Munich: The Edge of War (2021)

Goede film die ik nog nergens voorbij had zien komen. Erg goed acteer werk en met een mooi en sterk verhaal . Toch had ik gehoopt dat het hier en daar net nog iets spannender zou worden , maar dat hoogte punt werd niet bereikt vond ik persoonlijk. Ik moest ook wel even inkomen , vanwege alle politieke besprekingen en verhalen, maar na een half uur begon ik goed in het verhaal te komen. Het is dan ook niet een echte oorlogsfilm , maar ik vond hem desondanks toch erg spannend vanwege de spanningen die je goed voelt .

Ik vond hitler zelf alleen niet erg overtuigend overkomen. Niet vanwege de acteer prestaties , want die waren sterk en hij kwam dreigend over. Het was puur om hoe hij er uit zag, maar dit lag misschien puur aan mijzelf .

Toch een applaus voor Netflix , want hun eigen films Worden steeds beter en geloofwaardiger .

Hugh Legat [George MacKay] is de persoonlijke assistent van de Britse Prime Minister Neville Chamberlain [Jeremy Irons] wanneer die naar München afreist in de hoop een bindend verdrag te sluiten met Adolf Hitler [Ulrich Matthes] en – zo beweert deze film in ieder geval – te zorgen voor uitstel van het onvermijdelijke en daarmee het verloop van de aanstaande wereldoorlog in eigen voordeel te beïnvloeden. Hugh komt tot zijn verbazing oog in oog te staan met zijn vroegere vriend en studiegenoot Paul von Hartmann [Jannis Niewöhner] die probeer te voorkomen dat Chamberlain zich stroop om de mond laat smeren. De uitkomst is al bekend van dit twijfelachtige stukjes 20e eeuwse geschiedenis dat Chamberlain afschildert als een pragmatische strateeg die denkt Hitlers internationale reputatie te besmeuren door hem publiekelijk beloftes te laten doen waarvan alle betrokkenen weten dat hij zich daar niet aan gaat houden. Tja, zo kun je het ook zien natuurlijk. Spannend wil het niet worden, maar Matthes interpretatie van Hitler is fascinerend.

Ik hou wel van politiek-diplomatieke films, zeker wanneer ze gaan over de Eerste of Tweede Wereldoorlog, een thema waarvan ik toch een mondje kan over meepraten. Interessante ontwikkelingen dus die in deze film worden aangehaald waarbij het Verdrag van München en of de kwestie van het Sudetenland en diens omstandigheden onder de loep wordt genomen. Het is vooral de context die het geheel zo boeiend maakt. Wat moeten Groot-Brittannië en de eventuele andere naties doen? Met Oekraïne vandaag heb je ook zo’n dilemma, maar toen was er nog geen EU of NAVO…

Uiteraard zijn er zaken die niets met de geschiedenis te maken hebben, alleen maar om de film aan te dikken, maar op zich stoorde dat niet. Prima rol overigens van McKay en Irons. Chamberlain ijverde voor vrede en legde zijn vertrouwen in het pact, alleen draaide dat anders uit en leek hij wel een schlemiel. Nu, Stalin overkwam een paar jaar hetzelfde eigenlijk. Je vertrouwen stellen in een gek is meestal geen goed idee…

De sfeer zat goed en ook het tempo was voldoende om je doorheen de film te loodsen. We weten intussen dat Hitler al zijn complotten en aanslagen heeft overleefd, maar ik vond dat best sterke scènes door de prima aanpak van Schwochow.

Heb het boek gelezen, en dan valt de verfilming meestal tegen. Niet in dit geval. De film is prachtig gemaakt. Zo te zien ook opgenomen in het 'Führerbau' in München, waar ook de conferentie plaats vond. Zeer zorgvuldig gemaakt, ik heb ze niet op een foutje kunnen betrappen. Is bovendien ook nog spannend. Met een dijk van een rol van Jeremy Irons als Sir Neville Chamberlain. Ja oké, die Hitler is drie keer niks. Jammer, gemiste kans. Maar een geloofwaardige Hitler neerzetten is sowieso een kansloze missie. Het is alleen Bruno Ganz gelukt, tot op zekere hoogte.

