Wow,raak ik hier in een academische discussie verzeild.Hoe dan ook,niemendalletje en bijna debuut van Brass waarin je met een beetje goede wil reeds de latere sexploitation regisseur kunt herkennen.De gelande martianen lijken namelijk vooral als functie het losgooien van de sexuele remmingen in een boerenhol in de Veneto te hebben,al had nympho Viiti

daar sowieso al geen problemen mee.
Trademark Brass is ook de weergave van een of ander decadent feestje,dat echter door de vigerende censuur uiteraard een uiterst brave indruk maakt.
Deze aan LBJ,Chruschov en de paus opgrdragen film drijft vooral op Sordi die 4 rollen voor zijn rekening neemt,en behalve voor wat anti-klerikalisme ook zorgt voor de nodige "romantiek" :1 van zijn rollen is die van een drugsverslaafde,zwakzinnige,neurotische,decadente,übergaye graaf die niet kan zonder een heel kennel aan schoothondjes.
Brass is niet het grootste narratieve talent uit de filmgeschiedenis,en uiteindelijk wordt er weinig met het aanvankelijk veelbelovende SF-koude oorlog paranoia gegeven gedaan.Trouwens:niet kan worden uitgesloten dat de film de inspiratie leverde voor le gendarme et les extraterrestres met de Funès.
Mevr. Mangano-De Laurentiis heeft ook nog een rol in deze door haar vent geproduceerde film,en wel als niet te florissant uitziende boerentrien.