Führer und Verführer (2024)

Vanaf 12 september 2024 in de bioscoop (Dutch FilmWorks)

Wil ik graag zien.

Tsja. De trailer: "ein Film für die Gegenwart", "ein Film gegen Verführung".

De makers winden er geen doekjes om: dit is een politieke film.

De ironie is dat deze film propaganda is, net zoals dat van Goebbels, waar het over gaat.

Rechts angehauchte stemmers worden weer eens op de korrel genomen, maar waarom die mensen eigenlijk rechts (lees: AfD) zijn gaan stemmen, dat durft niemand te benoemen.

Kijk gewoon Der Untergang.

Heb de trailer eens bekeken en sluit me hier bij aan. Beetje jammer om destijds te vergelijken met heden. Ga inderdaad eens na waarom mensen op een partij als AfD stemmen. En nog massaal ook. Alleen een film over de gebeurtenissen van destijds was wel voldoende geweest.

Die heb ik uiteraard al gezien (destijds in de bioscoop) en staat ook bij mij op de eerste plaats in de "Top 10 films". Ik wil deze film graag zien omdat ik alles interessant vindt m.b.t. de nazi's en in deze film ligt de nadruk ook op Joseph Goebbels i.p.v. Adolf Hitler.

Ja zo zit ik ook wel in elkaar het mag dan wel 80 jaar geleden zijn maar super interessant blijft het. Als het nu links om gaat of rechts om gaat ik ga deze zien.

De makers? Bedoel je niet gewoon de marketeers?

Lang probeert een link te leggen tussen de huidige propagandaoorlog op sociale media en de manier waarop de Nazi’s dat deden door zich te richten op minister van Propaganda Joseph Goebbels [Robert Stadlober] in de periode van 1938 tot aan zijn dood op 1 mei 1945. Waarom Lang überhaupt tijd besteedt aan Goebbels affaire met de Tsjechische actrice Lida Baarova [Katia Fellin] en het gekibbel met zijn echtgenote Magda [Franziska Weisz] is onduidelijk. Misschien besefte hij zich dat de rest van de film vooral bestond uit gepraat over het nut en effect van propaganda? Stadlober klinkt als Goebbels, maar maakt hem een stuk charismatischer dan hij was. Fritz Karl maakt indruk als misschien wel de meest menselijke Adolf Hitler uit de filmgeschiedenis, maar dit was een stuk interessanter geweest als Lang zich had gericht op het gebruik van propaganda in de periode voor de Nazi’s aan de macht kwamen. Het aantal nooit eerder vertoonde beelden is op een hand te tellen, maar dit is wel een unieke kans om (legaal) enkele beelden uit Der Ewige Jude te zien.

Tja, de link tussen de Nazi’s en het huidige tijdsgewricht (zoals in de trailer) is echt waardeloze marketing. En Bruno Ganz was in Der Untergang een veel betere Adolf Hitler. Deze was slappe hap.

Toch is de film de moeite waard van historisch perspectief. Het laat fraai zien hoe propaganda ingezet werd in de Nazitijd, gelardeerd met originele beelden die ik nog niet eerder had gezien.

Man oh man, die Hitler. Ik dacht de hele tijd dat ik naar een typetje van wijlen Wim de Bie zat te kijken.

Ik vond de historische delen echt indrukwekkend en verschrikkelijk, maar de film zelf langdradig en niet zo onderhoudend.

Deze Historisch / Drama film over Joseph Goebbels en eigenlijk ook Adolf Hitler, heb ik gisteravond in een goed gevulde bioscoop gezien. Daarbij wel de kanttekening dat de film maar in een klein zaal draaide. Hoewel een aantal personen hier niet zo positief zijn over de film, heb ik er juist van genoten. Ik ben sowieso een Tweede Wereldoorlog liefhebber (ik was afgelopen september tijdens mijn vakantie nog een week in Normandië, waar ik heel veel over D-Day heb gezien en dat van Sainte-Mère-Église t/m Ranville) en ik kijk ook graag films erover en dan het liefst films waarin de Duitsers centraal staan. Niet voor niets staan vijf van dit soort films in mijn "Top 10 films". En de nummer één ervan, te weten "Der Untergang (2004)", zou je naadloos kunnen kijken na deze film.

