Little Women (1949)

Ik ben reeds lang op zoek naar deze film voor mijn echtgenote.

Het moet wel de film van 1949 zijn en dit mag in VHS video of dvd met nederlandse ondertiteling

Als iemand mij hiermee kan helpen dan mijn grootste dank

Eddy

Zoek ook nog steeds deze film, hopelijk kan iemand me helpen om aan deze film te komen.

ik heb de film zo juist van TCM Afgehaald een gedigalieseerd op DVD

Groetjes [email protected]

Ik probeer deze ergens te krijgen voor mijn moeder..

Zou iemand mij kunnen helpen waar je deze zou kunnen krijgen?

Te koop op DVD via internet bij o.a. DVD Pacific of Amazon.

Wel R1 en alleen met engelse ondertiteling.

Deze Film Little Woman word elke 3 weken uitgezonden op TCM

Mooie film, een goede verfilming van een prachtig boek.

Al is hij al aardig gedateerd, hij blijft me meenemen is zijn verhaal.

Onnodige update maar nog altijd wel vermakelijk

Toen ik een goed anderhalf jaar voor het eerst een verfilming van Little Women keek dacht ik dat ik met deze versie te maken had. Het bleek echter met Katherine Hepburn te zijn en dat was een degelijke film. Niet lang daarna gaven ze op TCM ook deze versie en die heb ik dan ook maar opgenomen (omdat het met Elizabeth Taylor is, de reden van de eerste opname) maar omdat het me te zot leek om beide films snel op elkaar te laten volgen heb ik deze nieuwere versie een tijd laten wachten. Gisteren dan toch eindelijk eens opgezet.

En ik zag eerlijk gezegd niet bijzonder veel verschil tussen beide versies. Nu wist ik alleen nog maar de grote lijnen maar toch, 16 jaar is op zich redelijk kort om een nagenoeg dezelfde versie te maken. Al zijn er in de loop der jaren erg veel versies van het boek van Alcott gemaakt maar volgens mij zijn de '33 en de '49 versie wel de bekendste. Soit, betekent dit dan dat de '49 versie niets waard is? Zeker en vast niet want Mervyn LeRoy levert op zich een degelijke film af die van begin tot einde blijft boeien. Dat is voornamelijk te wijten aan het geslaagde plot van de 5 vrouwen (de vier dochters en hun moeder dus) die door wel en wee een proberen een gezin te vormen. Soms gaat de film ietwat te snel en is hij op andere momenten me iets te traag (zo blijft het New York gedeelte me toch net iets te lang duren) maar over het algemeen is het geheel zeker en vast te pruimen.

De twee Little Women verfilmingen bevatten elk hun eigen bekende actrice. In de '33 versie had je Katherine Hepburn in de rol van Jo en deze wordt nu ingevuld door June Allyson. Je begint beide actrices toch automatisch te vergelijken (hun personage is dan ook de spil van heel het verhaal) en daar valt Allyson toch een beetje door de mand. Ze doet het zeker en vast niet slecht maar ik vond Hepburn toch beter. Dan valt het echter des te harder op dat de rest van de cast van een ogenschijnlijk hoger niveau is dan hun voorganger. Een praktisch onherkenbare Elizabeth Taylor (de tweede bekende actrice waar ik het daarjuist over had) neemt de rol van Amy op zich en doet dan meer dan behoorlijk. Ook Margaret O'Brien is de moeite als Beth en is het leuk om de toe opper screamqueen in de vorm van Janet Leigh eens in haar nog jongere jaren dan in Pyscho te zien.

Amusant om eens gezien te hebben maar net als zijn voorganger heeft dit iets teveel minpunten om een echt hoge score te garanderen. Vermits beide versies hard op elkaar lijken kun je hier snel op uitgekeken zijn maar dat zou zonde zijn want dan mis je een meer dan degelijke cast. En het verhaal blijft nog altijd boeiend dus dat is ook mooi meegenomen.

3.5*

Deze verfilming van Louisa May Alcott’s autobiografische boek over haar leven ten tijde van de Amerikaanse Burgeroorlog heb ik in de loop van de jaren al meerdere keren gezien. Een echte vrouwenfilm, zeggen velen, maar daar ik stoor mij niet aan. Ik vind het een mooie film, die boeit vanaf zijn kerstkaartopening tot aan de stemmige slotscène. Hier en daar wellicht iets té sentimenteel, maar dat hindert mij nauwelijks. Een weliswaar braaf, maar bij tijd en wijle ontroerend verhaal, prima vertolkingen, fraai camerawerk en sfeervolle settings; wat meer kun je verlangen?

Ik heb inmiddels ook de versies uit 1933 en 1994 in huis, maar gelet op de waarschuwing van Metalfist kan ik daar blijkbaar beter even een tijdje mee wachten.

Een uitgesproken aan naïviteit grenzende braafheid, sentimenteel, romantisch, een scheut melo en Hollywood die zijn beste decors bovenhaalde terwijl Mervyn Le Roy zorgde voor knappe beeldcomposities en dat allemaal in kleur en ge krijgt een familiefilm bij uitstek.

Bovendien zijn de little women niet de eerste de beste met "sweetheart" June Allyson in de hoofdrol en een stel jonge sterren,aan het begin van een grootse carrière, en allemaal uitstekend in hun rol.

In de eerste plaats voor sentimentele, romantische zielen, maar zeker niet op neerkijken.

Pure Hollywood-nostalgie.

Al vele malen gezien en lastig op DVD te krijgen, maar daar was hij dan weer, onlangs op de BBC.

Zoals mijn medegebruiker Movsin hieronder al opmerkt, is dit een film waarbij het glazuur van je tanden springt. Je kan volgens mij een flink essay schrijven over alles wat er fout is aan deze film.

En toch, hoe komt het dat ik opnieuw in die nepdecors wandel en meeleef met het wel en wee van Meg, Amy, Beth en Jo ? Gewoon, omdat het een onweerstaanbaar verhaal is, en zeker een van de meest charmante films die ik ken. In onze "wrede" tijd van hufterigheid en IS, voelt Little Women aan als een warm bad, en is het een film bij uitstek om met enige weemoed terug te kijken naar de tijden van weleer, al is het ook maar voor even. Zo, opa heeft gesproken !!

Verstandige praat, opa!

Een koude douche na de prachtige verfilming te hebben gezien uit 1994. Een afschuwelijk onding waarin iedere warmte, liefde en charme uit eerder genoemde verfilming en het boek ontbreekt, met kibbelende personages die onaardig zijn tegen elkaar en voor wie ik 0,0 sympathie voelde. Om onverklaarbare redenen is nu plotseling Amy niet meer de jongste van de groep, en ik mis nog steeds heel veel elementen uit het boek - alsof het een totaal ander verhaal was geworden. Bar en boos, geen idee waar alle goeie reacties vandaan komen.

1,0*

Hier kan ik mij helemaal in vinden. Ik heb de 1933 versie ook in mij collectie, die heb ik 2 a 3 jaar geleden herzien en heb vandaag de 1949 versie herzien. Beide versies vind ik goed, maar kleurenversie van 1949 vind ik sfeervoller. Ik heb mij weer uitstekend vermaakt met deze warme film, die ik net als de versie uit 1933 jaren geleden heb opgenomen van de filmclassic zender TCM. Jammer dat die zender weg is. Gelukkig heb ik honderden films destijds opgenomen en kan heel wat oudjes terug kijken. Een 3.5