I Vampiri (1956)

Aardig.

inderdaad

Een erg sfeervolle prent. Eén van de beste releases van DFW Extreme. En de DVD is spotgoedkoop.

Niet spannend maar wel leuk en erg sfeervol, uitstekende cinematografie. 3*

Een oudere Bava, maar zeker geen slechte film. Aanvankelijk worden verschillende genres op een hoopje gegooid; het verhaal springt een beetje van de hak op de tak met genre-elementen als de detective, de vampier en de mad scientist. Naar de ontknoping toe vallen alle puzzelstukjes mooi in elkaar en wordt het een duidelijk afgelijnd geheel.

Waar Bava in z'n latere werk vooral beroemd werd om z'n wonderlijke kleurenspel, doet hij het in I Vampiri erg sober met zwart-wit beelden. Dat dit geen gemis hoeft te zijn bewijzen de vele prachtige cadrages, composities en intense zwart-wit contrasten. De weinig voorkomende buitenopnames zijn op zich redelijk standaard, maar wanneer Bava zich onderdompelt in gotische decors maakt hij er een prachtig lichtspel van.

Verhaaltechnisch heeft I Vampiri genoeg te bieden. Het blijven de jaren '50, dus rolmodellen als de agent en de journalist zijn belangrijk en vullen bij deze goed het detective-aspect aan. Verder zorgt de originele combinatie tussen onverantwoorde wetenschap en duistere gotiek voor een interessant verloop van de film. Een gruwelijk en tegelijkertijd ontroerend sprookje dat een beetje doet denken aan Les Yeux Sans Visage.

Halcyon heeft de film weer heel knap geanalyseerd (iets waarin hij een kei is)

Volgens mijn bronnen was het vooral Riccardo Freda die hier de regie voor zijn rekening nam. Maar hij werkte de prent niet af en Mario Bava deed dat in zijn plaats. 'I Vampiri" kende in onze contreien bij zijn bioscooprelease maar een matig success, vooral omdat de concurrentie met de Britse (Hammer) horror heel groot was.

Toch is 'I Vampiri' een hoogtepunt in de Euro-horror, want het was de inspiratiebron voor vele andere gotisch griezelfilms. Het is gedeeltelijk een giallo (mix van thriller & whodunnit) waarin detectives en journalisten op zoek gaan naar een seriemoordenaar. Maar het is ook als vampierenfilm een variante op de legende van gravin Elisabeth Bathory. Daarnaast is het een verhaal over een krankzinnige geleerde die op zoek gaat naar de onsterfelijkheid en daarvoor de lichamen van jonge vrouwen gebruikt (inspiratiebron voor "Yeux sans Visages", "Awful Dr. Orloff" en "Mill of the Stone Women") en zit de film natuurlijk vol met de klassieke gotische ingrediënten die mij doen watertanden.

Van dergelijke films kan ik veel meer genieten dan van die moderne horrors waar de sfeerschepping vaak moet plaatsmaken voor een escalatie van zinloos en extreem geweld en effecten.

Klopt. Men had 12 dagen om het script te verfilmen. Freda deed 10 dagen over de helft ervan en gaf er daarna de brui aan. Cameraman Bava nam over en blikte de andere helft van de film in op amper twee dagen. Toch knap als je dan kijkt naar het resultaat.

Een aardige film die nogal rommelig aanvoelt omdat, zoals Halcyon ook al aangaf, er meerdere genres met elkaar gebled worden. Helaas vond ik het geheel niet echt bij elkaar passen waardoor de verschillende scenes soms nogal vreemd overliepen. De decors waren allemaal uiterst sfeervol, maar daar is ook wel alles mee gezegd. een ok film.

die openingsscène, waar men een lijk vind in de Seine,vlak aan de Eiffeltoren. Nooit geweten dat het daar zo rustig is geweest in hartje Parijs

Geweldig spannend wordt deze film nooit, al is het allerminst saai te noemen. Ik vind het een knap verhaal en vooral de decors in het kasteel scheppen de juiste mysterieuze en griezelige sfeer. Bij momenten deed de film mij ook een beetje aan het verhaal van Dr. Frankenstein denken. Soms is het wel wennen aan de snelle dialogen.

I Vampiri is een soort combinatie tussen Gotische horror en de latere Giallo. Het speelt zich af in de jaren '50, maar de kastelen zijn zo sfeervol dat het echter nog steeds duidelijk Gotisch is. Een gekke professor ontvoerd jonge vrouwen en gebruikt hun bloed om een oude gravin in leven te houden...

Het acteerwerk kwam mij heel theatraal over, en de dialogen waren zo snel dat de ondertiteling soms moeilijk bij te houden was. Maar opzich was het niet heel storend.

Dit is de eerste Italiaanse Horror-film met geluid. Mussolini had het genre namelijk verboden in de jaren '40. Mario Bava was verantwoordelijk voor de cinematografie, dus dat was wel in orde.

Er zaten een aantal scènes in die heel erg deden denken aan Gialli - een ontvoerder met zwarte leren handschoenen - en ook scènes die weer deden denken aan Bava's latere Black Sunday.

I Vampiri was een vermakelijke film van Riccardo Freda en Mario Bava. Het is de eerste keer dat ik echt het gekke professor-motief zie buiten een Frankenstein film. Vond het wel grappig. Echt vampirisme zit er niet in de film, het lijkt meer een Faust-achtig. Het plot was een beetje rommelig, zeker voor zo'n korte film. Maar alle sfeervolle aspecten maken de film het kijken meer dan waard.

Niet slecht maar ook niet hoogstaand. Het begon nog wel intrigerend maar het zakt wat in gaandeweg. De transformatie van de jonge Giselle naar de oude gravin was wel behoorlijk overtuigend gedaan.

Niet echt een vampierenfilm, maar wel misdaad giallo film met een gothic touch. De eeuwige jeugd staat centraal en er zijn talloze (vaak middeleeuwse) verhalen over dit onderwerp. De film begint erg sterk met het gevonden lichaam in de Seine. Nadien vond ik ook dat de film wat inzakte.

Maar de sfeer en de spanning waren immer aanwezig. Het mooie decor van het kasteel doet veel om de juiste stemming te creëren voor dit soort mystery's. Ondanks het feit dat er veel dialogen zijn, vond ik de film best onderhoudend en boeiend. In deze detectivefilm met een gothic horror randje heeft iedereen zijn rol. Niet voor het eerst of laatst werken politie en een charismatische journalist meer naast dan met elkaar. Fijn samenspel tussen beiden overigens.