"Führer und Verführer" begint met de laatste dagen van Hitler en Goebbels in april / mei 1945, waarbij we o.a. de trillende hand (tegen de rug gedrukt) van Hitler te zien krijgen tijdens het uitreiken van het IJzeren Kruis aan een knulletje in de Hitlerjugend. Als Goebbels daarvan de beelden ziet, verbiedt hij deze die beelden voor het bioscoopjournaal, want de Führer mag niet met een zenuwachtig trillende hand worden gezien. Ook zegt Goebbels in de openingsscène van de film:

"Ik schiep de mythe van de Führer!”

Waarna hij zelfmoord pleegt. Daarna springt "Führer und Verführer" terug in de tijd en zien we hoe Goebbels dat mythische beeld van Hitler creëert. De film begint dan in maart 1938 met de annexatie van Oostenrijk. Aan het begin van de film wordt ook aangegeven dat veel dialogen zijn gebaseerd op echte gesprekken tussen de nazi-kopstukken en dat de film ook niet eerder vertoonde archiefbeelden bevat.

In "Führer und Verführer" wordt er ingezoomd op het werk van Adolf Hitlers propagandaminister Joseph Goebbels. Zijn opruiende propaganda heeft er mede voor gezorgd dat miljoenen mensen de dood in werden gejaagd, waaronder zes miljoen vermoorde joden (na het einde van de film komt overigens nog één overlevende jood aan het woord met een boodschap). Vanaf de zogenaamde Anschluss (annexatie) van Oostenrijk in maart 1938 doet de krachtige propagandamachine van Joseph Goebbels zijn werk. Het beleid van de nationaalsocialisten vindt op ongekend niveau bijval.

Als duidelijk wordt dat Hitler vastbesloten is Europa in een barbaarse oorlog te verwikkelen (en een twee fronten oorlog voor Duitsland), ziet Goebbels zich gedwongen zijn strategie, tot dan gericht op veiligheid, te veranderen. Hij wil niet uit de gratie te raken bij zijn Führer die hij verafgoodt en richt zich op het radicaliseren van de aanhang en het misleiden van het Duitse volk met onder meer antisemitische films zoals "Der Ewige Jude (1940)" (de favoriete film van Hitler) en "Jud Süß (1940)". De laatste film zorgde ook voor meer Jodenhaat (wat je ook te zien krijgt) dan de opzichtig antisemitische documentaire "Der Ewige Jude". Ook stook hij het volk op met propagandafilms zoals "Kolberg (1945)", welke de laatste propagandafilm was van nazi-Duitsland. En tot aan de ondergang van Nazi-Duitsland in mei 1945, blijft Goebbels wanhopig vechten voor het imago van het fascisme.

Hoewel de film eigenlijk niets nieuws verteld (alle belangrijke gebeurtenissen t/m 1 mei 1945 komen aan bod) en ik het meeste wel wist, vond ik het toch indrukwekkend, interessant en boeiend en zeker niet langdradig en saai. Ik heb me van de eerste tot de laatste minuut vermaakt en de film is soms ook best luchtig en hier en daar valt er zelfs wat te lachen. Zo moest een groot gedeelte van de zaal lachen (waaronder ook ik) als Joachim von Ribbentrop op een gegeven moment bij een bijeenkomst met allemaal nazi kopstukken (waaronder de dikke Hermann Göring, die door Goebbels omschreven werd als een “dikke mopshond”) zegt:

"De oorlog is pas verloren als Göring in een broek van Goebbels past."

En ook moest ik lachen toen Hitler een bezoek bracht aan Joseph en Magda Goebbels en dat hij zelf een thermoskan met koffie of thee bij zich had, waaruit hij ook dronk Ook zien we Hitler regelmatig genieten van "kaffee und kuchen" (oftewel koffie met taart).

