Megalopolis (2024)

Serieuze vraag, en absoluut niet kwaad bedoeld: had je deze film ooit een lage score kunnen toekennen?

Ach, ik ging ook vol hoop naar Avatar 2, maar dat werd een 1,5*. Gelukkig pakte dit wel goed uit.

My voices tell me I’m sane

Dat zou enig houvast moeten geven, want voor de rest is Megalopolis een knetter te gekke film!

Waar Coppola met The Godfather en Apocalypse Now juist alle tijd nam om het verhaal en de personages te introduceren wordt de kijker hier in de eerste 10 minuten overspoeld met ideeen, theater en een gross aan kleurrijke personages.

Megalopolis is geen speelfilm in de gekende vorm maar een borrelend vat vol ideeen gegoten in een geheel eigen vorm. Geen wonder dat de film bij menigeen geen aansluiting vindt. Het is ook allemaal erg theatraal van opzet.

Ik vind het echter heerlijk om mee te surfen op de chaos waarbij wat er de komende 10 minuten te gebeuren staat nooit te voorspellen is. Zo dendert de film het eerste uur onverminderd door en val je van het ene visuele hoogstandje in het volgende om dan toch in een wat rustiger vaarwater te komen. Thuis op de buis zal dit veel minder tot zijn recht komen dan op het witte doek.

Om het toch wat te duiden heeft de film qua aanpak wel wat weg van Cosmopolis en High-Rise. Ook twee films die de huidige tijd becommentarieren vanuit een hypergestileerde leefomgeving.

Shia le Boeff moet ook nog genoemd worden vanwege zijn geweldige rol. Verder is het een rariteitenkabinet vol bekende gezichten.

Voor nu een dikke 4,5*

Ben benieuwd wat herziening brengt nu de verrassing eraf is. Wordt de film beter of zakt mijn score wat in. Ik hoop daar snel achter te komen. Pluspunt is wel dat ik me volledig kan vinden in Coppola’s waarschuwing en wens voor een mooiere wereld. Dat we daar zelf over gaan, stemt mij echter weinig hoopvol….

Bedoel gewoon, zet het in het juiste topic met de gehele tekst en een geel sterretje. Ik vind dat zo irritant steeds dat je door wordt verwezen naar privé blogs of in dit geval een ander gedeelte van deze site. Zie het helaas steeds vaker op MM.

Als iemand de bioscoop uitloopt na het zien van Megalopolis en je zou moeten gokken dat die persoon 4,5 sterren zou geven, dan zou je statistisch gezien flink wat geld kunnen verliezen. Toch was ik na jouw bezoek zonder aarzelen all-in gegaan.

Vandaar mijn vraag, ik ben doorgaans een belabberde gokker.

Ik had vooraf wel goede hoop, maar door alle negatieve geluiden hield ik ook wel rekening met een eventuele tegenvaller. Youth without youth vond ik wat minder. Dus Coppola is niet altijd een garantie voor succes bij mij.

Jammer dat Coppola pas zo laat in zijn carrière met zo'n ambitieus droomproject komt. Had hij deze film decennia eerder gemaakt dan had dit misschien nog wat kunnen worden. Ik heb denk ik sinds Jupiter Ascending een ambitieuze film niet zo spectaculair uit de bocht zien vliegen. Dit komt gewoon erg pretentieus over allemaal, met vaak vreselijke dialogen en theatraal en in uiteenlopende stijlen spelende acteurs.

Het feit dat de acteurs volop mochten improviseren is denk ik nog wel de grootste doodsteek voor de film. Gecombineerd met een overdaad aan lelijke CGI en een te kleinschalige productie voor zo'n episch verhaal zorgt het voor een wereld die te camp en bizar is om je er vol in op zuigen, zoals denk ik wel noodzakelijk is voor een film met een dergelijke politieke boodschap.

Overigens vind ik wel dat de film een stuk meer respect verdient dan andere spectaculaire flops van de laatste jaren, zoals Joker: Folie à Deux en Cats. Coppola probeert in elk geval nog echt een ambitieuze film te maken en heeft echt zijn nek uitgestoken voor dit project, zelfs financieel. Ook is de film haast met niets te vergelijken. Maar dat neemt niet weg dat Coppola te veel onbegrijpelijke beslissingen neemt om meer dan misschien een glimpje van een goede film te zien, van de voice-overs tot de tussentitels en de onrustige editing. En dan gaat de film ook nog eens dik over de twee uur heen.

