• 13.085 nieuwsartikelen
  • 169.681 films
  • 11.133 series
  • 31.878 seizoenen
  • 630.509 acteurs
  • 196.364 gebruikers
  • 9.179.874 stemmen
Avatar
 
banner banner

Si Yo Fuera el Invierno Mismo (2020)

Drama | 92 minuten
3,00 12 stemmen

Genre: Drama

Speelduur: 92 minuten

Alternatieve titel: If I Were the Winter Itself

Oorsprong: Argentinië

Geregisseerd door: Jazmín López

Met onder meer: Rafael Federman, Laila Maltz en Martín Shanly

IMDb beoordeling: 6,0 (45)

Gesproken taal: Spaans

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Si Yo Fuera el Invierno Mismo

Op een afgelegen landgoed komen vier vrienden samen om een filmproject te realiseren. Het gaat om een re-enactment van drie iconische werken die een halve eeuw geleden de revolutie in de samenleving belichaamden. Tijdens het project krijgt een van de vrienden te maken met herinneringen aan een ex-geliefde. Ze kan hem maar niet vergeten.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van niethie

niethie

  • 7315 berichten
  • 6897 stemmen

Ze heeft ons maarliefst acht jaar laten wachten en compleet uit het niets, net als haar debuut destijds, was hij daar dan. De nieuwe film van dit Argentijnse wonderkind. Haar genadeloze eersteling bezorgt me nog geregeld de rillingen over m'n lijf als ik er maar aan terugdenk. Ik wist al bijna niet eens meer waarom, waarop die film in de grijze archieven van mijn brein inmiddels een bijna mytische status had bereikt. Het helpt in zo'n geval altijd een pak wanneer je je verwachtingen bij een eventueel vervolg wat naar beneden plaatst, want dit zou ze hoe dan ook nooit gaan overtreffen. Daarbij vond ik de synopsis te nietszeggend en kon ik me niet voorstellen dat ik niet halverwege enorm geergerd zou raken van een stukje hipster toneel waarvan ik het bronmateriaal (nog) niet ken. Toch, en ik weet opnieuw niet hoe, heeft ze het geflikt gaanderweg weer gigantisch onder mijn huid te gaan zitten. Net zoals in Leones heeft de camera opnieuw de hoofdrol. Als een soort van derde entiteit zweeft hij langzaam door het huis heen. Door de ramen, onder tafels, bedden, langs de trappen naar het ligbad, dansend langs de protognisten. Je raakt er beetje bij beetje meer van in trance, en net zo als het meisje weet je op een bepaald ogenblik ook niet meer wat nu echt is, en wat toneel. De bijna seks en Kate Bush scene verdienen het om eeuwig als instalatie in een museum te vertroeven. Het is een hypnotische en ergens ook wel wat ongemakkelijke ervaring die me alweer de gehele avond bezig weet te houden. Niet zo rauw en dromerig, maar opnnieuw barstensvol van talent en filmische kunde. Weliswaar voor een niche publiek, maar de massa weet niet wat ze mist zullen we dan maar denken. Zowiezo een heldendaad om dit op een scherm zo groot als de Berlijnse muur, in de fucking IMAX zaal te programmeren. Een veel betere kijk ervaring zal je niet snel krijgen, volgens mij wist Lopez zelf ook niet wat haar overkwam, damn! Toch heb ik het gevoel dat nog niet alle puzzelstukjes in elkaar liggen en ik daarmee iets essentieel mis. Is er iemand van de aanwezigen gisteravond die het een en ander voor me zou kunnen verduidelijken over hoe dit verhaaltechnisch in elkaar zit? Ik ben er dan wel op mijn zweefwolk doorheen gegleden maar kon het einde bijvoorbeeld niet helemaal plaatsen? De Q&A had uitkomst geboden maar ik had maar een kwartier overstap naar mijn volgende film, zodoende...


avatar van tbouwh

tbouwh

  • 5750 berichten
  • 5261 stemmen

Wat ben ik blij dat ik de Pathé 5-vertoning heb kunnen meepakken. Ik denk dat ik bij herziening gedoemd ben om 'em maar voor de helft zo intens mee te krijgen.
Ik moest het nog maar zien, deze nieuwe van Lopez met metatekst. Was bang dat 'ie té conceptueel zou zijn. Niet dus. De steadicam dendert door een landschap van rouw en herinnering, en zelfs Kate Bush mag opdraven. Was verkocht. En toen mocht ik de nieuwe Manivel nog gaan zien.

@niethie de logica van de film is niet zozeer verhaaltechnisch als wel associatief/mentaal. De re-enactments roepen herinneringen op bij de protagoniste, waarbij je je telkens kunt afvragen of we kijken naar echte mensen of naar schimmen/projecties uit haar verleden.
Voor Lopez zelf ging/gaat de film over rouw en rouwverwerking, op twee niveaus: a) een eigen stukgelopen relatie en b) kunst die niet meer is (alle drie de werken die ze verbeelden komen uit de jaren zestig, dat is niet toevallig).
Oh, en het einde: de waaiende wind als een teken van voltooiing/verwerking? Het huis is niet langer hermetisch/een gevangenis maar een vertrekpunt voor een nieuw begin/verdere persoonlijke ontwikkeling. Puur mijn interpretatie/suggestie.