Adolf Hitler is in deze film luchtig en relaxed en hij geeft geen uitbranders aan anderen zoals we dat regelmatig in "Der Untergang" te zien en te horen kregen. Hij verheft zijn stem nergens en hij leek inderdaad op een typetje gespeeld door Wim de Bie , zoals "Graaf Machine" boven mij zegt. Hij werd in deze film gespeeld door Fritz Karl en ik vond hem best goed, ondanks dat hij de rol van Adolf Hitler karikaturaal en onrealistisch speelt.

Maar degene die ijzersterk speelt is Robert Stadlober als Joseph Goebbels, als de grote verleider (Verführer) aan de knoppen, en zijn rol vond ik zelfs Oscar-waardig. Wat je vooral van hem te zien krijgt, is hoe zijn carrière van rokkenjager verandert in een fanaticus (hij wilde eigenlijk geen oorlog) die gaat geloven in de nazi-mythe, die hij zelf helpt te creëren. Dat krijg je o.a. te zien na het verlies bij de Slag om Stalingrad, waarbij hij de Duitse publieke steun voor de oorlog probeert te behouden middels verschillende propagandatrucs (die waren soms zeer eenvoudig, maar wel geniaal bedacht).

Wat je ook te zien krijgt is dat Goebbels het niet altijd eens was met Hitler. Zo had hij moeite met Hitlers oorlogszucht (wat je o.a. te zien krijgt als Hitler hem vertelt dat hij Rusland gaat aanvallen en dat Duitsland dan betrokken wordt bij een twee fronten oorlog) en twijfelt hij aan de inval van Polen. Dat laatste omdat hij in de propaganda tot dan toe het beeld uitdroeg dat Hitler vrede nastreeft in Europa.

Goebbels en Hitler hebben natuurlijk de grootste rollen in deze film, maar ook krijgen we Magda Goebbels (Franziska Weisz), Heinrich Himmler (Martin Bermoser), Joachim von Ribbentrop (Emanuel Fellmer) en filmregisseur Veith Harlan (Christoph Franken) regelmatig te zien. Omdat Goebbels regelmatig verhoudingen heeft met vrouwen (zoals met de Tsjechisch actrice Lida Baarová waarop Goebbels zelfs verliefd was), is Magda Goebbels vaak boos op hem. Wanneer Magda zijn ontrouw meer dan zat is, doet ze ook beklag bij Hitler.

Goebbels wilde eigenlijk ook van Magda scheiden vanwege Lida Baarová, maar daar stak Hitler in 1938 een stokje voor en dat op instigatie van Magda. Hitler verbood namelijk Goebbels van zijn vrouw te scheiden en dat omdat hun gezin, dat op dat moment vijf kinderen telde (in totaal hadden ze zes kinderen), het arische modelgezin vertegenwoordigde. Even overweegt Goebbels dan om af te treden, maar als snel kiest hij voor de macht. Daarna werd Lida Baarová in het openbaar ook als hoer uitgemaakt (althans volgens de film) en moest ze vluchten naar Praag. Magda is overigens niet roomser als de paus, want ook zij ging vreemd met andere mannen, zoals met Karl Hanke (Moritz Führmann). Ze ging wel niet vreemd met Hitler, maar met hem had ze wel een heel intense relatie en Hitler adoreerde haar ook.

"Führer und Verführer" geeft geen nieuwe inzichten en is vooral een geschiedenisles. Maar "Führer und Verführer" laat wel goed zien hoe de propaganda van Joseph Goebbels in nazi-Duitsland tot stand kwam. En hoewel het nu inmiddels ruim 80 jaar geleden is, maar je moet blind zijn om geen parallellen met het heden te zien.

Het is moeilijk om deze film niet te vergelijken met Der Untergang uit 2004. Bruno Ganz zet daar een angstaanjagende echte Hitler neer.

In deze film vind ik zowel Goebbels als Hitler niet overtuigend gespeeld. Hitler komt over als gebalanceerd en weloverwogen terwijl Goebbels niet overtuigt als de psychopaat die hij was.