Het boek was voor mij wel een eyeopener. Chamberlain en zijn apeasementpolitiek is er niet goed vanaf gekomen in de geschiedenis. De film maakt goed duidelijk hoe gedreven hij was om Groot-Brittannië te behoeden voor weer een oorlog met Duitsland; de vorige lag nog maar twintig jaar achter hen en had een hele generatie jonge mannen gekost. Maar Chamberlain was geen domme of naïeve man. Hij wist dat hij door Hitler bedrogen werd maar hij moest tijd kopen. Groot-Brittannië had nog twee jaar nodig eer het klaar was voor de oorlog. En toen was het nog op het nippertje.

Daar zijn de Tsjechen aan opgeofferd. Die zaten vertwijfeld in een hotel in de buurt te wachten op de uitkomst. Dat zit wel in het boek van Robert Harris, maar dat aspect is niet in de film terug te zien en dat had wel wat sterker benadrukt kunnen worden. Chamberlain wist ook wel dat hij daar niet mee thuis kon komen. Het was dan ook een briljante ingeving om Hitler in een één op één-gesprek over te halen die verklaring te tekenen dat beide landen in de toekomst hun geschillen op vreedzame wijze zouden oplossen. Toen hij daarmee thuiskwam: 'Peace in our time', repte niemand er meer over hoe de Tsjechen waren opgeofferd. Mooi stukje geschiedenis. Heb met rooie oortjes zitten kijken.

Mooie, degelijke film uit een tijd waaarin er nog heen en weer gerend werd met briefjes en de typemachines ratelden. Wanneer je Hitler vervangt door Poetin, wordt hij ineens griezelig echt en doet die nepsnor er helemaal niets meer toe. Onthutsend ook om te zien hoe triviaal het er eigenlijk aan toe gaat achter de 'Gouden Muur' van Harry Mulisch.

Mulisch' Gouden Muur - Sargasso

Prima film die fictie verweeft met non-fictie. Het gevaar loert er in dat sommige mensen dat niet snappen. De werkelijkheid is nooit zo zwart/wit zoals het in films vaak wordt geportretteerd. Velen zullen deze film bekijken en heel hard roepen, schiet dan, schiet dan, maar deze mensen snappen niet dat dat niet veel had uitgemaakt. Dan was er iemand anders voor in de plaats gekomen, misschien wel iemand die op een meer politieke manier 1 nieuw rijk wist te creëren. Dan spraken we nu allemaal Duits en hadden we geen ruzie met Rusland want er was geen Oekraïne. Ja, je weet het niet heh.

Het benauwde gevoel bij het kijken van deze film kwam niet zozeer door het toeval dat ik de film keek exact 84 jaar na de München conferentie. We volgen in deze film de onderhandelingen rond de leider van een machtig land die een kleine regio militair wil veroveren, wegens de historische banden dat zijn volk hiermee zou hebben. Hij wil zijn collega-presidenten en machtshebbers uit de rest van Europa ervan overtuigen dat het hierbij wel zal blijven. Geen andere militaire veroveringen zullen volgen. Tenslotte, ze gaan zich toch niet in een wereldoorlog storten voor a small dispute in a faraway land?

Indien u de historische parallel met vandaag begrijpt, kijk dan deze film en trek de lessen uit het vodje papier waarmee Neville Chamberlain (heerlijk vertolkt door Jeremy Irons) triomfantelijk staat te zwaaien. Indien niet, sla eerst de krant van vandaag open en kijk daarna deze film. Sommige geschiedenislessen zijn te belangrijk om aan ons te laten voorbijgaan. Zeker vandaag. 3,5*

Onderhoudende oorlogs/spionagefilm (whatever) die een interessant kijkje geeft in de verwikkelingen rond Sudeten land en het gestook van de Nazi's in Europa. De film volgt in grote lijnen de historisch gebeurtenissen aan de vooravond van WOII. Je zou een parallel kunnen trekken met het huidige tijdsgewricht, maar laten we niet teveel op de politieke toer gaan. Alhoewel de grote lijnen kloppen en het interessant is ditmaal het perspectief te kiezen van Neville Chamberlain, de premier van Engeland, had ik wel moeite met het gefingeerde verhaal van de twee vrienden, de Britse ambtenaar Hugh Legat en de Duitse diplomaat Paul von Hartmann. Alhoewel goed gespeeld komt het toch wat klungelig over als ze in een volle kroeg naast een Nazi-officier de aanslag op Hitler voor zitten te bereiden. De acteur die Hitler speelde is ook even wennen, maar Jeremy Irons als een zelfingenomen Neville Chamberlain is geweldig.