Standoff (2016)

“Well, well, well.

That man knows his guns.

So do I.”

Zoals ik bij de film “Weaponized” al zei, heb ik “een zwak voor low-budget, straight to DVD B-films” en kom je af en toe eens “een onbekende en onbeminde film tegen die qua inhoud en vormgeving sommige blockbusters overtreft”. “Standoff” is zo’n film. Een pretentieloze film met een rechtdoorzee script. De makers laten er geen gras over groeien en voeren vrijwel onmiddellijk een dodelijk, nauwkeurige huurmoordenaar op (Laurence Fishburne), die zonder verpinken een bescheiden begrafenis weet om te vormen naar een bloedige (doch beperkte) slachtpartij. Zijn gestalte deed me een beetje denken aan “The terminator”. Maar dan wel voorzien van een gitzwarte bivakmuts.

Het enige waar deze professionele, routineuze killer geen rekening mee heeft gehouden, is Bird (Ella Ballentine). Een mager, verlegen meisje met een camera rond haar hals dat dienst doet als bescherming tegen en venster naar de onrechtvaardige wereld, die onbewust een snapshot maakt van het aangezicht van de moordenaar. Wat volgt is een achtervolging door de doelbewuste moordenaar, die kost wat kost deze laatste getuige wilt opruimen, eindigend in het geïsoleerde landhuis van Carter (Thomas Jane), een ex-militair die vol zelfmedelijden en wroeging in dit verlaten landhuis zijn verdriet tracht weg te drinken. En dat vanwege een jammerlijk ongeluk met zijn zoon, met als resultaat dat zijn vrouw hem verlaten heeft. Hoogstwaarschijnlijk overlopend van verwijt. Het opdagen van Bird interpreteert Carter waarschijnlijk als een opportuniteit om zijn verzaakte verantwoordelijkheidszin te tonen.

En voor je het weet zitten de beide ex-militairen in een patstelling. Sade, de huurmoordenaar met voldoende vuurkracht, installeert zich op de benedenverdieping, terwijl Carter zich boven verschanst met Bird, alleen voorzien van een “20-gauge shotgun” en één patroon. En zo kan de psychologische oorlogsvoering tussen beide rivalen beginnen, met Bird als inzet. Dus geen langdradige intro’s of een gedetailleerde uitleg. Zelfs over de meervoudige moordaanslag aan het begin, kom je niks te weten. Dat is trouwens bijkomstig. Het verhaal ontwikkelt zich razendsnel aan het begin, zodanig dat binnen de 10 minuten de uiteindelijke situatie duidelijk is. Het gevaar zou kunnen zijn dat het vanaf dan saai, eentonig en traag wordt. Het tegendeel is echter waar.

Sade probeert op een verbale wijze (en ook nog op andere manieren) Carter te overtuigen om Bird op te geven, terwijl Carter op een inventieve wijze de doorgang naar boven veilig stelt. De daaropvolgende dialogen tussen deze twee zijn enerzijds provocerend en beledigend. En anderzijds ook psychologisch doordacht. Fishburne is duidelijk in zijn element als de gewetenloze slechterik. Het was een plezier om hem nog eens te zien schitteren in een hoofdrol (in ieder geval indrukwekkender dan in “The Signal” en “The Colony”). Jane verraste me en toont hiermee dat het niet aan hem lag dat zijn rol in “Vice” waardeloos was, maar wel degelijk de film beneden alle peil was. Een perfect uitgebalanceerde rol als getormenteerd hoopje ellende vol wanhoop en levensmoeheid, die zich ontpopt als verantwoorde redder. En tenslotte een eervolle vermelding voor Ella Ballentine die het behoorlijk deed.

Ook al was deze “home invasion” film niet bijster origineel en het verhaal eenvoudig, toch wist deze film me aan mijn scherm te kluisteren. En ook al was het einde iet of wat voorspelbaar, was ik toch benieuwd hoe het uiteindelijk zou aflopen. Bijkomend voordeel was de korte speelduur, wat dan weer zorgde voor een juist tempo. Al bij al een boeiende film. Nog maar eens een bewijs dat films die zich uitsluitend afspelen op één welbepaalde locatie, ook entertainend kunnen zijn. Ik moest in ieder geval niet tegen de slaap vechten, zoals de beide heren.