Het acteren was simpelweg niet goed genoeg. Enorme lappen tekst die opgedreund werden maar nergens waar ik écht geloofde dat ik naar Goebbels of Hitler keek.

Natuurlijk , de film geeft een goed overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen in WWII maar daar had ik ook een documentaire voor kunnen zien.

Afsluiter is sterk. Holocaust overlevende vertelt wat de essentie is. Elkaar zien en respecteren als gelijkwaardig mens. En dat gebeurt vandaag de dag nog steeds niet dus hoeveel zijn we nu dan daadwerkelijk opgeschoten ?

Sluit me aan bij de meningen op dit forum: de ondertoon van deze film is vrij expliciet politiek en soms zelfs propagandistisch, wat natuurlijk pijnlijk ironisch is.

Toch is dit niet het grootste manco. Bepalender voor de uiteindelijk middelmatige film is het acteerwerk: geen van de acteurs weet diens rol echt te pakken te krijgen. Natuurlijk zijn we allen enigszins bevooroordeeld wanneer het gaat om Hitler-vertolkingen. De schitterende Bruno Ganz zette met zijn Hitler een maatstaf die niet lijkt te evenaren, maar ook de andere Nazi-kopstukken overtuigen niet.

Tot slot, zo mogelijk nog storender, zijn de subtiele maar ook bepalende historische onjuistheden. Tijdens een etentje na de invasie van Polen (1939) bijvoorbeeld, stelt Hitler diens inner circle voor aan de kijker. Worden gemeld, Himmler, Göring, ... De minder gekende Rudolf Hess, net aangesteld door Hitler als diens nummer 2 en als voorzitter van het oorlogskabinet, is nergens te bespeuren, terwijl Albert Speer, op dat moment nog "gewoon" architect en General Bau Inspektor, wordt voorgesteld in klederdracht (militair uniform met rond de arm een band met het opschrift Org. Todt) die wijst op zijn functie als Minister van Bewapening en later Minister van Oorlog, een functie die hij pas drie jaar later, na de dood van diens voorganger Fritz Todt, zal opnemen.

Deze en nog andere onjuistheden zorgen samen met de matige acteerprestaties voor een op sommige momenten wat vreemd schouwspel. De naaste medewerkers lijken te veel op een normaal en pleziermakend groepje vrienden (terwijl ze elkaars bloed konden drinken) waarbij je bij geen enkel personage een soort van angstreactie krijgt.

Dit weghalen van de mythe rond veel van deze figuren is natuurlijk een van de boodschappen van deze film, al is het jammer dat dit wordt bereikt door geschiedkundige fouten, flauwe vertolkingen, en hier en daar een vleugje propaganda.

80 jaar na de oorlog nog een film maken over dergelijke inside informatie die waarheidsgetrouw zou moeten lijken is quasi een utopie.

Desondanks heeft men hier blijkbaar kosten, noch moeite gespaard om een vrij goed beeld weer te geven van de propagandamachine achter Hitler.

De film start heel sterk met de laatste dagen van het derde rijk om dan 7 jaar eerder terug te gaan.

Men toont letterlijk het verval van de duitse leger elite binnen het tijdsbestek van de tweede wereldoorlog.

Originele beelden worden gemonteerd met geacteerde beelden om het geheel aannemelijker te maken.

Toch is er zoveel te vertellen dat het lijkt op een allegaartje van onsamenhangende feiten. Voor een leek is het dan ook een raadsel welke personen alle genoemde namen in de film moeten voorstellen.

Ook het feit dat Goebbels en zijn vrouw huwelijkperikelen hadden die Hitler moest oplossen, doet niet ter zake.

Men had beter bij de propaganda machine gebleven en daar nog dieper op ingegaan.

Tegelijk is het spijtig om het einde van de oorlog zo vlug te laten passeren en in de aftiteling geen vermelding meer te maken van de herkomst van de originele bronnen.

Een waardevol document die de tijdsgeest weergeeft van 80 jaar geleden is deze film waarschijnlijk wel, maar men blijft te oppervlakkig in de benadering van de strategie achter de man Hitler.

