook een 0,5. Year of the Gun gaat daar vet overheen. Deze was zo gigantisch slecht, dat ik er maar 20 minuten van heb gezien. En die 20 minuten die ik ervan gezien heb, waren 20 weggegooide minuten. De dvd heb ik, in 30 kleine stukjes, aan mijn prullenbak geschonken, waar dit soort troep thuis hoort. Iedere seconde die je hiernaar kijkt, is een seconde van je leven weggegooid. Iedere cent die je hieraan besteed, had je net zo goed direct in de prullenbak kunnen gooien. Deze film verdient nog lager dan 0,0, maar omdat het niet anders kan, geef ik de film 0,5, wat al veel te hoog is voor deze prut.

Had toch wat meer verwacht van deze film.

Italië ten tijde van de ontvoering van Aldo Moro, toch iets om een spannende film rond te bouwen, maar daar zijn ze helemaal niet in gelukt.

De film komt nogal amateuristisch over, en dat met een regisseur als John Frankenheimer, heb betere dingen van hem gezien dat dit...

Hoogtepunt van deze film... Sharon Stone, om haar looks...

Moeilijk om hier een oordeel over te vellen op basis van de gemangelde release van Dutch Film Works met z'n kleurloze transfer en verknipte 4:3-beeld. Het verhaal vliegt alle kanten op (McCarthy's dolce vita, Golina's problemen met haar ex, de Rode Brigades, de protesten) zodat mij pas halverwege duidelijk werd waar de plot naar toe ging; normaliter heb ik daar geen problemen mee, maar hier wekte het de indruk alsof de film een zekere focus ontbeerde. Bovendien vind ik Andrew McCarthy een erg leuke acteur maar is hij hier nog wat te jong voor zo'n zware rol, en Sharon Stone heeft mij überhaupt nog nooit kunnen overtuigen. De sfeer van een land in de greep van vrees lijkt mij echter goed getroffen, de paranoia is overal, het geweld is efficiënt gedoseerd en gepast onaangenaam, er zitten een paar aardige twists in, en de moed om zo'n grauwe politieke film te maken valt te prijzen. Dat maakt hier uiteindelijk voor mij toch wel een bovengemiddelde film van.

A group of terrorists calling themselves the Red Brigade has brought a shocked society to a state bordering on revolution. It is the... Year of the Gun

John Frankenheimer is zo'n regisseur die altijd wel tot mijn verbeelding spreekt. Ik heb weliswaar maar een fractie van zijn oeuvre gezien (Year of the Gun is nog maar de 4e film die ik van zijn hand zien) maar met Seven Days in May wist hij me wel danig te overtuigen. Ik was wel benieuwd naar opnieuw een politieke thriller en laat ik Year of the Gun nu al ettelijke jaren liggen hebben. Dat ettelijke jaren mag je trouwens letterlijk nemen, want het was een promotie toen we met het gezin indertijd onze allereerste DVD-speler hadden gekocht.

Toen gaf JVC namelijk 3 DVDs als cadeau bij de aanschaf van de speler (als ik me niet vergis was het Year of the Gun, Yamakasi en iets met Conspiracy in de titel) en achteraf gezien is het eigenlijk erg vreemd dat ze voor Year of the Gun hebben gekozen. Niet perse vanwege de film zelf, maar wel van de erbarmelijke kwaliteit van de DVD van DFW. We zijn ondertussen al vele jaren verder natuurlijk, maar dit is gewoon VHS niveau en kun je moeilijk goede promotie noemen voor het medium.. In ieder geval: wel een interessante film. Frankenheimer weet met weinig moeite een spannend sfeerbeeld neer te zetten en het is sowieso al een uitstekende keuze om de personages hun eigen taal te laten spreken. Dat geeft toch altijd net wat meer realisme aan de personages. Het plot kent weliswaar iets teveel aparte verhaallijnen om tot een mooi geheel te worden gesmeed (zo valt het feit dat Italo homo was en een relatie had met Gagliani wel helemaal uit de lucht) maar het blijft wel boeien.

