Electric Boogaloo: The Wild, Untold Story of Cannon Films (2014)

Erg vermakelijk, maar vond dat er uiteindelijk te veel elementen onderbelicht bleven. Voornamelijk aandacht voor de beginjaren, terwijl 1985-1989 de meest interessant periode is (de vreemde deal met Warner Brothers ontbrak bijvoorbeeld helemaal, maar ook een Oscarwinnaar als 'De Aanslag' en het gerommel met Parretti ).

3,75*

Voor het persoonlijke verhaal van Golan & Globus is The Go-Go Boys: The Inside Story of Cannon Films (2014) overigens een aanrader. Technisch minder bekwaam gemaakt, maar veel meer aandacht voor het helhaftige duo.

Wat een teleurstellend resultaat.

Na bijna twee jaar wachten waren de verwachtingen misschien wat hoog gespannen, maar hier had toch echt wel meer in gezeten. Ook de vorige twee Hartley docu's hebben de lat redelijk hoog gelegd. Veel 'talking heads' ditmaal en erg weinig beeldmateriaal uit het Cannon repertoire. En dat terwijl Cannon juist zo productief was halverwege de jaren '80. De videomarkt komt helemaal niet aan bod...Dolph Lundgren & Michael Dudikoff hebben niets te melden. Franco Nero is 10 seconden aan het woord. Het enige positieve aan deze docu is dat je een redelijk goed beeld krijgt van de twee oprichters van The Cannon Group: Menahem Golan & Yoram Globus (maar daarbij lijken ze bijna voorbij te gaan aan het nalatenschap van de twee heren).

Een gemiste kans als je het mij vraagt...

Ik ken Cannon niet zo goed. Ik ben geen 80's kid, heb nooit een VHS van Enter the Ninja in mn handen gehad. Na mn ervaring met Not Quite Hollywood besloot ik dat het niet uit maakte. Die docu wist mij min of meer fan te maken van Ozploitation. Het was maf, het was enthousiast en het had fans (vooral Tarrantino) die goed beargumenteerden waarom Ozploitation zo geweldig was. Nu zijn films als Mad Dog Morgan en Turkey Shoot kleine favorieten van me geworden.

Die kracht om het publiek te overtuigen van Cannon mis ik hier. Het is een uiterst cynisch rise-and-fall verhaaltje geworden met veel insiders aan het woord, die niet eens trots lijken op hun eigen werk. Misschien zijn ze dat ook wel niet, dat is deels begrijpelijk. Echter, is er dan geen enkele reden voor de buitenstaander om de uitgebreide output van Cannon te verkennen? Ik hoor bijna niemand daar positief op antwoorden: misschien Albert Puyn, Tobe Hooper en Alex Winter (de meest positieve van allemaal, maar wat doet ie hier?)

Ik mis gewoon positieve energie, thats it.Die is er enkel als men tijdelijk praat over de "successen"van het label: Barfly, Breakin, Runaway Train etc. Het gekke is dat men tijdens de aftiteling opeens vrolijker en positiever klinkt. Ja, te laat! Nu moet ik zelf op zoek naar datgene mij eventueel aan zal spreken. Aangezien mijn tolerantie voor weirdness en camp groot is, gaat dat vast lukken. Deze docu heeft daar in ieder geval niet echt aan mee geholpen.

Ik vond de toon ook te negatief. Ben wel fan van veel van hun foute werkjes. Maar zoals user Inland Rabbit terecht opmerkt, miste het positieve energie. Terwijl juist dat nu een onmiskenbaar kenmerk van hun catalogus is: energiek.

Er staat een betere docu over Cannon van de BBC uit 1988 op youtube.

Die debuteerde in Death Wish 3. Leuk dus, toch?

Aaahzo. Jep!

Oh en Basto u bent gewaarschuwd hè; Er gaan geruchten over mensen die, na het meermaals fout noemen van mijn username, in hun nachtmerries achtervolgd worden door Naomi Watts in een konijnenpak. Nu kun je je afvragen of dat een nachtmerrie is, maar dat is een ander verhaal.......