Goed verhaal van Theunissen. Goede samenvatting en een beoordeling waar ik het wel mee eens ben. De film heeft slechte kritieken gekregen, met als voornaamste klacht dat Goebbels en Hitler in deze film van geen meter lijken op het origineel. Dat gold trouwens ook voor Ribbentrop en Himmler. Voor Hitler en Goebbels is dat ook niet verwonderlijk. Alleen Bruno Ganz is er in geslaagd in de buurt van Hitler te komen in 'Der Untergang'. Het boosaardige muizenbekkie van Goebbels met zijn duivelse charme is door niemand te verbeelden. Zo bezien doet Robert Stadlober het helemaal niet slecht. De persoon van Hitler is in deze film m.i. nogal flets. Hitler oogt hier 'normaal' en zijn raspend geluid en beruchte woedeaanvallen ontbreken volledig.

Als je daaraan voorbijgaat is het een interessante film, die veel laat zien van wat Goebbels bijdroeg aan het naziregime. Hij was in feite de echte ideoloog van het nationaal-socialisme. Goebbels bepaalde wat het Duitse volk moest denken en deed dat op een bijna geniale manier. Hij zorgde ervoor dat het volk in de bioscoop kon genieten van een 'droomwereld' voordat ze weer terug moesten naar de grauwe werkelijkheid. Een film als 'Kolberg' (in kleur!) moest de Duitsers laten geloven dat het nog kon, de overwinning. Zarah Leander, die zeker geen nazi was, zong niet voor niets ''Einmal wird ein Wunder geschehen'. Wie wil weten hoe Goebbels werkelijk dacht moet zijn dagboeken lezen. Al wist hij dat ook die ooit uitgegeven zouden worden.

Zijn absoluut meesterstuk was natuurlijk zijn rede in het Berlijnse Sportpalast na de nederlaag bij Stalingrad: 'Wollt ihr den totalen Krieg?' Die natuurlijk allang begonnen was. Duitsland lag al half in puin en de oorlog was in feite al verloren. Maar het volk dacht dat het nog kon. Dat was het werk van Goebbels. Wie de echte Goebbels wil zien moet naar zijn foto's kijken en zijn verbeten gelaatsuitdrukking. De film komt daar dicht bij in de buurt.

Rudi Weiss is het er volledig mee eens.

Goed in beeld gebracht; hoe waanzin en gekte tot de nieuwe normaal werd verheven in 33-45 in Nazi-Duitsland.

Het is een waarschuwing, want ook nu zijn er mensen die waanzin uitkramen en gekte verspreiden - zowel via sociale media als via TV als via gedrukte pers.

Ik vond het een zeer goede film over de propagandamachine destijds,ik ben er niet bij geweest een hoop mensen voor mij wel als ik zo de kritieken lees

Ik heb al heel veel Hitler films gezien, maar dit? Vond ik echt niet goed & dien dat Hitler speelde wtf was dat haha, lachwekkend was dat.

Bij vele andere films of zelfs de docu's zit ik zeer geboeid te kijken, het zuigt je echt mee in de docu/film maar deze doet dat niet bij mij.

Zeer goede film

Eigenlijk niet als één speelfilm gebracht maar meer een opsomming van de hoogte punten (of dieptepunten?)

uit de carrière van Goebbels.

Zijn ambitie.

De blijdschap dat hij eindelijk onbetwist de tweede man in het rijk is geworden na zijn "totaler Krieg" toespraak.

Zelfs de eerste man na Hitlers zelfmoord maar dat slechts voor één dag.

Jammer dag geen der acteurs lijkt op de persoon die ze uitbeelden behalve misschien de Magda Goebbels.

Anders waren het wat mij betreft misschien wel 5 sterren geweest.