Aangenaam verrast trouwens door Sharon Stone. Een actrice die vandaag de dag vereenzelvigd wordt met haar rol in Basic Instinct maar eigenlijk toch wel een aantal interessante rollen heeft gehad. Hier weet ze niet altijd even goed te overtuigen in de rol van fotografe Alison King maar de film krijgt wel een extra boost eenmaal zij in het verhaal wordt geïntroduceerd. Andrew McCarthy daarentegen is wel de zwakke schakel in het geheel. Moeilijk te zeggen waar het juist misloopt, maar hij oogt gewoon te licht voor een hoofdrol als deze. Dan doen de bijrollen het beduidend beter met John Pankow als Italo op kop. Toch ook nog een pluim voor de regie van Frankenheimer die op een sobere manier met hier en daar eens een kleine actie opflakkering een intrigerend tijdsbeeld weet neer te zetten.

Want dat is het Italië van 1978 wel. Hoewel Year of the Gun uit begin jaren '90 stamt, krijg je nooit het gevoel dat je naar een film uit dat tijdperk zit te kijken. Beetje jammer dat er geen andere acteur voor de rol van McCarthy gevonden kon worden maar gelukkig is er nog genoeg anders te beleven. Niet het beste werk van Frankenheimer, dat blijft Seven Days in May, maar toch fijn om eens gezien te hebben. Nu alleen eens een betere versie qua kwaliteit vinden.

3.5*

Matige film over een Amerikaanse journalist die in Rome een boek wil schrijven over een extremistische linkse beweging. Het mist vooral in het begin een duidelijke richting en de personages weten niet echt te boeien (de wat saaie Andrew McCarthy helpt hier ook niet bij). Tijdens de tweede helft krijgt het plot wat meer vorm en wordt het ook wat spannender. Prima locatiewerk in Rome. Net geen 3.0 sterren.

Ik werd herinnerd aan John Frankenheimer, en ik bleek nog een paar DVDs te hebben liggen van voor de tijd dat ik aan MM deed. Dus hoog tijd om maar eens wat te herzien en er iets over op te schrijven. En maar eens begonnen met deze in potentie geniale film, want een origineel en mooi plot, een behoorlijke cast en met Frankenheimer een regisseur waarvan je verwacht dat-ie er iets van maken kan.

En ja dat valt dan niet mee. McCarthy is op zich niet echt slecht vind ik, maar hij overtuigt weinig in de rol die hij heeft. Teveel een onschuldig melkmuiltje, dat helpt ook niet - zijn karakter vraagt misschien wat meer om een doorgewinterde rotzak. Tegenspel van Golino - om haar had ik indertijd die DVD gekocht, wat een mooie meid is het toch. En Stone vanzelf - die op zich misschien wel goed op haar plaats is in haar rol, maar door de scene waar ze achter de auto schuilt een slechte start krijgt qua geloofwaardigheid.

En dan vliegt het plot ongeveer alle kanten uit - of heb ik gewoon niet goed genoeg opgelet. Kan ook, want ik had wel wat moeite om bij de les te blijven moet me van het hart, want qua beeld viel het me allemaal wat tegen - en gaat film daar niet per definitie om. Wat ook niet helpt, het is al eerder gezegd, is dat de DVD wat liefdeloos gemaakt is. Kleurloos is wel een toepasselijk woord, en de aspect ratio staat ook wel wat lelijk op de schermen van nu. Of zou het idee geweest zijn om op die manier het gevoel van de late jaren '70 op te roepen. Hmm, nou nee, laat maar.

Toch goed dat Sharon Stone meedeed, en de vele italiaanse auto's, mooie beelden van de achterbuurten van Rome

Toch goed dat Sharon Stone meedeed, en de vele italiaanse auto's. Mooie beelden van de achterbuurten van Rome,

goed gefilmd