The Shining (1980)

Nog wat info over The Shining: Het Dualiteits Motief

Over welke Shining gaat dit eigenlijk? Die verfilming van Kubrick of die televisiefilm?

Die van Kubrick.

impressive goodfella , ik vind het een hele goede interpetatie !

Ik heb de film zojuist gezien. Ik kon eigenlijk niet geloven dat een man als Kubrick ineens tussen al die andere films die hij maakte zomaar even een film zonder diepere betekenis zou hebben, een film die alleen maar vermaakt. Ik merkte wel iets van racisme, maar ik vond het niet diep genoeg gaan om echt als boodschap te zien. Maar nu ik dit bericht hierboven lees zie ik de genialiteit er van in. Ik ben best slecht in het begrijpen van bepaalde symboliek en ik weet vrij weinig van indianentekens, maar het mag gezegd worden dat Kubrick hier wel erg geniaal bezig was. Bedankt voor dit bericht, tovenaar

Weet er toevallig ook iemand hoe Jack uit die opslagruimte kon ontsnappen, als je weet dat die man ingebeeld was?

Ik denk dat dat een trucje van Kubrick is om het mysterie in de film te houden. Mysterie is boeiend, en zodra je een happy end hebt en alles snapt boeit het niet meer. Hierdoor ga je nadenken hoe alles kan.

Ik ga voor de filosofie van Schopenhauer.

De menselijke geest kan toch meer dan wij denken.

De foto uit 1921..Jack ziet er hetzelfde uit als in the present...dit snap ik echt niet...

dat verhaal van de menselijke geest (en dat het ingebeeld is) deel ik niet..Wendy zag toch ook de "geesten"...wordt nu iedereen gek in dat hotel en waarom wil Wendy dan niet haar gezin vermoorden??

Zou graag het antwoord willen weten, want ik waardeer deze film echt goed.

Ik denk dat er een vloek in het huis zat en daardoor ook 'delen' van het huis kon besturen.Daardoor ging de deur open.Maar had Jack echt niet z'n eigen zoon geprobeerd te wurgen?Was het echt die naakte vrouw?:P

Stanley Kubrick kan tevreden zijn. Iedereen filosofeert er na al die jaren nog op los wat de werkelijke betekenis is van de laatste scene. Misschien was het juist de bedoeling dat we er onze eigen betekenis aan geven.

"It all suddenly seems so clear" - Bill(mijn punt is dat ik het met je eens ben )

Hebben jullie dat artikel al gelezen waar Redlop het over heeft? Dat maakt echt heel veel duidelijk en geeft ook weer waarom het een steengoede film is!

Voor diegenen die het hebben gemist; lees het artikel hier!!!

Ik vind het wel heel ver gezocht eerlijk gezegd.

Jullie zagen zeker de scene met de man in een berenpak en een andere in een doodgewoon kostuum. (misschien verward jullie dat)

over de man met de beren pak is iets uit het boek

dus de volgende is allemaal in het engels (ik begrijp het best wel maar ik ken het nou niet bepaald goed lezen)

At a point about three quarters of the way through the novel, when "the hotel was running things," as Jack is about to be served his first drink by the Overlook, Danny walks out of the Torrences' apartment within the hotel and attempts to go to Jack and stop the Bad Thing from happening. Blocking his way, however, is a man "dressed in some sort of silvery, spangled costume. A dog costume...." Danny asks to be let by, but the costumed man begins barking and howling and threatening to "eat [Danny] up," starting with his "plump, little cock." The man then makes references to "blowing down" Harry Derwent, and continues to menace Danny until the boy goes back inside the Torrences' living quarters. Later, during one of those time-bending sequences when the hotel brings its past back to life, the mystery man's identity is explained. One of the Overlook's former owners was a man named Horace Derwent, an eccentric Howard Hughes type who poured over three million into restoring the Overlook after WWII, hoping to make it "the Showplace of the World." At one of his lavish masques thrown for the benefit of the rich and famous, Horace played mockingly with one of the guests - Roger - who was dressed up like a dog. During the hotel's "re-enactment" of the party for Jack, a gorgeous woman explains to him that Derwent is bisexual ("AC/DC...although he never goes for repeats on his DC side"), and Roger is a former lover. According to the woman, Horace told Roger "if he came to the masked ball as a doggy, a cute little doggy, he might reconsider (having sex with Roger)." Although no actual sex scene between Roger, the costumed man, and Derwent is described in the book, Kubrick's vision is a logical extension of their relationship.

