Manifest - Seizoen 1 (2018-2019)

Dat dat "set them free" niet over die 2 honden ging, was natuurlijk meteen al te verwachten. Verder wel ok. Doet mij wel een beetje denken aan The 4400, Resurrection, Lost en The Crossing. Bij 3 van die series hebben we nooit een verklaring mogen krijgen, laten we hopen bij deze wel.

Het gegeven klinkt interessant. Hopelijk gaat het verhaal niet ontsporen. Ga deze wel bekijken in de kerstvakantie.

De eerste 4 afleveringen beloven veel goeds.

Langzaamaan komen de verschillende personen die aan boord van vlucht 828 zaten met elkaar te maken.

Ook het gegeven binnen een gezin waarbij iemand na 5,5 jaar weer terugkeert en de andere door is gegaan met zijn of haar leven, zorgt voor de nodige filosofische situaties.

Ben benieuwd naar de rest.

vind dit wel sterk geschreven, bouwt mooi langzaam op naar een climax. Verveelt nergens en Seizoen 2 gaat gewoon verder. Echter alleen iets te Americaans voor mij, terug te zien in de als maar hamerende familiewaardes. Pfff begin gewoon een driehoeksverhouding als je na 5 jaar vermist wordt terug keerd en je vriend is nu met je beste vriendin maar kan nu niet kiezen. Maar dat kan natuurlijk niet in America.

kan niet wachten op 2e seizoen

Elke aflevering wordt beter en beter en we kijken elke keer weer uit naar de volgende afleveringen.

De lage score op 7 stemmen snap ik ook niet. Laten we hopen dat de schrijvers een duidelijk verhaal en uiteindelijke ontknoping voor ogen hebben.

Ben net begonnen met deze serie en bevind me nu in episode 5 van seizoen 1. Goede serie, intrigerend verhaal. Krijg veel "Lost" - vibes: die geweldige serie uit begin jaren 2000 waaraan ik verslaafd was. Want ook hier gaat het om een groep mensen, grotendeels onbekenden van elkaar, die tijdens een vlucht iets merkwaardigs meemaken (in dit geval; in "Lost" stortte het vliegtuig neer op een "vreemde" eiland). Daarna ontstaat er een (psychische/spirituele/kosmische (?)) band tussen de passagiers.

Het is jammer dat een serie zoals deze de halve tijd meer een soap is dan een mysterieuze thriller met SF elementen. The walking Dead had dit op een gegeven moment ook. Het wordt dan direct zo Amerikaans waar ik helemaal niets mee heb. Met als dieptepunt Grace die een hysterische huismoeder speelt en die iedereen en alles de schuld geeft behalve zichzelf. Oja en Mick en Jared treffen elkaar alleen bij de koffieautomaat zoals ook in soaps gebeurt.

Ik kan me wel vinden in de woorden van Roel_. Het is me net te gelikt allemaal. Het concept zelf is wel erg interessant maar de uitwerking ervan is niet altijd even sterk. Het enige wat me nog wel bezighoudt is de verklaring van de wonderlijke terugkomst van flight 828 en de daarop volgende callings.

Ik vind het juist iedere aflevering slechter worden. Het begin van S1 vond ik erg goed, het was voornamelijk gefocust op het vliegtuig en zijn passagiers. En de government die duidelijk iets van het verschijning weet en er iets mee wil voor eigen doeleinden. Maar dat wordt snel opzij geduwd alsof de schrijvers niet echt een goed idee hadden wat er mee te doen. Zodra je de Major ziet is hun relevantie en dreiging eigenlijk allang voorbij.

Tja, weet niet wat ik hiervan moet denken, kan nog niet beoordelen. Echter na een interessante start met de eerste aflevering is de tweede aflevering al een soort van halve soap. Geef het nog even een kans, maar als dit het is haak ik snel weer af. Zou jammer zijn want het gegeven is erg sterk.

Totaal niet interessant

Te Amerikaans, te soapachtig, te traag, te ver gezocht en slaapverwekkende personages.

Misschien leuk als je 15 bent.

De eerste aflevering was erg sterk maar daarna wordt het allemaal redelijk matig. Na 7 afleveringen ben ik er maar mee gestopt.

Pfoeh.... 1e aflevering is erg ok maar daarna.... mozeskriebel van de ene ongeloofwaardigheid naar de andere en dan dat dringende / opdringerige "hallo ik ben de hoofdrolspeelster" geacteer. Ben er na 4 afleveringen (2 te lang) mee gestopt.

