Fire and Ice (1983)

Beetje vreemde film. Eerst gewoon gefilmd en daarna overgetekend/geschilderd als een tekenfilm. Intressant als experiment maar als verhaal erg zwak en weinig samenhangend.

Komt volgende maand op dvd.

Is toch al een tijd op dvd, uitgegeven door Indies. (breedbeeld meen ik)

ik kan me herinneren dat ik deze vroeger zeer mooi vond laatst weer eens gezien en vond het nog steeds mooi gemaakt

2.5*

Eenvoudig archetypisch verhaal over de strijd tussen goed en kwaad en de relatie tussen een held en een heldin. Dit is het thema van een simpel sprookje. Goed gemaakt, maar je moet er natuurlijk wel van houden. Ik vind het goed, zelfs al is het al meer dan 20 jaar oud en geef daarom 4**.

Heb deze ooit op video gehad, een van m'n favoriete jeugdfilms .

Het mooiste van de film is de filmposter van Frazetta. Voor zo'n oude tekenfilm is deze film toch best wel aardig. Je moet er alleen niet meer dan 5 euro voor betalen.

Mooie fantasie tekenfilm in de stijl van Conan the Barbarian en Lord of the Rings, met een erg toepasselijke soundtrack. 3*

Komt op 1 september uit op DVD.

Pas toevallig 'ontdenkt' en gezien. Onderhoudende en stoere tekenfilm. Niet bijster overtuigend wat setting betreft, maar heeft zeker wel zijn momenten. De blonde hoofdpersonage doet mij wel veel aan He-man denken. Maar dat zal wel een open deur zijn.

Iets te saai.

De eerste 20 minuten zijn best vermakelijk, maar daarna valt de film wat in herhaling. Ik ben misschien dan wel iets te oud om bij de juiste doelgroep te horen, maar visueel was het ook best matig. Weinig detail in de shots, op een paar stijve tepels na, die overigens hoe maf ook, erg goed geplaatst zijn. Muziek is ook iets te avontuurlijk, vroeger vast schitterend maar nu bij vlagen vervelend.

Voorlopig even genoeg Bakshi, Wizards blijft een meesterwerk, maar verder is het gewoon entertainment only, maar ook entertainment dat af en toe inkakt, hobbelt, glijdt en springt. Toch een boeiend regisseur, die ik waarschijnlijk iets te laat ondekt heb.

In het begin ziet de film er best aardig uit, maar daarna wordt het al snel een heel stuk minder, en dat is jammer want de acteerprestaties van John Rhys-Davies en Arnold Vosloo zijn best te pruimen.

Ik denk dat jij de speelfilm bedoelt, of niet. Dit is nl. de tekenfilm.

Volwassen animatie blijft een schaars goed, zeker buiten Japan om. Films van bijvoorbeeld Plympton (en ook enkele eerdere films van Bakshi) zijn weliswaar voor een volwassen publiek, maar kenmerken zich toch meer door karikaturale representatie van geweldaardigheid en seks.

Fire and Ice is in dit opzicht een verademing en het eerste bericht van as over de totstandkoming verklaart een hoop. Maar helaas is het geen goede film. De animaties zijn erg houterig en de fletse en ongedetailleerde achtergronden stoorden mij. Deze lijken vaak met slechts enkele snelle verfstroken weggezet te zijn. Daarnaast is de film weliswaar voor volwassenen, maar dan wel op het niveau van de vele fantasiefilms die we kennen, oftewel karakterontwikkeling van een kartonnen doos. Geen probleem natuurlijk, maar wel als het plot wat minder boeiend en vlot verteld wordt dan zijn fantasiefilm tegenhangers.

Dus eigenlijk voor de animatieliefhebber wat ondermaats en voor de fantasieliefhebber wat ondermaats. Maar juist deze combinatie maakt het als curiositeit wel enigszins de moeite waard.

Remake in zicht? Robert Rodriguez Plans to Direct Animated Remake of Frank Frazetta’s FIRE AND ICE after SIN CITY 2 | Collider

Het verhaal stelt op zich niet zoveel voor. De helden zijn de stereotiepe spierbundels waarbij de hoofdfiguur Larn veel weg heeft van He-Man. De geschaakte prinses Teegra is uiteraard een "babe" met weinig textiel om het lijf en goed voorzien van borsten en billen. Toch is zij zeker geen dom blondje (ze heeft zwart haar) omdat ze wel degelijk zelf dingen durft te ondernemen. Het is duidelijk een tekenfilm voor volwassenen, waarin veel doden vallen al gaat de animatie zo vlug dat je nauwelijks kan spreken van "gore". Ik heb nauwelijks bloed gezien. De DVD bevat jammer genoeg weinig extra's. Zeker bij het karakter "Darkwolf" miste ik achtergrondinformatie.

Bij vergissing gezien.

