The House on Sorority Row (1982)

Goed.

Sfeervolle en spannende 80's slasher met prima camerawerk en redelijke acteerprestaties. 7/10*

Voor een vergeten slasher uit zijn tijdperk vond ik hem verassend goed.

Zowel de suspense als de acteerprestaties waren van een behoorlijk niveau.

Als Savini de makeup effects van deze film nou ook had gedaan.

..dit vraagt ook om een fatsoenlijke nl release.

Creepy sfeer in laatste twintig minuten maakt veel goed want weinig leuk gefilmde moordscenes en dat had de film wel goed gedaan. Beter geacteerd dan meeste slasher films. Remake was ook beter dan ik verwacht had. Hoort wel in slasher top tien maar zoveel films dus top20 zou makkelijker zijn. Texas chainsaw en Nightmare on elm street staan daar bij mij niet in, zijn toch net geen echte slasherfilms.

Erg weinig reacties bij deze naar mijn mening toch wel erg toffe slasher. Er spelen behoorlijk wat aantrekkelijke dames in die ook nog best goed weten te acteren. Kate McNeil doet het goed in de hoofdrol en Eileen Davidson (die later bekender zou worden door The Bold and the Beautiful) speelt haar rol ook sterk. Haar donkere blik is er toch één die je niet zo snel vergeet.

Verder vind ik het gebruik van de orkestrale muziek erg goed gedaan. Ik vind het snel wat te bombastisch en overheersend worden als er gebruik word gemaakt van deze muziek, maar hier hebben ze prima de balans weten te vinden tussen subtiliteit, met aanzwellende stukken op de juiste momenten.

Ook de make-up effecten zien er niet verkeerd uit. Goed, meester Savini heeft in deze jaren nog beter werk afgeleverd, maar er zijn behoorlijk wat slashers uit die periode die heel wat belabberdere effecten hebben.

De sfeer is goed, de locatie is tof, het acteerwerk is best aardig en de moorden zien er ook niet verkeerd uit. Daarnaast wist het einde me nog goed te verassen en heeft de film een aantal sterke, spannende scenes met een aantal mooie jumpscares.

Een verrassende slasher uit deze periode die ik kan aanraden aan de liefhebbers van dit tijdperk en het genre.

Zo mooi als "Halloween" zal het nooit meer worden, maar toch kan af en toe een fijn sluip-en-steek-filmpje er best wel even tussendoor.

Niet zo heel verrassend, alhoewel de laatste 20 minuten wel behoorlijk toppie zijn.

Paar fijne kills, ook een paar off-screen, maar alles blijft goed belicht, de slachtoffers acteren ook nog wel redelijk goed en het tempo zit er lekker in.

De film begint vrij slap toch is de cast aardig en ben je benieuwd naar de kills. Richting clamx schakelt de film een tandje bij en zijn de kills erg leuk gedaan en is de film goed geschoten. De uiteindelijk climax is dan ook erg sterk en tilt de hele film omhoog.

De personages zijn tof en ook het laatste kwartier is erg leuk. Echter is het verhaal vrij standaard en zijn de kills erg suf. 3*

Vlotte, sfeervolle jaren '80-slasher met goed acterende hoofdrolspeelsters. Finale viel me een klein beetje tegen, maar ach. Ik werd hier erg vrolijk van.

3,5*

Ik zal deze film nog maar weer eens proberen. Ik kom nooit door de eerste 30 minuten.

Met weinig info over het verhaal de film maar is opgezet en het was een verrassend goede 80's slasher.

Ik vond het niet zomaar een goede slasher maar zelfs hier en daar een behoorlijk spannende,creepy en vooral sfeervolle slasher wat ik zelf niet veel vaker heb gezien.

Apart, want voor mij waren juist de eerste 30 min het best. Super sfeervol, spannend, creepy en uitstekende mooie donkere gefilmde beelden van de gangen van het huis. En dan op de achtergrond een heerlijk sinister soundtrack. Fantastisch!

Ook bij de eerste 30 min kreeg ik af toe zelfs rillingen van het acteerwerk van ( de voor mij onbekende actrice ) Lois Kelso Hunt die Mrs. Slater speelt. Man wat lekkere rol zette die vrouw neer.

Na de eerste 30 min werd het in mijn ogen ietsjes minder. De spanning ging er wat van af maar de sfeer bleef eigenlijk de gehele film goed aanwezig. Vooral bij de laatste scene's schoot dat weer erg omhoog wanneer we de zolder scene te zien krijgen met al die creepy-ass poppen enzo. Heerlijk.

De kills zagen er overigens ook prima uit en waren ook elke keer weer heerlijk om naar te kijken.

Het verhaal was best leuk in elkaar gezet maar stelde over het algemeen niet heel erg veel voor maar wist me toch goed te boeien tot het eind.

Alleen het einde was voor mij toch wel een klein minpuntje. Slecht was het niet maar ik had zeker wat meer willen zien van o.a. de killer.