bron: imdb.com

Je zou het boek moeten lezen om het te begrijpen.

Jack en zijn zoon hebben beiden paranormale gaven. De vrouw niet. In het boek is Jack ook een ex-alcoholist die zich al mateloos irriteert aan zijn gezin. Zo alleen in de bergen, verwijderd van de buitenwereld, en de paranormale gave die loskomt, maakt het dus erg makkelijk voor jack, of voor het hotel eigenlijk, om hem dus gek te maken.

Wat ik jammer vind van verfilmingen van boeken van Stephen King is dat er in de films veel achterwege blijft wat eigenlijk wel belangrijk is voor de motieven van de spelers en het verloop van het verhaal. Maar misschien zouden de films dan te langdradig worden als op alles in gegaan werd....

Dat van die foto snapte ik ook niet, maar het is dus gewoon om aan te geven dat hij is opgenomen in het hotel, en zodat wij met vragen achter blijven

Jawel, maar Jack heeft heel weinig 'shine' in hem volgens Halloran, en ook wees het er nergens op dat dit hem gek maakte. Jack is gewoon altijd al een beetje een nare man geweest, en de duistere kracht in het hotel geeft hem een laatste zetje. Bovendien is het aan het begin van de film wel duidelijk wat voor soort man Jack is.

In het boek of in de film? In het boek heeft hij het namelijk juist wel, dat "shine".

Het is alweer een tijd geleden dat ik het las of zag, maar het hotel maakte het los bij Jack dat "shine" maar inderdaad omdat hij altijd al een nare man was, op een negatieve manier.

De foto op het einde van de film wil volgens mij zeggen dat Jack Torrance ook in een vorig leven, in eenzelfde gedaante, daar ook al 'caretaker' is geweest. Dit is te herleiden uit de scene van de butler met Jack in het rode toilet nadat ze tegen elkaar zijn gebotst en de butler advocaat op zijn jack heeft gemorst. De butler zegt tegen Jack Torrance: "You are the caretaker here....you've always been the caretaker"... (!)

Ik vind The Making of The Shining wel erg interessant om te zien.

dat denk ik ook

In horror kan alles!

Nou, ik heb het gelezen, hoor. En om met de vriendelijke buren van de moeder van Hans Teeuwen te spreken: we vonden niet álles goed.

Ik dacht altijd in mijn onschuld dat Kubrick met 'The Shining' wederom het visitekaartje afgaf van een goede filmmaker: een op papier matig verhaaltje omtoveren in een uitstekende film. Maar een 'uitstekende film' (en in feite elk kunstwerk) biedt per definitie altijd een rijkdom aan mogelijke associaties en verwijzingen, om de doodeenvoudige reden dat het altijd gaat om de mens en zijn handelen.

Het is het geheim van de 'smid' om de toeschouwer een zodanig web van associaties voor te schotelen, dat er van alles in gezien kan worden, zonder dat het complete onzin wordt, maar ook zonder dat er ooit iets definitiefs over gezegd kan worden. De toeschouwer, met zijn eigen levenservaring en psychologische make-up, maakt het kunstwerk. En elk tijdperk, met zijn eigen kennis, historische trauma's en preoccupaties, kijkt er weer anders tegenaan. Ook voor iemand zonder kennis van de Amerikaanse geschiedenis zou dit een goede film moeten zijn, en die persoon zou met evenveel recht heel andere conclusies kunnen trekken dan meneer Blakemore in dit artikel doet.