3*

Ik heb de zelfde mening als keimpeS , alleen iets je mindere waardering.

Toch wat meer van verwacht.

De cast is best aardig, vooral Laurence Fishburne is een aangename acteur om naar te kijken.

Maar daarnaast was de film nogal vrij traag en echt leuk of spannend vond ik het ook nauwelijks worden.

Al met al een kleine tegenvaller maar echt slecht was het ook niet.

Een kleine 2,5*

Schitterende thriller die de vergelijking met Leon best kan doorstaan. Met een minimum aan personages en effecten wordt een maximum aan spanning opgewekt. Ongetwijfeld is dit de ontdekking van het jaar voor mij en deze film zal zeker voorkomen in mijn top 10 lijstje van 2016

5 sterren natuurlijk voor dit pareltje

Een gewaagde uitspraak, desalniettemin heb ik respect voor het feit dat je de uitspraak durft te maken.

'-what do you think i am? some kind of monster-

Ongelofelijk verrassend goed film.

Uitstekend vak werk van de regisseur Adam Alleca,maar wat vooral op viel was een heerlijke Laurence Fishburne die normaal meestal heel rustig overkomt,sinds tijden heb ik hem niet zo intensief zien spelen.

Nou ja gewoon top,kop en staart. Een goede film hoeft blijkbaar niet veel te hebben om toch boven gemiddeld uit te steken.

Dikke aanrader.

Zeker geen slechte film, maar er zijn er betere in dit genre.

Thomas Jane en Laurence Fishburne doen het aardig, maar heb vooral van deze laatste al veel mooier dingen gezien.

Toch wel een onderhoudende thriller die je niet zal vervelen.

Best knap dat een film die practisch op een lokatie afspeelt zo boeiend kan blijven.

Thriller blijft vooral spannend dankzij Laurence Fishburne die prima een brute huurmoordenaar vertolkt.

Lengte van de film is niet lang. 80 minuten.

Maar lang zat om het verhaal boeiend te houden en te blijven intrigeren.

3*

Niet echt goed en niet echt slecht, aardige thriller.

Goed ik ben een chaoot. Ik had voor het starten niet door dat ik hem al niet kende maar bleef kijken. En ik weet waarom. Op een aantal behapbare meters wordt er krachtig karakterspel gepleegd. Een hele fijne film om (nog eens) te bekijken.

Redelijke film over een meisje die getuige is van een moord en vlucht voor de moordenaar. Een simpele en soms eentonige opzet (een kat en muis spelletje dat zich nagenoeg in één huis afspeelt). Toch kijkt het geheel wel gemakkelijk weg. Voornamelijk vanwege Thomas Jane en Laurence Fishburne die hun wat voorspelbare personages nog genoeg flair meegeven voor een nipte 3.0 sterren. Ook duurt de film zeker niet te lang.

Ach ja..weer een thriller,met een gelukkig simpel verhaal...Geen zes verhaallijnen en 7 plotwendingen.. beetje traag soms en langdradig...Toch voldoende...... ( het einde is natuurlijk niet verrassend)

Deze film heeft mij niet weten te overtuigen. Bijna de gehele film speelt zich af in 1 ruimte en dan moet de psychologische uitdieping voortreffelijk zijn om het verhaal staande te laten houden. Daarvoor waren de acteerprestaties niet sterk genoeg, en dan wordt het lastig om de aanwezige plotholes voor lief te nemen. Dat kan ik niet. *2.0

Vond hem wel ok.

Vond het wel boeiend hoe de pad stelling tot stand kwam in huis, bleef getriggerd omdat ik benieuwd was naar de volgende zet.

Maar ..

Die dialogen en 'spierballen praat / wie heeft de grootste piemol', vond ik iriterend; duurde soms te lang.

Wat een domme praat..

Leuke film, maar mag niet in de schaduw staan van Leon..(snap die vergelijking ook niet..omdat er in beide films een huurmoordenaar in voorkomt? ?)

Ik vond de acteurs niet slecht, maar de hele film gaat over een patstelling. De bad Guy zit beneden en de good Guys zitten boven. Als hij het huis in brand steekt is gelijk het probleem van de bad Guy opgelost. Dus waarom doet hij dat niet ?