Al met al een heerlijk verrassende slasher.

Hier mogen er van mij wel meer van komen.

Een dikke 3,0*

Een nachtmerrie-achtige proloog waarin een bizar medisch experiment mislukt, de woorden 'the present' in beeld, een aantal jongeren dat op een afgelegen plaats bijeenkomt en een stalker die ze één of voor op expliciet in beeld gebrachte wijze om zeep helpt. Yep, dit is de zoveelste opzichte kloon van Friday the 13th, maar zoals de meeste klonen is hij meer schatplichtig aan deel 2 uit de reeks, aangezien de film vol zit met onsympathieke karakters die je zelf met alle plezier naar de eeuwige jachtvelden zou sturen. Het excuus is een uit de hand gelopen grap die een groepje net afgestudeerde dames uithaalt in hun studentenhuis met de eigenares, wanneer die hun duidelijk te verstaan geeft dat ze zo snel mogelijk het huis moeten verlaten. Matig, matig, zeer matig allemaal.

Aardig horrorfilmpje, dat opvallend degelijk inelkaar zit en ziet alles er netjes verzorgt uit, voor die tijd.

Het verhaaltje is gewoon een Friday the 13th of Halloween variant en verder niet zo bijzonder, maar wist prima te vermaken.

Redelijk vermakelijke slasher. Een fan zal ik toch nooit worden van het genre maar een huis met enkel meiden dat is dan toch wel iets fijner. Kills zijn niet meteen hoogstaand te noemen. Ook is het allemaal vrij voorspelbaar. Dat de oude vrouw niet de killer was had ik eigenlijk al snel door. Ik had al een vermoeden bij de intro dat ze zogezegd een miskraam had, dat die zoon niet dood was en aan het moorden zou slaan. De uiteindelijke confrontatie met de final girl bracht toch nog een verrassing, vandaar toch nog een nipte voldoende. Vooral de openingsscène vond ik erg sfeervol dankzij de zwart/wit cinematografie. Misschien had ik het veel sterke gevonden als het helemaal in zwart/wit was opgenomen.

Hoewel ik van de film niet erg onder de indruk ben, moet ik de film nageven dat de dramatische benadering grotendeels afwijkt van de verhaallijn in de gemiddelde slasher. Het is één van de weinige positieve punten aan de film. Het werkt verfrissend en maakt de film minder erg om te ondergaan.

In de verfrissende verhaallijn draait het eens niet enkel om iemand die van zichzelf vindt dat hij hoognodig van een oud onrechtvaardigheidsgevoel moet worden afgeholpen door het plegen van bloedige wraakmoorden. Het verhaal gaat hoofdzakelijk over een stel studentes dat de hele film druk in de weer is om tijdens het afsluitende jaarfeest een mislukte grap te verdoezelen. De killer en zijn moordlustige activiteiten nemen niet de enige belangrijke positie in. Er is meer gaande.

Op zich levert deze insteek vermakelijke handelingen op. In potentie weliswaar, want het komt allemaal niet goed uit de verf. Zaken als spanning, intrige en humor zijn absoluut waarneembaar onder alle hectische toestanden die zich op het scherm afspelen, maar komen te weinig geïsoleerd en helaas niet duidelijk door. Ze gaan tenonder in houterige acteerwerk, haperende dramaturgie en stuntelige effecten. Het concept is goed. De uitwerking minder.

De score is verrassend fijn. Muziek uitgevoerd door het London Philharmonic Orchestra. Geen overenthousiast bombastisch gehak en geschetter, maar zoetige romantische klanken. Muziek die je niet in een slasher verwacht. De misplaatstheid van de klanken zorgt voor een gevoel van drama en spanning. Gevoelens die door de waarneming van de gebeurtenissen op het scherm amper worden opgeroepen.

Ik had hier zo vaak over gehoord, maar nog nooit gezien. Ik moet zeggen dat ik aardig verrast was. Ik had een c-niveau slasher verwacht die mee zou liften op het succes van Friday The 13th destijds. Maar deze slasher kan heel goed op zichzelf staan. Het acteerniveau was voor een slasher behoorlijk goed en het verhaal was ook prima. De film heeft een prima tempo, is spannend en verveelt geen moment.

Ik vond alleen de prank scene slecht geregisseerd. Wat gebeurt er nu precies. Daarnaast is het jammer dat niet Tom Savini de effecten heeft gedaan. Veel moordscenes vinden dan ook buiten beeld plaats en degenen die we wel zien zijn niet heel indrukwekkend. Maar de 80's sfeer en de spanning maken veel goed. Ik weet ook niet goed wat ik met het einde moest....

