Duel in de Diepte

Een iets minder bekende nederlandse miniserie van eind jaren 70 met in de hoofdrollen oa peter faber, lex schoorel en een bijrolletje van rutger hauer. De serie gaat over een zangeresje dat na een burn out naar een eiland op curaceo gestuurt wordt en daar verwikkelt raakt in allemaal mysteries. De serie is erg vermakkelijk en bovendien best spannend en bouwt ie erg goed naar zijn einde toe. Ik zette deze er eventjes op omdat ik vond dat deze kleine miniserie wat meer aandacht verdiend. Nog meer mensen die het hebben gezien??

Ik heb deze serie enkele maanden weer eens gezien na 28 jaar. Het was in die tijd dat er nog goede spannende jeugd series gemaakt werden. Voor mij puur jeugdsentiment. Maar als volwassenen beleef ik het toch anders dan als vroeger. Op de dvd is de serie ingedeeld in 6 stukken van zo'n 55 minuten, terwijl de serie op tv in 13 wekelijkse delen van 25 minuten uitgezonden werd. Toen werden series nog wekelijks uitgezonden (nu dagelijks), zo duurde series eindeloos lang. Lidy Sluyter was toen even heel populair, ik weet nog dat ze echt zangeres was in de popgroep Chips. Zij is nog te zien in de korte film Muren van behang, staat als extra op de dvd Angie.

Jeugeseries vond je meestal vroeger erg spannend, maar bij herziening blijken ze vaak knullig en langdradig. Duel in Diepte is daarop een uitzondering. In die zin, dat ik deze destijds toen hij op tv verscheen al knullig en langdradig vond.

Wat ik me vooral herinner was dat ik Lidy Sluyter in haar bikini erg aantrekkelijk vond maar slecht vond acteren. In de serie van 13 delen gebeurde ongeveer één keer per uur iets, dus het was vooral afzien.

Bij herziening blijkt dat allemaal nog te kloppen (Lidy Sluyter is nog steeds een leuk meisje; vraag me af wat ze na haar acteer/zang-carriere is gaan doen) en blijkt bovendien de creme de la creme van de Nederlandse film van die tijd, Peter Faber en Lex Schoorel, er weinig van te bakken. Gelukkig let je nu vooral op de sfeer van die tijd (de auto's, de kleding, de ongevaarlijke boeven) en daarmee heb ik me prima vermaakt. Beter dan destijds eigenlijk.

Overigens is de kwaliteit van de DVD's wel erg ondermaats. Dat is niet ongebruikelijk bij oude tv-series, maar hier is alles wel heel onscherp en flets en enkele scenes in het donker zijn nauwelijks te volgen.

Voor mij is deze serie een prachtige herrinering aan mijn jeugd. Mijn ouders waren in 1975 op Aruba. Toen deze serie in 1979 verscheen vroeg mijn vader aan zijn broer deze serie op te nemen op video. Hij had zelf geen videorecorder ,deze kostte destijds 2800 gulden!! 1 jaar later kregen wij onze eerste videorecorder en ik heb die band werkelijk versleten. 100 keer gekeken. Nu heb ik hem op dvd en ik koester het enorm. De muziek eronder van joop stokkermans vindt ik magistraal ,mooi en spannend .kortom fantastisch jeugd document wat ik nog regelmatig kijk met veel plezier.