Ik vind het eerlijk gezegd niet zo'n gemakkelijk te beoordelen film. Er zitten zeker goede elementen in, maar ik kon weinig aanvangen met de personages die de antagonisten moesten vertolken. Zuiver qua acteerwerk zat het wel OK denk ik. Goebbels komt er vrij goed uit en de hele kijk op het propaganda-apparaat ziet er waarheidsgetrouw uit. De film toont wel aan hoe machtig en invloedrijk Goebbels en zijn departement was. Censuur en sturing volgens het boekje. Op dat vlak zelfs bewonderingswaardig hoe professioneel dit werd ingezet voor geheel nazi-Duitsland.

Toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat ik betere nazi-films heb ervaren. Ik vond het echter wel goed hoe echte archiefbeelden doorheen de film ingezet werden en werden nagespeeld. Hitler vond ik veel minder uit de verf komen. Niet alleen door Fritz Karl zelf, ook door zijn rol in de film. Moest die hem op een bepaald moment meer bezig houden met de escapades tussen huize Goebbels dan met de (voorbereiding op de) oorlog zelf.

Het was pas echt een topfilm geweest wanneer men nog meer had gefocust op de propagandamachine, de aanpak, de impact, de gevolgen ... Het wordt benoemd, maar ook niet meer dan dat.

Ik sluit me aan bij Fisico hierboven. Film was beter dan ik vooraf dacht eigenlijk.

Heftige Nazi-film verschijnt razendsnel op Netflix: "boeiende biopic" | FilmTotaal

Vanaf 26 maart op Netflix.

Da's mooi, heb deze destijds gemist.

Als verzamelaar van historische oorlogsfilms in authentieke taal ben ik blij met deze productie. De rol van Goebbels in het Nazi geheel is nooit goed uitgediept in een speelfilm. Men kan beweren dat dit niet goed neergezet is door de acteur en dat de acteur Goebbels meer meeslepender heeft neergezet dan hij in het echie was doch persoonlijk vind ik het zeker geen slechte vertolking. Ook lees ik bij de reviews vaak dat er teleurstelling is aangaande de rol van Adolf Hitler. Te beheerst en charmant. Zoals eerder door anderen verteld is het spelen van AH heel erg lastig geworden door de rol van Bruno Ganz in Der Untergang. Ganz speeld Hitler echter in de laatste dagen van zijn leven. In deze film zien wij meer een uiterst charmante Hitler aan het begin van de reis die heel goed met vrouwen was en met kinderen. Deze Hitler heeft de echte Goebbels meer gezien dan de onberekenbare drugaddict die Hitler was in de laatste weken van het rijk. Wel had tegen het einde van Fuhrer und Verfuhrer de aftakeling van AH in beel moeten worden gebracht. De film laat zien dat het Goebbels was die met het idee kwam om het Jiddische volk met een ster te gaan markeren., iets wat ik niet wist. Ook geeft de film inzage in de overgang van het willen verdrijven van het Jiddische volk naar de Endlosung. De film toont Himmler in zijn speach naar de toekomstige uitvoerders van de Holocaust. Hierin legt hij woord voor woord uitwaarom hij voor deze optie koos. Zijn gedachtengang is helder. Wanneer wij de volwassen Jiddische mensen omleggen en de kinderen laten leven dan komen de kinderen later wraak halen bij de moordenaars van hun ouders. Dit leverde risico op voor Nazi Duitsland. Daarom was het gewenst om ook de kinderen mee te nemen in het hele proces. Omdat het vermoorden van kinderen een ernstige tol heeft op de psyche was een indirecte manier nodig om de daad uit te voeren. Hiermee weergeeft de film een missing link in de geschiedenis. Het was AH niet die de Endlosing uitdacht, hij was meer de drager van de haat en ideologie. Het was Himmler die samen met Heydrich de zaak structuur gaf. Voor jaren zat mij de vraag dwars. Waarom die enorme overgang van uitwerking van het verdrijven van naar totale vernietiging van een volk. Er moest een macabere logistiek achter zitten. Niets gebeurt zomaar. In de nog niet gepubliceerde dagboeken van Eichmann beschrijft Eichmann de initiele bespreking van Hitler, Himmler en Eichmann om de Endlosing uit te gaan werken. Dit bevestigt de verantwoordelijkheid van AH voor deze zaak. Officieel is dit echter nooit op papier gezet, te gevoelig voor publieke opinie.De gedachtengang om deze radikale slag te slaan was echter tot op heden onduidelijk. Waarom was tot op 1938 het verdrijven van Jiddische mensen uit de sociale cohesie voldoende en werd na 1938 voor een radikale weg gekozen? Verder acht ik de film minder in het neerzetten van de rokkenjager die Goebbels eigenlijk was. Als baas van de film industrie was hij degene die bepaalde of actrices doorbraken of niet. Daartoe gaf hij hen bijna de verplichting tot seks.De Tjechische Baarova was slechts 1 van de dames die aan zijn gedwongen charmes ten prooi vielen, doch wel degene waar Goebbels het meeste affectie voor had. Dit had beter in beeld kunnen worden gebracht. Ook miste ik figuren als Rudolf Hess en Hans Kammler in het script, alsmede ook het verraad van Himmler in de laatste dagen van het Nazi regime. Dit was de perfecte kans geweest om de transformatie van charmante Hitler naar psycho Hitler te duiden. Daarom 3,5 sterren. Inzicht in historische zaken is belangrijk voor mij.