Verrassend leuk. Manifest voelt aan als een serie van ongeveer 15 jaar geleden, zoals Lost en Prison Break. De seizoenen zijn wat aan de lange kant en het acteerwerk is behoorlijk over the top. Door alle mysteries en plottwist is dit een zeer vermakelijke serie. Het zal niet voor iedereen zijn weggelegd, maar ik kan het genre altijd zeer waarderen.

Nee, dit kunnen echt alleen de fijnproevers waarderen Het idee is eventjes leuk, maar vanaf aflevering 2 zit je al naar typisch Amerikaanse soapperikelen te kijken. Standaard Netflixmeuk. Ik besteed er verder geen woorden en tijd aan.

Eigenlijk pas gisteren aan deze serie begonnen en ik vind het vette serie, volledig m'n ding en Ben, gespeeld door Josh Dallas, die ik direct herkende als 'Prins/David Nolan', uit die andere zalige serie 'Once Upon A Time' Vind hem ook hier top net zoals Melissa Roxburgh als Melissa Roxburgh. Voorlopig dus echt genieten

Net begonnen met de serie. 5 afleveringen gezien.

Het moet snel beter worden.

Dramatisch slecht script en idem dito geacteerd.

Toevalligheden en briljante ideeën lossen problemen op. Het emotionele gejank zorgt telkens voor instorten van de spanning.

Het thema heeft iets weg van de Bermuda driehoek. Alleen het vliegtuig verschijnt weer na 5 jaar in dit geval. Natuurlijk een schok voor de familie. Waar het allemaal toe moet leiden is onbekend. Oké de verklaring van de verdwijning lijkt lastig.

Even volhouden. Wie weet wordt het beter.

Dramatisch toevallige verhaallijn, waar wel een lekker tempo in zit! Ik houd het bij 1 seizoen. Dat is wel genoeg...

Dit is zonder twijfel... de aller aller maar dan ook echt de allerslechtste serie die ik ooit gezien heb... Het werd zo slecht dat ik het hilarisch begon te vinden en bleef kijken. De keuzes en plotlijnen zijn zo idioot... de personages zijn bij tijd en wijlen zo dom bezig... Het acteren.... man man man... het acteren.... dat dit vier seizoenen heeft gekregen is een godswonder...

Tot dus ver vind ik elke aflevering, op de eerste na, van hetzelfde laken een pak. Matige acteerprestaties en vele inkakmomenten door een slecht script. Tel daarbij de soms idiote conversaties op, waarbij ze zeggen alles te begrijpen, maar alleen maar kwaad worden omdat de ander hen niet begrijpt en het zielige gedoe dat ze 5 jaar alleen zijn geweest. Hallo, ben je niet blij dat ze terug zijn?? Vooral Grace spant de kroon, wat een waardeloos, zelfingenomen personage. Het draait alleen maar om haar, blehhh.

De juichende berichten over deze serie hebben mij doen besluiten toch maar weer een poging te wagen om wat afleveringen te bekijken. Maar het kan mij niet bekoren.

Het gegeven van een verdwenen vliegtuig dat inclusief pasagiers na 5 jaar terugkeert, is nog wel een aardig thema. Maar wat er daarna gebeurt, grenst aan het absurde. De dialogen zijn van het niveau amateurtoneel. Ook hoe men allerlei gebeurtenissen verklaart en pareert is volkomen belachelijk. De serie wordt natuurlijk opgeleukt door van NSA, FBI en nog meer geheim gedoe. Maar de spanning is ver te zoeken. Scènes die niets met de situatie te maken hebben, duiken plotseling op. Tja, wat moet je ermee? De acteerprestaties zijn te slecht voor woorden. Een stelletje B-acteurs die braaf hun nietszeggende tekstjes opdreunen.

Het verbaast mij dat een dergelijke serie 4 seizoenen krijgt van Netflix. Welke sponsor zit hier achter?

In elk geval ben ik nu definitief afgehaakt.

Grotendeels typische Amerikaanse soaptoestanden in deze reeks, maar de premisse vind ik wel erg boeiend, veelbelovend zelfs in die zin dat ik er nog wel wat van verwacht richting verdere seizoenen. Dit eerste seizoen krijgt van mijn 3 sterretjes, ik kijk wel gewoon verder omdat het binge-gehalte behoorlijk hoog ligt en ik toch ook benieuwd ben naar de uitkomst.

Seizoen 1 is wel erg intrigerend omdat hier het verhaal uit de doeken wordt gedaan. Ik heb wisselende gevoelens... Het onderwerp spreekt me persoonlijk aan, het wordt soms op een kleuterschool manier verteld, soms is het acteren erg matig.....veel te Amerikaans,... Maar callings zijn zo mooi... Uniek talent...het boeit me erg...