Ik vind de toon helemaal niet te negatief (of onterecht negatief). Laten we wel zijn; het zijn toch ook bijna allemaal kutfilms? Docu bevat een goede zelfrelativerende vibe wat mij betreft. Ik vind dat de docu erg goed belicht hoe die gasten te werk gingen. Je kreeg toch een goed beeld van de producenten Golan en Globus? En daar lijkt de film zich op te richten. Maar jullie hadden liever een docu gezien die 'American Ninja' en 'Going Bananas' als niet te missen, onweerstaanbare cult wegzet? In 'grindhouse' docu's die ik zag wordt ook vaak gewaarschuwd dat 90% van die films niet om aan te zien zijn. Ik heb daar vrede mee.

Oh excuus. Hoewel ik me eigenlijk wel verheug op interactie met het konijntje Watts heb ik het toch maar aangepast.

Hier de link naar die andere docu. Wellicht is het dat ik deze eerder zag, dat ik Electric Boogaloo wat tegen vond vallen.

'The Last Moguls' - 1986 BBC Documentary On Menahem Golan & Cannon Films - YouTube - m.youtube.com

Die aftiteling viel mij ook op: dan wordt ineens 'The Expendables' erbij gehaald, en dat is dan ineens wel leuk en grappig. De rest van de docu is erg cynisch en gaat voorbij aan de echte hoogtijdagen van Cannon, waarin toch wel erg veel gekke en hilarische actiefilms zijn gemaakt.

Ja, het zijn flutfilms, maar niet flutter dan die uit "Not Quite Hollywood" of "Machete Maidens". Die docu's weten echter wel de lol van het genre over te brengen. En op de filmsets in de Filipijnen zal het er echt niet veel beter aan toe zijn gegaan dan op de sets van Cannon, dus ik snap al dat cynisme eigenlijk niet zo - althans, ik snap niet waarom de documentairemaker daar zoveel aandacht aan geeft.

Wie opgegroeid is in de jaren '80 kent natuurlijk de illustere filmmaatschappij Cannon, dat met grote regelmaat allerlei wanproducten op de mensheid losliet. Deze vaak hilarische documentaire richt zich op de twee grote mannen achter het logo, Menahem Golan en Yoram Globus. Met stijgende verbazing zie je hoe twee slimme zakenmannen zonder enig filmisch inzicht het heel ver hebben kunnen schoppen. De uiteindelijke val was natuurlijk onvermijdelijk, met Superman IV: The Quest For Peace en Masters Of The Universe als nagels aan de doodkist. De interviews met betrokkenen en collega's uit de filmwereld zijn (uiteraard) wat aan de cynische kant, maar de documentaire is lekker snel gemonteerd en de getoonde filmfragmenten zijn geweldig. En je hebt nu eindelijk de kans om één van de slechtste filmregisseurs ooit even in beeld te zien: Albert Pyun. Lijkt me wel een aardige gast, overigens.

Goeie documentaire over de films die in de jaren 80 geproduceerd werden door Cannon Films. Als filmfan zeker de moeite waard en ook vermakelijk. Veel belachelijke fragmenten van de meest stupide films. Leuke anekdotes en feitjes waarbij de discutabele reputatie van de twee eigenaars toch ook wel naar voren komt. Opnieuw 3.5 sterren voor deze derde documentaire van Mark Hartley over pulp-films.

Moet ik zien

'they lacked the good taste and just made it up with enthousiasm'. Hahaha.