De acteurs lijken helaas niet echt op de originele nazi's. Dat gezegd hebbend is deze film een vrij getrouw verslag van wat er precies gebeurde.

Pittige historische beelden, maar de film is weinig boeiend eigenlijk.

Führer und Verführer vertelt een belangrijk verhaal, maar doet dat helaas niet zo heel goed. Ik twijfelde vorig jaar al of ik er een bioscoopbezoek voor over had, wat is niet had. Maar nu op Netflix is het zeker een kijkbeurt waard, al bevestigt de film mijn gelijk want zo heel bijzonder was dit niet. Het Der Untergang-perspectief op de Nazitop is altijd interessant. Waarbij het toen Hitler zelf was die men volgde, is het nu minister van propaganda Goebbels. Ook niet bepaald een onbekende, waardoor ik na twee uur film niet zo veel nieuws heb geleerd. Toch kijkt het allemaal best aardig weg omdat het ook tachtig jaar na dato nog altijd krankzinnig voelt dat deze periode kon gebeuren. Goebbels had een gigantische invloed op Hitler en het Duitse volk, dat komt in de film wel goed naar voren met zijn denkwijzen. Hij manipuleerde via bioscoopfilms, via de kranten, radio, pamfletten.

Maar het is gewoon niet zo'n hele goede film geworden. Sowieso lijken Hitler en Goebbels voor geen meter op hun karakters. Niet in uiterlijke kenmerken, maar ook veel te weinig in persoonlijkheid. Deze acteurs mogen niet in de schaduw staan van de acteurs die in Der Untergang de belangrijke hoofdrolspelers vertolkten. En verder kent de film te weinig opvallende momenten die echt een enorme indruk maken op mij als kijker. Er zit geen enkele memorabele scène in of een dialoog die impact maakt. En wat me ook stoorde is de intro met de boodschap dat wat er toen gebeurde nu eigenlijk ook weer zichtbaar is. Vervelend dat de makers hun eigen politieke voorkeuren er doorheen wilden drukken. Wel weer geslaagd is het tonen van echte oude beelden, waarna het overloopt in scènes van deze film.

Het is gewoon acceptabel genoeg voor een voldoende, maar er zijn zoveel betere films over WO II en de Nazi's, te beginnen dus met het iconische Der Untergang. Maar Führer und Verführer is een redelijke aanvulling voor wie er nog wat meer over wil zien.

3*

Hier had idd wel iets meer meegedaan kunnen worden.

De film overtuigt niet op alle fronten en maakt wat rare sprongen. Tegelijkertijd worden belangrijke zaken zoals die Wannsee weggelaten. Hitler komt totaal niet over als de man die hij was maar een Jiskefet typetje is het zeker niet. Goebbels overtuigde mij wel.

Een paar interessante scènes komen voorbij en ook weer wat bijgeleerd. Maar geen film die echt indruk maakt.