¿Quién Diablos Es Juliette? (1997)

¿ahhhh? Had ik nu maar eerst op MM gekeken... Miskoop van de eeuw.

Wie het eerst zijn/haar adres naar mij Pm'ed en bereid is de portokosten te betalen kan de DVD gratis van mij hebben.

dan wil ik m wel hebben! echt geweldige film, vooral zo mooi hoe ze het proces van een film maken laten doorschemeren. Yuliet is echt heerlijk om naar te kijken, heel speciaal figuur.

Zeer matig filmpje.

Niet kijken dus.

Een film als deze moet je leren kijken denk ik. Nee, op een andere manier leren kijken, dat is het. Veel Hollywood-producties zijn gemaakt voor groot publiek omdat het je uitnodigt met een zak popcorn en een 0,5 liter Coca cola in de hand onderuit te gaan zitten en met verstand op nul je over te geven aan het verhaal. Bij deze film had ik dat gevoel allerminst. Soms heb je wel 's een film die niet direct je verlangen(s) prikkelt/stimuleert. Met de huidige mogelijkheden (zowel technisch als huidige 'mensenkennis') is dat iets waar perfect op wordt ingespeeld. Heb daar geen probleem mee. maar deze vond ik gewoon interessant, mede daar het allemaal zo 'dichtbij' aan doet. Films als deze doen me vooral even stilstaan bij de mens in de mens in het echt. 3,5

Yuliet betovert, maar de film is niet meer dan een aardig experiment

Who the hell is Juliette is een heel merkwaardige documentaire die toch zeer het kijken waard is. Mijn eindwaardering is weliswaar niet zo hoog, maar de film bezorgt je toch een prettige avond. Dat komt vooral door de aanstekelijke hoofdpersoon, Yulier Ortega,

Regisseur Carlos Marcovich speelt een spel met realiteit en werkelijkheid. Hij presenteert een documentaire waarin de hoofdfiguren overduidelijk een rol spelen. En dan blijft onduidelijk of ze een waarheidsgetrouwe rol spelen of dat ze werkelijk zichzelf spelen. Mijn eindconclusie is dat iedereen zichzelf speelt in een documentaire die grofweg een werkelijk gebeurd verhaal vertelt.

De twijfel aan de waarheidsgetrouwheid van de film komt door allerlei geintjes die de filmmaker met je uithaalt. Hij laat zijn hoofdfiguren duidelijk merkbaar ingestudeerde teksten uitspreken. Iedereen introduceert zichzelf maar daarin klink vaak iets bedachts door. Soms wordt zelfs getoond dat het personage zijn tekst even is vergeten. Daardoor word twijfel gezaaid over de docu-gehalte van de film. Al die geintjes en trucjes zijn aardig en vermakelijk, maar een erg goede film lever het niet op. Het blijft een beetje freewheelen en wat uitproberen. Het is eerder een aardig experiment dan een baanbrekende film.

Ster van de film is Yuliet. een 16-jarig meisje uit Havana, Cuba. Zij is betoverend, brutaal, levenswijs en veel te vroeg volwassen. Met veel flair vertelt ze haar levensverhaal. Ze doet dat met een gulle lach, maar het verhaal zelf is intriest. Haar vader is weggegaan naar de VS zonder zijn gezin. Haar moeder heeft kort daarna zelfmoord gepleegd. Ze groeit op bij liefhebbende familieleden, maar belandt desondanks in de prostititutie.

De levenslust en de energie waarmee al die Cubanen aan dit experiment meedoen, is aandoenlijk om te zien. Het verhaal wordt dusdanig opgediend dat je zeker de film uit blijft kijken. Maar, zoals gezegd, het is een aardige oefening, met een bezienswaardig resultaat, maar het blijft een wat dun vormexperiment.