The Snows of Kilimanjaro (1952)

Tja was toch naar het boek van Hemingway. Ik vond deze film weinig intrigerend. 2* utmost

De film boeide mij niet heel erg. Alles duurde eindeloos veel te lang vond ik.

Het boek was beter

Voor een film uit die tijd vond ik er nog best vaart in het veerhaal zitten. Een boeiende film.

Maar wat een verschil in DVD-transfer

Opmerkelijk veel chemie tussen Gardner en Peck. De laatste is niet een klassieke celluloid-Hemingway-held zoals Cooper of Gable, maar hij voldoet hier toch verrassend goed, zoals altijd in de films van deze regisseur. Dikke romantiek.

Toevallig gezien , en wat een verrassing ! Moet toch wel een van de grootse ontdekkingen van afgelopen maanden zijn . De cinematografie , ( achtergrond ) locaties en kleurenfotografie zijn schitterend . Wat mij betreft een van de beste / mooiste films van de jaren '50 ...

"Behind this three-dimensional space, there appears a rear-projected, two-dimensional background that situates the narrative in the vicinity of Kilimanjaro. That is, the foreground was studio shot, while the background was filmed on location."

Hier is meer te lezen over de technische aspecten van The Snows of Kilimanjaro (1952) en andere klassieke Hollywood Safari 'A'-producties zoals Mogambo (1953) van John Ford . Interessant artikel : safari pictures - sensesofcinema.com

A man should never lose his hand at hunting

Ernest Hemingway is één van mijn favoriete schrijvers, Ava Gardner is één van mijn favoriete actrices en ik ben in het algemeen fan van het oude Hollywood. Gooi dat allemaal samen in een film die wordt geregisseerd door niemand minder dan Henry King (die met Tol'able David misschien wel de meest indrukwekkende silent op zijn naam heeft staan) en dan krijg je normaal gezien een erg interessante zit. Er is enkel één probleempje en dat is dat ik redelijk allergisch ben aan Hemingway verfilmingen die allerlei zaken veranderen/aanpassen.

Er zijn echter gelukkig wel een aantal films die het goed aanpakken zoals The Killers (de 1946 versie bijvoorbeeld, ook met Ava Gardner trouwens) waarbij het Hemingway stuk tot in de sublieme details wordt gebruikt als bronmateriaal en waarna een poging wordt gedaan om er toch nog een volwaardige film van te maken. Ik hoopte op eenzelfde aanpak voor The Snows of Kilimanjaro maar helaas is dat met dit kortverhaal sowieso al een stuk moeilijker dan met The Killers. Het resultaat is een onevenwichtig relaas waarin we Harry Street en zijn amoureuze escapades volgen. Op zich valt daar nog wel wat te beleven met de scènes tussen Harry en Cynthia, maar wat een volstrekt achterlijke bedoening om hier een happy end van te maken. Als je dat doet, dan heb je gewoon niets van het bronmateriaal begrepen lijkt me. Het is OK om een aantal zaken uit te breiden - de komst van de Afrikaanse medicijnman bijvoorbeeld vond ik een goede toevoeging - maar King slaagt hier compleet de bal mis qua essentie van het verhaal.

Nu komt er iets waar King weinig aan kan doen, maar wat een vreselijk belabberde transfer is dit trouwens. De film is ondertussen in Public Domain terecht gekomen (wat betekent dat iedereen hem op een schijfje mag uitbrengen) maar ik had verwacht dat een Quality Film Collection editie toch een beetje gerestaureerd ging zijn. De film is donker, de audio is amper verstaanbaar en tijdens de oorlogsscène zit een vervelende (en bewegende!) zwarte balk aan de linkerkant. Gewoon schandalig dat ze dit zo hebben uitgebracht.. Gelukkig is er nog altijd wel een degelijke Gregory Peck en dito Ava Gardner om de brokken wat te lijmen. Peck overtuigd als de sombere, neerslachtige Harry en Gardner is perfect als zijn grote geliefde Cynthia. Susan Hayward doet het trouwens ook nog goed als Helen maar mist toch een beetje wat de klik met Peck. Wat op zich logisch is in het originele verhaal. In deze filmische variant toch net wat minder.

De 5e Hemingway verfilming die ik ondertussen heb gezien en met uitzondering van Hemingway's Adventures of a Young Man en The Killers heb ik nog niet veel goeds gezien. Misschien moet ik The Snows of Kilimanjaro eens in een deftige versie zien, het verschil met een wel gerestaureerde versie is namelijk gigantisch groot. Dan komt het visuele aspect misschien beter tot zijn recht, want nu is het gewoon allemaal erg donker.

2.5* (vooral voor Peck en Gardner)