Teen Titans: The Judas Contract (2017)

Nice.

Als iemand die met plezier de “straight-to-DVD” DC films kijkt bood The Judas Contract wederom een onderhoudende zit, een film waarbij je het verstand kunt uitzetten en zorgeloos kunt genieten van wat superhelden die grappen naar elkaar maken of vijanden bestrijden. Het voelt onderhand meer alsof ik een netflix serie volg dan dat ik losstaande films kijk, maar dat ontneemt het plezier niet.
De verhalen zijn, met uitzondering van een paar, zelden diepgaand en de animatie heeft meer weg van het niveau van een TV serie dan van een film, maar je moet deze films ook niet gaan kijken met de verwachting een big budget actieflick als The Dark Knight te zien. Het zijn bedoeld als cheesy wegkijkfilms en in dat opzicht weten ze me telkens te vermaken.

Al moet ik zeggen dit deel gemiddeld beter te vinden dan de meeste andere films die na The Flashpoint Paradox zijn uitgekomen. Wat The Judas Contrast beter maakt is dat ik de personages leuker vond om te volgen en de film nam zichzelf niet zo serieus. De Teen Titans zijn een leuke, hechte groep die ik met plezier volgde. Ik kreeg het idee dat ze al jaren goed bevriend waren, wat in hun dialogen terug te horen viel. Regelmatig maken ze flauwe humoristische opmerkingen naar elkaar en ze hebben ieder hun leuke unieke trekjes die hun onderscheiden van elkaar. Zelfs tijdens de vechtscenes in serieuze momenten wisten ze een leuke flauwe draai te geven aan bepaalde tropes die je van stripboekfilms gewend bent (zoals vijanden halverwege hun speech over “hoe goed ze wel niet zijn” een dreun geven).

Damian, de zoon van Batman, heb ik altijd een irritant personage gevonden en hij is één van de hoofdredenen dat ik het niveau vanaf Son Of Batman lager vond. Damian hebben intentioneel een chagrijnig persoon gemaakt die een grote mond heeft, geen dank toont en snel geneigd is ruzie te zoeken. De makers zijn echter zover gegaan in zijn boze houding dat het eerder storend werd om naar hem te kijken, dan dat ze hem meer sympathieke kanten gaven waardoor ik wou dat het goed met hem ging. In deze film hebben ze zijn rol aanzienlijk kleiner gemaakt en er zijn meerdere momenten waarin ze zelfbewust grappen maken over zijn houding, waardoor zijn rol aanzienlijk minder ontnam.

Hoewel ik met plezier deze film keek en met een lach op mijn gezicht de aftiteling tegemoet ging moet ik zeggen dat het niveau zelden opmerkelijk hoog word. Het verhaal is mager en, met uitzondering van het achtergrondverhaal van het nieuwe Teen Titans lid en hoe dit later terug komt in het verhaal, viel er weinig tot niets op te merken. Animatie is prima voor een genre als dit, maar nergens artistiek of elders van hoog niveau. Grappen zijn aanwezig en ze waren welkom, maar ik moest niet vaak hardop lachen. Actie is prima, maar nergens bijzonder spectaculair.

Als je, zoals mij, met plezier de meeste DC animated films hebt gezien dan kan dit een leuke film zijn om te kijken, al hoewel het nooit opmerkelijk hoge niveaus bereikt.

3,5*