Eigenlijk was ik op zoek naar de film Heavy Metal, naar aanleiding van een oude South Park episode, Major Boobage. Hoe ik dan bij deze film ben uitgekomen is me een raadsel (misschien de poster?), want ik had Fire and Ice al jaren in mijn to see lijst staan. In ieder geval is de poster nogal misleidend. Fire and Ice is bijzonder kinderachtig en biedt geen sex en nauwelijks violence. Fritz the Cat van dezelfde regisseur was redelijk gewaagd en best humoristisch, dit is daarentegen een geijkt good vs. evil verhaaltje met een aantal karakters platter dan een pannenkoek.

De animatie is uiteraard gedateerd (neem ik de film niet kwalijk), maar is vooral ook erg matig. De achtergronden missen detaillering en de personages zijn vaak statisch getekend. Onlangs zag ik The Last Unicorn dat uit dezelfde tijd stamt. Ook die film kent wat gebreken, maar is grafisch al oneindig veel beter. De voice overs zijn verder oké, maar de soundtrack is bijzonder irritant. Zo'n repeterend, bombastisch deuntje, dat je ook vaak aantreft in de oudere computer-spellen.

Uiteindelijk viel het eerste stuk van de film best door te komen, maar tegen het einde bleek het lastig de ogen open te houden. 2**

Ben gek op deze film vroeger in de jaren 80 als kind gezien en vond m destijds best eng en nu kan ik alleen maar genieten van het simpele maar onderhoudend verhaal en de prachtige animatie.

Helaas (ik ken er maar 3 van Ralph Bakshi) is dit de enige van Bakshi die ik in mijn favorieten lijst heb staan.

YouTube - Fire and Ice Movie Trailer

Deze film moet het vooral van de sfeer hebben. Het verhaal is flinter dun en bovenal cliché, de animatie is zuinig door het gebrek aan detail.

Toch heb ik me wel vermaakt. Hele typerende 80's sword and sorcery setting met wulpse dames, gruwelijke monsters en heldhaftige spierbundels.

81 minuten is daarvoor net een prima speelduur voor.

Heerlijke fantasy-film in de stijl van Conan the Barbarian, maar dan geanimeerd. Geregisseerd door Ralph Bakshi die net als bij z’n vorige films Wizards en The Lord of the Rings gebruik maakt van Rotoscoping, waarbij de scènes eerst worden opgenomen met echte acteurs en vervolgens worden overgetekend. Bij Fire and Ice pakt dit bijzonder goed uit. De animatie is voortreffelijk en de achtergronden van James Gurney en Thomas Kinkade zijn duidelijk geïnspireerd door de legendarische fantasy-tekenaar Frank Frazetta, die als producent tevens bij de film betrokken was.

Voor het vrij magere budget van 1,2 miljoen dollar ziet de film er verbluffend goed uit. De actiescènes zijn vakkundig in beeld gebracht en worden ondersteund door de mooie muziek van William Kraft.

Het verhaal is wat aan de magere kant en ook de personages kennen weinig diepgang. In het oorspronkelijke script werd onthult dat Darkwolf de vader was van Nekron. Dit is helaas niet in de film verwerkt, wat wel jammer is, want dat zou het eindgevecht tussen beiden iets meer gewicht geven..

De film is in eerste instantie geflopt in de bioscopen, maar net als vele fantasy-films uit de jaren 80 is ze tegenwoordig uitgegroeid tot een cultklassieker.

Sword and Sorcery op z'n best! Naja, bijna dan.

Belangrijkste troef is natuurlijk de samenwerking met Frank Frazetta, die zoveel belangrijke en vooral invloedrijke schilderijen gemaakt heeft. ZIjn hand is hier erg goed zichtbaar. In visueel opzicht krijgt Fire And Ice dan ook een dikke tien. Het is een heerlijk kleurrijke film, maar belangrijker is dat het avontuur van Teegra en Larn je langs allerlei fantastische locaties voert. Rotoscoping werkt hier verrassend goed. Veel beter eigenlijk dan in Lord Of The Rings het geval was.

Ja, de personages bieden weinig diepgang. Welkom in het fantasygenre zeg ik dan. In dit soort films wil ik gewoon stoere helden en toffe dames zien en die krijg je hier dan ook. Het zal mij ook een worst wezen waarom ze bijna naakt door een sneeuwstorm rennen, al moest ik er wel om lachen dat Teegra eigenlijk niet verhullender gekleed kon worden, zonder dat er expliciete scenes zouden zijn. Ik moet ook wel lachen om de kritiek over het gebrek aan seksscenes. Dan vraag ik me toch sterk af waarom je een film als Fire And Ice opzet. Dat doe je vooral vanwege de actie, de fantasierijke scenes, decors en aankleding, maar ook, en laten we eerlijk zijn, de camp. Dat krijg je ruim voldoende hier. Geen verrassingen, maar wel een klasse uitvoering.

