L'Homme Voilé (1987)
Alternatieve titel: The Veiled Man
mijn stem
geen stemmen
Frankrijk / Libanon
Drama
93 minuten
geregisseerd door Maroun Bagdadi
met Bernard Giraudeau, Michel Piccoli en Laure Marsac
Een Parijs meisje ziet haar vader, een arts die ze niet erg goed kent, als een held omdat hij zich in Libanon heeft opgeofferd tijdens de ergste gruwelijkheden. Uiteindelijk zal ze beetje bij beetje een heel andere man ontdekken dan degene die ze idealiseert...
0
geplaatst: 17 juni 2014, 09:54 uur
Ze bestaan nog steeds : burgeroorlogen...nu weer helemaal hip and happening, maar ook toen al geschikt om de komkommertijd mee te vullen- mits geen wk aan de gang ( waar de neuk is het voetbaltopic hier gebleven trouwens 
) natuurljk. Nu is het Syrië of Irak, in de eighties echter was het Libanon dat de aandacht trok ( ben trouwens helaas oud genoeg om me dat vaag te herinneren ) van de media.
Niet genoeg echter naar de zin van Bagdadi, Libanees regisseur en totaal vergeten. Pleegde waarschijnlijk zelfmoord begin jaren 90.
Deze brave ziel deed hier een nobele maar zinloze poging om het conflict extra onder de aandacht te brengen middels deze film , maar deze poging is nogal geforceerd en absurd te noemen. Ach, hij kreeg er toch een plekje voor op het festival in Venetië en werd zelfs genomineerd voor een gouden leeuw ! Sympathy vote, wellicht.
Geforceerd en absurd zei ik, dan vooral vanwege het verhaal dat schijnbaar slechts bedoeld is om het Franse publiek een gevoel te geven van "it could happen to you" . In concreto : we hebben een brave Franse arts- Giraudeau- van artsen zonder grenzen die tijdens zijn werkzaamheden in Libanon volstrekt doordraait , wordt gegijzeld en zich na vrijlating ontpopt tot...hitman voor e.o.a.militie, geleid door Piccoli ! Welja waarom ook niet.
Beetje ongeloofwaardig uitgangsgegeven dat de film al meteen de nek om draait, wordt er later ook niet echt beter op . Bovendien betreft het hier niet primair een hitman of deranged killer flick, maar een gezinsdrama over een vader en dochter- een minderjarige Marsac die enthousiast haar tieten laat zien en daar was nix mis mee ! - die nader tot elkaar komen al werken de omstandigheden niet echt mee.
Zoals ik al zei wordt de intrige naarmate de film vordert slechts absurder, en zitten er ook teveel toevoegingen in waarvan het nut me tamelijk ontgaat, zoals het voor dierenvriendjes ongeschikte slashen van die duif, en de gore in het slachthuis. Of wat dacht je van die moezelman die onder de douche wat aan zijn besneden lul zit te sjorren. Om maar wat te noemen. Op het eind meent de regisseur er out of the blue nog wat eerwraak aan toe te moeten voegen, dit zijdelings gecombineerd met parthenofilie.
Voor elk wat wils misschien, maar ik vond het geheel nogal bizar en visueel ook niet imponerend, spelend in een shabby, grauw Parijs. Voor Piccoli buffs niet echt de moeite : nog geen 20 minuten screentime.
U kunt het allemaal zelf beoordelen dankzij de Franse DVD, danwel de rip met fansubs.
Wie heeft dit gezien ?
) natuurljk. Nu is het Syrië of Irak, in de eighties echter was het Libanon dat de aandacht trok ( ben trouwens helaas oud genoeg om me dat vaag te herinneren ) van de media.Niet genoeg echter naar de zin van Bagdadi, Libanees regisseur en totaal vergeten. Pleegde waarschijnlijk zelfmoord begin jaren 90.
Deze brave ziel deed hier een nobele maar zinloze poging om het conflict extra onder de aandacht te brengen middels deze film , maar deze poging is nogal geforceerd en absurd te noemen. Ach, hij kreeg er toch een plekje voor op het festival in Venetië en werd zelfs genomineerd voor een gouden leeuw ! Sympathy vote, wellicht.
Geforceerd en absurd zei ik, dan vooral vanwege het verhaal dat schijnbaar slechts bedoeld is om het Franse publiek een gevoel te geven van "it could happen to you" . In concreto : we hebben een brave Franse arts- Giraudeau- van artsen zonder grenzen die tijdens zijn werkzaamheden in Libanon volstrekt doordraait , wordt gegijzeld en zich na vrijlating ontpopt tot...hitman voor e.o.a.militie, geleid door Piccoli ! Welja waarom ook niet.
Beetje ongeloofwaardig uitgangsgegeven dat de film al meteen de nek om draait, wordt er later ook niet echt beter op . Bovendien betreft het hier niet primair een hitman of deranged killer flick, maar een gezinsdrama over een vader en dochter- een minderjarige Marsac die enthousiast haar tieten laat zien en daar was nix mis mee ! - die nader tot elkaar komen al werken de omstandigheden niet echt mee.
Zoals ik al zei wordt de intrige naarmate de film vordert slechts absurder, en zitten er ook teveel toevoegingen in waarvan het nut me tamelijk ontgaat, zoals het voor dierenvriendjes ongeschikte slashen van die duif, en de gore in het slachthuis. Of wat dacht je van die moezelman die onder de douche wat aan zijn besneden lul zit te sjorren. Om maar wat te noemen. Op het eind meent de regisseur er out of the blue nog wat eerwraak aan toe te moeten voegen, dit zijdelings gecombineerd met parthenofilie.
Voor elk wat wils misschien, maar ik vond het geheel nogal bizar en visueel ook niet imponerend, spelend in een shabby, grauw Parijs. Voor Piccoli buffs niet echt de moeite : nog geen 20 minuten screentime.
U kunt het allemaal zelf beoordelen dankzij de Franse DVD, danwel de rip met fansubs.
Wie heeft dit gezien ?
* denotes required fields.
* denotes required fields.