Overigens benieuwd wanneer Coppola met zijn Megalopolis Redux komt. Want er zitten nog wel een paar andere versies in verstopt.

Wat ik erg mooi vind is dat Coppola met deze film exact doet als wat hij in de film propagandeerd. De multimiljonair investeerd zijn vermogen in kunst/een betere wereld, net als het Voight personage op het eind doet. Megalopolis is zijn Megalopolis. Zijn gift aan ons.

gisteren in de pauze weggelopen.... een drol is een drol en op groot doek een drolXL..

geld toe zou je moeten krijgen ... en dat hij zn eigen geld erin stopt verbaast mij niks ... niemand zou dit financieren na babylon weer een een bagger film (ja ja niet van hem)... De kleren van de Keizer, durft dan niemand hem te wijzen op dwaling?... ... een Caligula remake maar met nog dunner script... Ik denk dat al die acteurs niet nee durfen te verkopen met in hun achterhoofd dat pulp fiction achteraf een pareltje was die niemand zag aankomen... Als je slaap problemen hebt zeker hierheengaan. Hudsucker proxy staging , alles al keer beter gedaan.

Eigenlijk is het wel een meesterwerk maar dat maakt de film nog niet goed.

Deze film kan ik in 1 woord samenvatten: interessantdoenerij. Er wordt een parallel met het verval van het oude Rome gemaakt maar het verhaal komt nooit op gang. Het is net geen camp, net geen serieuze film, het is niks. Veel citaten van klassieke dichters en wijsgeren als Petrarca en keizer Marcus Aurelius komen voorbij maar naar mijn idee vooral om te laten zien dat Coppola en de zijnen niet van de straat zijn.

Azul is de naam van een stuk van Osvaldo Golijov, de componist die voor de muziek en deze film tekent en waarvan ik ook een stuk denk te horen. Azul, blauw. De kleur van helderheid, kennis en inzicht. Dus zijn de klanken mooi. Geheimnissvoll, dromerig, helder en eenvoudig.

Maar tegen het eind ontspoort de muziek haast in een opzwepende kakofonie van geluiden, en buitelen de klanken over elkaar heen. Een ter ziel als mijn Woemi propt dan gauw haar oren dicht.

En zo vergaat het ook een beetje met de film. Het is veel, teveel wat Coppola in zijn Magnus Opus heeft willen stoppen. Een beetje megalomaan project, net als de polis die zijn niet begrepen visionaire architect op Ground Zero wil laten verrijzen. Niet een keer expliciet genoemd, maar voorbij flitsende beelden zijn een duidelijke vingerwijzing.

En zo kan je met de nodige kennis van de filmografie en geschiedenis vast heel wat meer uit deze wijds meanderende film poeren. De hoopvolle boodschap van Cesar Catalina aan het eind van de film: rechtstreeks overgenomen, zo niet gejat uit The Great Dictator van Chaplin. Alleen: waar Chaplin's speech tot een van de beste ooit gerekend wordt, krijgen we hier moeilijk te volgen quasi-intelligent geleuter over ons heen.

De klok waarop hij en zij staan: uit Metropolis van Lang, waar de mens tot slaaf gemaakt is van de aloverheersende tijd. De futuristische stad die Coppola laat zien lijkt ook wel heel erg op zijn voorganger van bijna honderd jaar geleden. Het populistische neefje komt op dezelfde manier aan zijn eindje als zijn illustere voorganger, Mussolini, die daarom ook even mag figureren.

Dat het de Verenigde Staten mogelijk net zo zal vergaan als het aloude Rome wordt ons direct al een begin van de film duidelijk gemaakt.

Hebben we onder meer nog Shakespeare, Marcus Aurelius, Ben Hur en vast nog vele anderen. Ik sleep Roel wel mee morgen, voor een tweede keer. Ik hou wel van een beetje puzzelen.

Echt, ik heb mijn best gedaan en ontdekte talloze verwijzingen naar de (film)geschiedenis, een meltpot aan citaten, een ratjetoe aan acteerstijlen, tenenkrommende dialogen, glinsterende decors, de geschiedenis van het Oude Rome in een hedendaags jasje, hoopvolle waarschuwingen, rollen die plotseling verdwenen waren.

En ik zat erbij en ik keek ernaar.

Geen touw aan vast te knopen.

MEGALOPOLIS - Fast Forward review

MEGALOPOLIS - Fast Forward review