Återträffen (2013)

Als kunstzinning / sociaal experiment geslaagd.

Als film een misbaksel.

En uiteindelijk beoordeel ik een film gewoon als film. Het was gelijk gemaakt, het camerawerk, het eindshot, er zat geen spanning of vaart in. Plottechnisch is het hooguit interessant, geenszins verbaasd door de fim-in-film constructie. Naderhand ontstaat er natuurlijk discussie en ga je zelf ook over het een en ander nadenken. Ik denk echter dat het effect veel krachtiger was geweest wanneer er meer gebruik was gemaakt van de stilistische en technische middelen die cinema te bieden heeft. Dit leek eerder op een lelijk abstract kunstwerk waar de moralistische boodschap duimdik opgesmeerd ligt. Een film moet zoveel meer zijn dan een maatschappelijk relevant thema..

Een opmerkelijke productie over een klassereünie, dit soort van gezelschapsexperiment over structuren en hiërarchie, waarin realiteit en fictie verweven werden. De regisseuse eiste zelf de hoofdrol op: een kunstenares waarmee niemand iets te maken wil hebben. Zij gaat op een ongebruikelijke manier met haar eigen verleden en heden om. Echter, zoals sveneras hiervoor al aangaf, mist de film spanning en vaart en heeft daarnaast een moraliserende boodschap. Het niveau van het vergelijkbare ´Festen´ werd bij lange na niet gehaald.

Vanaf 10 juli in de bioscoop (Imagine)

Indrukwekkende film.... Heel goed geacteerd en beklemmend om te zien wat voor effecten pesten heeft, ook bij volwassennen. Indrukwekkend.

Mooie en originele film, goed geacteerd en onderhoudend.

En kan me voorstellen dat sommige zich hier in herkennen.

Zeker een aanrader.

Dus wordt ze op het feest gewoon weer gepest?

Eerder interessant dan echt goed.

De eerste helft is best sterk en nogal Festen-achtig, hoewel de opbouw van de onthullingen daarin wel veel beter was dan de manier waarop we het verhaal in deze film te zien krijgen. Maar de pseudo-cinema-verite van de tweede helft is wat moeizaam en wat zeurderig. Komt ook wat over alsof Odell teveel met haar eigen problemen bezig is geweest, en daarbij niet meer scherp houdt of dat een goede film gaat opleveren.

Cinematografisch in technisch opzicht best goed, maar ook wel wat erg saai.

Best wel een interessante film vond ik. Het eerste gedeelte laat het project zien van de regisseuse en vond ik goed geacteerd en ook een bepaalde schwung hebben. Ik kan me goed voorstellen dat pesten veel doet met iemands leven of je nu volwassenen wordt of niet. Het tweede gedeelte had meer tempo moeten hebben. Te lang blijven de gesprekken voortduren. Dan komt het derde gedeelte, wat ik niet helemaal begreep en pats boem: einde. Er had meer ingezeten en de spanning die je voelt in "Festen" (waar ik toch aan moest denken) wordt nergens gehaald. 3,5 *

De film sleept zichzelf voort en hoewel de vergelijking met Festen voor de hand ligt, gaat deze eigenlijk volkomen mank. Ik geneerde me wel bij het kijken maar een zekere ergernis overheerste. Matig.

Film-technisch kon dit inderdaad beter. De spanning wordt er wel nog een beetje ingehouden door de muziek. Waar de film naar mijn mening wel in geslaagd is, is om een blijvend en heikel thema als "pesten" knalhard op de kaart te zetten. Film mag geen documentaire zijn maar gelukkig nog een "Documenta" en ergens over gaan. Gebruikers van het denigrerende woord "moraliseren" vinden het thema "ansich" waarschijnlijk vervelend. Maar juist emotionele worstelingen hebben daarboven altijd een belangrijke rol gespeeld in de film. De Ingmar Bergman, Lars Von Trier en Thomassen Vinterberg zijn ervan doordrongen. Kijk naar het onlangs in het Amsterdamse Kritereon gehouden "Symposium Psychiatrie en de Scandinavische film" Als film een 2.5 , als thema een 5. Een prent dus waar iedere denker een vette kluif aan heeft. Als kind een klier, ook als volwassene een klier? Is het laagje dan zo dun en kun je daar als individu nog iets aan veranderen? Meer dan voldoende stof om over na te denken en dus als "film" of moet ik zeggen als Dogma geslaagd.

Een goede bron die wat meer achtergronden geeft over de kunstenares schrijver, regisseur, hoofdrolspeler en bijvoorbeeld de soundtrack tref je hier.

Genoten van het originele, soms toch onwerkelijke maar goed gevonden experiment.

Verplichte kost voor alle brugklassen?

Leuke start. Maar daarna leek het op een lange saaie aflevering over gepest worden die we kennen van de rtl4 programma's. Jammer.

KLIEREN blijven KLIEREN!!! Een mens verandert niet echt qua karakter en dat zie je ook heel goed terug in deze film! Het waren als pubers al gemene pesters en toen ze op leeftijd kwamen, waren ze alsnog pesters. Ze accepteren niets wat hen wijst op negatieve trekken in hun karakter, daarom moet Anna alsnog haar mond houden over wat haar dwars zit en zat.

Ik was meestal de getapte in de klassen en ik vermoed dat ook ik mee gepest heb, jammer dat je dat als gepeste altijd bij blijft en de pester het vergeet! Alsnog mijn excusses!!!

De film is mooi gespeeld, goede diepgang in het verhaal en jammer dat sommigen er nooit iets van begrijpen, dus ook er nooit iets van leren.

Deze film met "Festen" vergelijken? Ja, daar komt ook het "oude zeer" naar boven en zie je ook weer het onbegrip van de vroegere daders. Helaas zal het waarschijnlijk altijd wel zo blijven, de natuurlijke rangorde van wezens!

Verrassend leuke film, die blijft boeien. Vooral het prima script.

En vandaag deel 2 bekeken, het is een echte anti-pest film die sommige mensen behoorlijk raakt, tenminste in de film. In begin van deel 2 krijg je de indruk dat je naar een docudrama kijkt, later sijpelt de speelfilm er weer in. In zijn geheel een goede film die aan het nadenken zet. Daarom mijn hoge waardering!

Interressante film.

Verder is er weinig over te vertellen.

Kijken dus..

Film over "pesten" en hoe erg de weerslag ervan kan zijn op "het slachtoffer", of de pesters nu al dan niet volledig bewust zijn van de schade.

Heel originele - eigelijk prachtige - constructie van de film, die werkelijk een verbluffende wending en een andere kijk op wat vooraf ging inhoudt.

Beslist goed in de film zijn de uiteenlopende reacties, van besef tot uitvluchten en leugens, die het hoofdpersonage ervaart. Een hoofdpersonage dat trouwens keurig wordt vertolkt door Anna Odell, al moet gezegd dat de film heel goed gediend werd door de voortreffelijke acts van nagenoeg alle spelers, zeker in het eerste deel.

Half film half docu. Het filmgedeelte was uitstekend maar kort. De rest vond ik vrij zwak, dus als geheel niet echt geslaagd.