Makkelijk kijkvoer wat stiekem nog best wel een vermakelijk geheel is!

Vooral Laurence Fishburne springt er voor mij tussenuit, een angstaanjagende en overtuigende killer, een rol die hem ook wel op het lijf is geschreven.

Thomas Jane is Thomas Jane, het kan ermee door maar hij werd voor mij duidelijk overschaduwd door Laurence.

Voorspelbaar is het allemaal wel, maar heb mij hier zeker mee vermaakt.

3*

Degelijke film, die zich op de openings scene na op 1 locatie afspeelt. De film heeft een vrij korte speelduur, wat dan ook lekker makkelijk wegkijkt. De patstelling is prima uitgewerkt. De dialogen, zijn van een genietbaar niveau (er komt wat humor bijkijken.) Maar dit vond is niet storend. (Wellicht waren de dialogen anders veel te eentonig en saai geweest) Van de hamer & voeten scene (Glas in de voet tijdens het vallen van de trap) Bezorgden wel wat pijn trekjes om mijn mondhoeken. Het verhaal was verder wel vrij voorspelbaar, maar al met al prima mee vermaakt.

Ondanks het eenvoudige en zeer voorspelbare verhaal, kijkt deze Thriller film zich lekker weg (duurt ook maar precies 80 minuten) en weet hij ook te vermaken.

Toch begrijp ik niet waarom de badguy het huis gewoon niet in brand steekt.

Best wel een goede film die zich hoofdzakelijk alleen in huis afspeelt.

Eigenlijk een soort psychologische thriller.

Voor allen goed gespeelde rollen met laurance fishburne als koelbloedige huurmoordenaar.

Zit goed inelkaar

De moeite van het kijken waard

Vond het een goede film zoals de mannen tekeer gingen tegen elkaar. Dat meisje speelde ook goed. Fishburne speelde als vanouds als de huurmoordenaar.

“He who makes a beast of himself loses the pain of being a man.”

Aardig. Het grootste pluspunt van Standoff is het spel van Fishburne, die duidelijk veel plezier heeft in het spelen van een charismatische huurmoordenaar. Het is ook een goede keuze geweest om de actie en spanning maar op één plaats te doen plaatsvinden. Een afgelegen en oud krakend huis, met een huurmoordenaar die vanaf de eerste verdieping een man en een jong meisje terroriseert die een verdieping hoger proberen te schuilen. Een kat-en-muisspel volgt, maar wie de muis is en wie de kat verandert constant. Jane en de jonge Ballentine doen het ook goed, maar Fishburne steekt er toch bovenuit.

Kijkt nog wel lekker weg, begin belooft meer dan wat het uiteindelijk wordt, het steeds van hetzelfde gedoe in het huis, is gewoon wat te saai om echt top te zijn. Fishburne vond ik nog wel nice, net als die klein.

Best wel de moeite waard om te kijken....ik had er juist minder van verwacht !!

Weesmeisje Bird [Ella Ballentine] is getuige van een liquidatie op een afgelegen begrafenis en fotografeert het gezicht van moordenaar Sade [Laurence Fishburne]. Bird weet te ontsnappen en vlucht naar het eveneens afgelegen, bouwvallige huis van Carter [Thomas Jane], een oorlogsveteraan die verbitterd is door een traumatische gebeurtenis. Hoewel Carter het meisje niet kent, is hij vastbesloten haar te beschermen, ook al is zijn enige wapen een jachtgeweer met maar één patroon. Het resultaat is een impasse waarbij Sade en Carter allebei redenen hebben om te denken dat de tijd in hun voordeel werkt. De situatie wordt nijpender wanneer een jonge agent [Jim Watson] op patrouille vermoedt dat er iets niet in de haak is. Hoewel de film zich grotendeels afspeelt in één locatie en de hoofdrolspelers dusdanig gewond zijn dat ze zich moeilijk kunnen voortbewegen, weet Alleca de spanning er flink in te houden door middel van sterke dialogen die de basis vormen voor een psychologisch kat-en-muisspel. Als de meedogenloze huurmoordenaar mag Fishburne deze spannende thriller stelen, maar Jane en Ballentine leveren eveneens uitstekend werk af voor de nagelbijter.