Wederom wel een fijne docu van Mark Hatley. Deze keer gaat hij in op het werk van Cannon: een productiemaatschappij die voor (hilarisch) slechte films zorgde voor meerdere jaren.
Ze hadden de docu alleen wel wat langer kunnen maken. Sommige dingen komen namelijk wel heel vluchtig voorbij. Franco Nero die in een paar seconden verteld over zijn rol in een van de films en dat hij een Amerikaanse dub kreeg (daarna laten ze even een stukje hiervan zien en de dub klinkt echt heel fout en ongepast).
Het verwerken van (veel) nudity in hun films is wel een onderwerp dat best uitgebreid voorbij komt. De interviews met dergelijke dames zijn wel interessant. Typisch dat ze, ondanks dat ze zich soms zeer ongemakkelijk voelden bij wat ze deden, het toch deden. Zo krijg je een keer te horen dat een van de dames een discussie met de regisseur aanging, omdat zij dingen moest doen waarvoor ze niet was aangenomen.
Daarnaast is het verhaal over de vrouw die halfnaakt op een matras lag en van de regisseur niet afgedekt mocht worden bizar en lijkt het haast sadistisch.
Waar ze dan wel weer vluchtig omheen gaan is het contract en de films die ze maakten met Chuck Norris. Ook van Dolph Lundgren's bijdrage is weinig te zien of te horen.
Omdat het over tientallen jaren aan films en filmmaken gaat hadden ze beter een wat uitgebreidere docu kunnen maken, zoals bijvoorbeeld Never Sleep Again. De voorgaande 2 docu's van Hartley gingen over wat specifiekere onderwerpen, waardoor de kortere speelduur wat minder storend overkwam. Nu blijf je als kijker een beetje achter met het idee dat je nog niet eens de helft van het verhaal gezien/gehoord hebt.

De docu gaat aan een hoop elementen die Cannon zo campy leuk maken voorbij, maar schetst wel een treffend beeld van de (uiteindelijk desastreuze) werkwijze van Golan en Globus die met low-budget films zo nu en dan enorm succes in de boxoffice hadden, maar uiteindelijk te veel films met teveel budget (waarvan het gros van het budget ook nog eens naar de sterren ging) in te weinig tijd maakten. Rise and fall-verhaal dus, maar de anekdotes zijn soms zo bizar dat je geamuseerd blijft kijken.

Dat verhaal ook met Golan die een script probeert te slijten aan de agent van Clyde (de orangoetan uit Every Which Way but Loose), maar zich vervolgens gaandeweg het gesprek steeds meer met zijn betoog begint te richten tot de orangoetan zelf om hem te overtuigen om 'de ster' van zijn film te worden.... Briljant

Ergens vond ik de cynische toon ook wat vervelend. Er zitten toch ook wat kostelijke films tussen die ik in mijn jeugd maar al te graag (continu) keek. En er zitten ook wat serieus goede films tussen. Ik miste wat filmmakers die dat onderdrukten. Maar goed, dat maakt niet echt heel veel uit. De film is meer een sfeerbeeld van de organisatie en business-culture binnen Cannon en de twee losgeslagen leiders van die organisatie, en daarin is deze docu geslaagd.

Ik zou ook weleens een documentaire willen zien over de PM Entertainment Group. Die hebben wat b actiefilm afgeleverd in de 90's....

Ik vond de documentaire net een voldoende waard. Vond hem inderdaad ook een beetje negatief. Natuurlijk was Menahem lastig om mee samen te werken en had hij een bord voor zijn kop, maar er wordt ook negatief over de films gedaan. Net of je een fout begaat als je deze films kijkt.

Nou, er zijn een hoop Cannon films die ik leuk vond (voornamelijk de actie prenten).

Canon stond toen natuurlijk niet bekend als een geweldige maatschappij. Dat ze nu een behoorlijke cultstatus hebben, is erg leuk, maar het was toch zeker een studio met een hoog pulp gehalte. Verder niks mis met pulp natuurlijk.

Regisseur Hartley heeft de film gratis online gezet voor mensen die thuis zitten: ELECTRIC BOOGALOO - the wild, untold story of Cannon Films on Vimeo.

Ik kan er niet bij helaas, niet meer gratis inmiddels?

Daar lijkt het wel op. Zie ook comments op Facebook bij zijn andere docu: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10221827907792112&set=a.1527983604767&type=3&theater.