Het merkwaardige is echter dat die onbeslistheid, die kennelijk oneindige mogelijkheden die goede kunstwerken bieden, veel mensen als het ware provoceert om zeer vérgaande, definitieve oordelen erover te willen vellen, en daarmee paradoxaal genoeg juist afbreuk doen aan de waarde ervan.

Want als ik moet geloven dat de kok alle zwarte én indiaanse slachtoffers van het blanke racisme representeert, dat de Volkswagen een duidelijke verwijzing naar de Holocaust is, en dat het doolhof staat voor het morele labyrint waarin wij achtervolgd worden door de zonden van onze vaderen, dan verdwijnen de huiveringwekkend goede scènes waar The Shining vol mee zit bij mij uit beeld, en dan denk ik: wat een zelfingenomen, hoogdravende zeikfilm is dit.

Goeie vraag. Jammer dat ie zo vaak gesteld wordt door iemand die zichzelf op dat moment eventjes niet tot die 'humans' rekent, maar een trapje hoger is gaan staan.

Hij was niet ingebeeld, hij was echt

volgens mij heeft Jack geen echte Shining, maar hij heeft wel op de een of andere manier een sterke band met het hotel

Hoe kon hij dan telepathisch met Halorann praten?

Je zegt eerst dat er geen shining is en dan vraag je je af waarom hij dan thelepathisch met Halorann kon praten. Als je het boek leest was er wel degelijk een shining bij Jack en zijn zoon. Doordat het hotel zich hierop kon voeden kwam het tot leven.. vandaar dat zijn vrouw uiteindelijk aan het einde dit tot leven zag komen in de realiteit. De geesten werden sterker dankzij Jack en zijn zoontje. De verfilming is niet wat de boodschap van het boek overbrengt. Stephen King zelf was ook niet tevreden met de verfilming.

Eigenlijk ben ik met geen enkel boek van Stephen King tevreden. Altijd 90 procent geleuter, en 10 procent voorspelbare horror. En ja, ik heb een stuk of 10 van zijn zogenaamde meesterwerken gelezen.

Deze film is overigens top, juist doordat je zo weinig weet over de bron van de horror.

Uit mijn review een stukje die hier misschien beter past.

Some places are like people: some shine and some don't [...]Well... you know Doc, when something happens it can leave a trace of itself behind. Say like... it's when someone burns toast. When some things happen, it can leave other traces behind.

Wat mij betreft loopt het thema trauma (zie ook bovenstaande quote) als rode draad door de film (soms latent verscholen achter paranormale verschijnselen). Jack, Dannie en het hotel zelf zijn getraumatiseerd. Jack heeft een kort lontje, een cynische blik op het leven (vanaf het begin van de film, dit wordt geleidelijk steeds erger) en een laag zelfbeeld (hij zegt (impliciet) als ik thuis kom zonder geschreven boek ben ik een mislukking). Tevens wordt agressiviteit al vroeg gesuggereerd met de tennisbal tegen de muur, een alcoholprobleem en uitvallen tegen zijn vrouw. Danny voelt die agressie aan (gevolg trauma uit verleden) en is extreem voorzichtig bij het benaderen van Jack. Ook het feit dat hij geen vrienden heeft en dat hij tegen zijn vinger praat (lijkt op dissociatieve stoornis vanuit psychiatrisch oogpunt). Ten slotte is er het hotel met een traumatisch verleden. Het is gebouwd op een begraafplaats van Indianen ("White man's burden, Loyd"), er is een gezinsmoord gepleegd (dit krijgt de nadruk in de film) en er is een kannibalistisch incident geweest door kolonisten (wordt verteld in de auto). Deze drie trauma's symboliseren naar mijn interpretatie het traumatische verleden van de Verenigde Staten die van generatie tot generatie wordt doorgegeven.