Prima slasher! 3,5 ster

Toffe slasher waarin het eerste deel vooral over het ontdoen van een lijk gaat en daarna in het tweede deel overgaat naar heel wat kills die er verzorgd uitzien. Het acteerwerk is best te pruimen en naar het einde zit er een tof horrorelementje in met dat clownspak. Simpel, maar effectief horrorfilmpje. 6,5/10

De acteurs doen het goed maar vooral een pluim voor de excellente regie. Dit is een slasher met suspense à la Hitchcock. Het moedermotief sluit trouwens ook aan bij Hitchcock. Prima sfeerschepping waarbij de nachtelijke omgeving een dankbaar ankerpunt vormt. In de finale meende ik ook wel invloed van Argento te zien met die droomachtige sfeer en het opvallend gebruik van kleuren. Of het moet toeval zijn. Anderhalf uur topvermaak dit.

Wat een verrassing om af en toe weer eens zo'n vergeten parel tegen te komen. Ik probeer zoveel mogelijk horrorfilms van de jaren 79 & 80 te kijken waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Meestal is het meuk, maar af en toe zit er zoiets tofs tussen.

Voor de tijd goed geschreven rollen waarbij je het jammer vind als er iemand dood gaat, dat is zeker niet vanzelfsprekend in 80's slashers.

Mooi geproduceerde muziek, af en toe leuk camerawerk en bovenal een aantal enorm creepy momenten.

Leuke slasher waarin verrassend goed geacteerd wordt. Het scenario is doordacht en het tempo ligt hoog. De kills zijn best goed, maar het plot zag je van ver aankomen.

The House on Sorority Row

Op zich een prima horrorfilm, maar de characters waren wel erg knullig.

Dit was best een aardige horrorfilm, maar er schort helaas genoeg aan. Zo vond ik de kills erg goedkoop en voorspelbaar, de characters maken zulke domme keuzes en de twist was helaas ook vrij voorspelbaar.

Er waren ook wel wat positieve dingen, zo vond ik de sfeer goed, het verhaal had wel wat en de film had een goede pace waardoor de tijd voorbij vloog.

3 sterren.

Deze zwakke inspiratie voor de best vermakelijke remake had op voorhand geen lage verwachtingen. Nu zal ik wel bekennen dat een 80s slasher me nooit helemaal zal liggen, maar enkele voorbeelden uit die tijd zijn niettemin vermakelijk en soms zelfs meer dan degelijk. Dat was bij deze film helaas niet het geval. Het was een uiterst vermoeiende film met een hoop onzinnige scenes en een belachelijke uitkomst. Daarnaast, al is dat niet bepaald nieuw, is het acteerwerk van de film compleet brak. Slashers zijn dan wel populair geweest in die tijd, maar in de tijd van tegenwoordig zijn een hoop verouderde elementen amper meer aan te zien. Zo ook hier, al had daarvan een deel vergeven kunnen worden als er ook iets te bieden was qua horror. Ook dat mocht echter niet baten. De moorden zijn saai en de spanningsbogen afwezig. Hierdoor was de best redelijke speelduur van 91 minuten een zware zit.

Best vermakelijk. Leuke muziek. Verhaal gaat van licht naar duister. Niet al te veel spanning en redelijk voorspelbaar. Wel leuk detail is dat 'I Know What You Did Last Summer' hier inspiratie vandaan heeft gehaald, samen met 'Prom Night' (1980), die daar qua verhaal dan weer dichter tegenaan lag. Deze vond ik wel beter dan 'Prom Night'.

De gore is best aardig. Kathy speelt nog het best, al doet die ook typische irrationele 'tiener slasher genre' dingen. Al wordt zij niet neergezet als het type 'schrikt van elk geluidje'. Dat is verrassend voor films uit die tijd (80s/90s), waarin het meisje vaak nog het traditionele bange hulpeloze meisje is dat gered moet worden. Hier valt dat wel mee.

Het is een behoorlijk solide slasher. Van de score tot de vrouwen en het uiterlijk. Geen kamp-slasher maar een campus-slasher. Het plot is uiteraard simpel; Zes of zeven meisjesstudenten die met een pistool een vreselijke grap uithalen met de chagrijnige hospita Slater, krijgen te maken met wraak van een moordenaar. De regisseur heeft wat ik las meegelopen met Brian De Palma...

Het slashen is redelijk standaard en het bloed en naaktheid is behoorlijk maar in veel scènes afgezwakt. Er is een langere opbouw tot het besje het loodje lag. Tja en als de onzichtbare moordenaar mensen gaat vermoorden krijg je regelmatig beelden van een optreden van een powerpop-bandje waar je niet op zit te wachten. Het is totaal geen mysterie wie de moordenaar is en ook het laatste meisje weet je direct bij het zien van de dames.

Wat wel ook opvalt is het ontbreken van een gemaskerde maniak totdat je einde naderde want toen was daar een harlekijnoutfit. Het voelt soms een beetje qua stijl als een giallo. Het was absoluut niet slecht met, door de hele film heen zijn gemoedelijkheid en ook wat bloederigheid plus een aardig trippy-einde maar er is geen iconische moordenaar Voor slasherfans (en dat ben ik) is het zeker genieten geblazen!