Little Man Tate (1991)

Sympathieke film.

begint net op VT4 en moet effe als achtergrond dienen, punten volgen binnen een tweetal uurtjes

best aardig maar voorspelbaar

is een mooie film maar mierzoet einde.

Goede film. Goede rollen. Kijkt lekker weg. 4 sterren.

Leuke film, beetje voorspelbaar. 3*

(kleine jongentjes hebben bij mij een hoog aahhhh... gehalte dus mede door hem was ie wel leuk )

Dat jij nou gelijk allemaal ranzige dingen in je hoofd gaat halen kan ik niet helpen......

wah voor gehalte dan?

Met een hoog aahhh... gehalte bedoel ik dat ik kleine jongetjes (je ziet nauwelijks kleine meisjes in films) altijd, mits ze ook een beetje kunnen acteren, erg leuk vind in een film. Dit had ik bijvoorbeeld ook in Kolya en La Vita é Bella.

aaahh ok, ik snap het

goede en pakkende film. goed opgebouwd. het maakt op een luchtige maniet inzichtelijk hoe het is om een hoogbegaafd kind te hebben en hoe je daarmee moet omgaan. 4,5 *

Van deze film had ik iets meer verwacht, ik vond het soms een beetje langdradig, maar Jodie zet weer een puike prestatie neer!

Aardig drama met een prima spelende Jodie Foster en Adam Hann-Byrd. Het verhaal is best goed en de film duurt niet te lang waardoor hij boeiend blijft.

Alles wat ik te zeggen ahd is blijkbaar al gezegt. Een heel aardig filmpje met een leuk en interessant plotje, al werd het voor mij nergens echt aangrijpend. Prima rollen van Foster en Hann-Byrd. Alleen erg jammer van het ietswat moraliserende einde.

3 sterren

Deze film heeft me wel ontroerd. Af en toe is het wat langdradig maar toch bleef het me wel treffen. Schiitterende rol neergezet door Foster maar ook het jongetje zette echt een hele indrukwekkende rol neer. Zelfs de "dramatische" scène's kwamen heel overtuigend over terwijl dat bij een kind toch vaak wat moeilijker is. Mooi om te zien hoe ze voor de rechten van haar zoontje vecht.

Heel aardige, onderhoudende film. De wonderkinderen worden wel een beetje overdreven neergezet en echt veel schokkends gebeurt er niet, maar ik bleef wel geboeid kijken.

Het wordt allemaal een beetje simpel en oppervlakkig gebracht, maar toch vond ik deze film de moeite waard. Foster doet het zoals bijna altijd goed, net zoals Dianne Wiest. De kids vond ik wat minder acteren, maar daar heb ik me niet aan gestoord.

De regie van Foster (haar eerste) is degelijk.

Aardig drama. De hele film door boeiend en onderhoudend, maar nooit echt erg aangrijpend. Het einde vond ik maar zwakjes. 3.5*

Jodie Foster doet me werkelijk geloven dat ze van haar kind houdt. En de jongen is werkelijk geniaal (of autistisch), dus goed geregisseerd. De boodschap van de moederliefde en het gemis van intellectuele uitdaging wordt prachtig gebracht. Dianne Wiest vind ik prettig om naar te kijken met die knijpoogjes en haar eenzaamheid wordt mooi door Fredje ontmaskerd.

Het spel van met name de jongen met de cape vind ik helaas uit de toon vallen en doet afbreuk aan de geloofwaardigheid.

Een mooie film, 3,5 beslist waard.

Sterk, hoe een kind van 9 een fim kan dragen.

Redelijk drama, voorspelbaar, leuk voor een keer.

Het regiedebuut van Jodie Foster behandelt een onderwerp waar de actrice affiniteit mee claimt te hebben: hoogbegaafdheid. Toch is 'Little Man Tate' alles behalve bovengemiddeld. Deze naar tv-film neigende uitwerking is op geen enkel moment slecht te noemen, maar steekt er toch ook nergens boven uit. Goed, maar niet speciaal. En dat zal ook zo in haar volgende film (Home for the Holidays, The Beaver en Money Monster) zo blijven.

Het was een hele tijd geleden dat ik dit regiedebuut van Jodie Foster nog eens had gezien.

Maar ik blijf het een prachtige film vinden die als regiedebuut echt wel kan tellen.

De film wordt bijna helemaal gedragen door de kleine jongen, Adam Hann-Byrd, die hier een prachtige rol neerzet.

Het verhaal is ook iets wat me kon boeien, en zeker niet saai.

Ben blij dat ik hem nog eens heb kunnen bekijken, en zal dat wellicht nog wel eens doen.

Warm aanbevolen !!

Little man Tate is het regiedebuut van Jodie Foster. Geen onaardig drama dat redelijk wegkeek, maar er echt uitspringen deed het niet. Dede is een alleenstaande moeder en heeft het financieel niet makkelijk. Ze staat in voor de opvoeding van haar hoogbegaafde zoon Fred. Sociaal minder vaardig veroorzaakt diverse conflicten met leeftijdsgenoten waardoor Fred weinig tot geen vrienden heeft. Het enige waarop hij kan terugvallen is zijn intelligentie waarmee hij de wereld verbaast. Hij komt in een wereld terecht van universiteiten en onderzoekscentra waarmee hij zijn kennis kan meten/delen met andere hoogbegaafden. Hij voelt zich goed, maar komt uiteindelijk tot de conclusie dat het leven meer is dan intelligentie.

Adam Hann-Byrd doet het goed als kleine jongen al blijft de film vrij oppervlakkig zonder echte hoogtepunten te kennen. Zwaktes zijn er ook niet echt, maar de film is er eentje uit dertien in een dozijn waardoor ik vrees dat ik hem binnen een paar maand al vergeten zal zijn. Niet slecht, maar een beetje een grijze middenmoot.

Dit drama over een hoogbegaafde jongen die het liefst een gewone jongen zou zijn miste wel wat. Het is een beetje wat anderen zeggen: aardig maar het blinkt nergens uit; de echt goede scènes zijn op één hand te tellen helaas. De kleine Tate leek een beetje een anemische sufferd. Ook met Foster als de moeder bleef ik op mijn honger. Er kwam dan nog een onnodige scène in met een jongetje die bijna verdronk . Het kijkt makkelijk weg maar echt veel heeft de film niet te vertellen over het onderwerp dat het aansnijdt.

Een betere film over hetzelfde onderwerp : The Gifted (2017) - moviemeter.nl

Leuk gespeeld van het ventje, maar van de rest ook. Later schoot me te binnen dat het ventje ook in 'The Ice Storm' zat, ook al een goeie prestatie. Het hele kwis gebeuren deed me dan nog denken aan 'Magnolia'.

Verder een sympathieke film.