Fire and Ice is een heerlijk Sword and Sorcery-avontuur van animatiefilmer Ralph Bakshi. Ik durf met enige zekerheid te zeggen dat het zijn beste werk is. Wellicht dat het feit dat de beroemde illustrator Frank Frazetta co-producent en schrijver is ook wat mee helpt.

Een wereld word verscheurd door een gevecht tussen vuur en ijs. De kwaadaardige heerser Nekron duwt zijn gletsjer over het land heen en dreigt Fire Keep te verzwelgen. Om de koning tot overgaven te dwingen wordt zijn dochter Teegra gekidnapt. Ondertussen is de barbaar Larn uit op wraak en ontmoet hij de mysterieuze krijger Darkwolf.

Het verhaaltje blijft redelijk aan de oppervlakte en de personages hebben niet echt achtergrond, maar eerlijk gezegd is dat zelden bij dit soort films. Frank Frazetta had een aantal gave plannen voor het verhaal, maar uiteindelijk is daar niets mee gedaan. Dingen als half-naakt door de sneeuw lopen en mensen die worden neergestoken zonder dat er ook maar een druppel bloed vrijkomt, moet je ook maar even door de vingers zien.

Ralph Bakshi is natuurlijk berucht door het gebruik van rotoscoping, een techniek waarbij de opnames eerst in zwart-wit worden opgenomen met acteurs en daarna door de animators overgetekend. Dit met het doel om realistischer animatie te verkrijgen. Vaak ziet het er echter niet al te best uit, Bakshi's The Lord of the Rings is daar een goed voorbeeld van. In Fire and Ice daarentegen pakt de rotoscoping wel zeer goed uit (ook erg gaaf om de achter de schermen-beelden te zien overigens). Slechts op een paar momenten kwam de animatie korrelig over en de tekenstijl en anatomie van de karakters was bijzonder realistisch. De camerastandpunten waren voor animatie ook erg origineel, het kwam vaak veel minder plat over. Hinderlijk was wel de manier waarop de cellen later waren geanimeerd en de special effects die er soms overheen waren gegooid.

Ik vond het zelf nog het hinderlijkst dat de achtergronden zo weinig detail hadden en qua kleur vaak niet matchen met de karakter-animatie. En dan te bedenken dat de achtergronden zijn gemaakt door Thomas Kinkade (die nu prachtige romantische schilderijtjes maakt voor o.a. De Paus) en James Gurney (bekend van de Dinotopia-reeks). Gezien de twee heren samen meer dan 10 achtergronden per dag af moesten leveren vind ik het ook niet gek dat ze niet altijd even gedetailleerd zijn.

William Kraft (eigenlijk dirigent) componeerde een epische soundtrack voor de film. Ook het sound design was verder goed gedaan en deed het geheel nog een stuk realistischer overkomen.

De kwaliteit van de animatie mag een beetje wisselend zijn, het verhaal en de personages zijn niet super uitgewerkt en veel dingen hadden beter gekund, maar omdat je gewoon ziet met hoeveel toewijding en liefde deze animatiefilm is gemaakt kun je niet anders dan genieten van kitscherige jaren '80 barbaren Fantasy. De gedetailleerdheid van de karakters en de geslaagde rotoscoping maken het de film meer dan waard en dan is er ook nog een heerlijk sfeertje.

Pareltje.

Deze eindelijk herzien. Al blijft het allemaal redelijk simpel qua verhaal, ik vind het een heerlijke animatie die je heden ten dage niet meer ziet. Uiteraard had ik graag wat meer achtergrondinformatie meegekregen over Darkwolf. Zijn naam wordt ook niet 1 keer vernoemd in het gebeuren behalve dan op het einde bij de credits. Aan de andere kant wilde Bakshi misschien het mysterie omtrent dit karakter bewaren. Op een gegeven moment zien we hoe Larn ronddwaalt tussen de ruïnes en er precies een beeltenis is te zien van het hoofd van Darkwolf. Dit doet me vermoeden dat Darkwolf misschien een soort godheid of toch halfgod is zoals Hercules. Dat hij toch over meer krachten beschikt dan een normale sterveling is wel duidelijk. Ik herinner me dat deze film in de jaren 80 wel vaker op TV kwam maar omdat het als een animatie voor volwassenen werd beschouwd (monsters, Teegra met haar weinig verhullende outfit en toch vrij veel geweld en dood) was dit op een laat uur. Ik wist echter hoe de video te programmeren en heb hem dan toch kunnen kijken de dag nadien. Uiteindelijk blijkt het nog allemaal mee te vallen, want je ziet in geen geval afgehakte lichaamsdelen in het rond vliegen of liters bloed vloeien. Heb ervan genoten.

Ik vond de sfeer die deze animatie weet te creeren heerlijk en uniek , het was weer eens wat anders dan de geforceerde humor die tegenwoordig altijd in animatie toegevoegd lijkt te moeten worden .

Lekker simpel good vs evil verhaaltje met wat magische elementen erin gecombineerd met een prehistorische setting , ik heb ervan genoten .