Kielletty Hedelmä (2009)

Mooi drama over twee meisjes dat naar de grote stad reizen met allebei verschillende redenen. Maria is haar conservatieve dorp compleet zat en wilt het stadsleven leren kennen. Raakel is mee om haar een beetje in toom te houden en ervoor te zorgen dat ze weer terugkeert naar het dorp.

De ontwikkelingen zijn erg mooi, er is veel gevoel voor subtiliteit, onderstreept door mooie muziek en mooie beelden. Waar het leven in de stad allesbehalve van een leien dakje loopt leert Raakel het stadsleven ook op een mooie manier kennen. Maria heeft er meer problemen mee, zij stort zich op het alcohol en het stapleven, wat uiteindelijk funeste is voor haar ambities. Het levert vooral in het begin van de film veel problemen voor beide meisjes op.

Het is toch ook wel weer logisch dat Raakel zich wel afkeert tegen het conservatieve leven en Maria uiteindelijk niet tegen het normale leven is bestand.

Snap zelfs overigens niet waarom je terug zou willen naar zo'n leven, waarin bijna werkelijk waar alles als duivels en onrein wordt gezien. Blijft voor mij een walgelijke manier van samenleven.

Het einde is dan ook best ontroerend, het moment dat Raakel de boel definitief in de steek laat en Maria de post ophaalt en zich heeft gesetteld in het conservatieve dorpje.

Leuk en raar dat er hier op MovieMeter weinig aandacht voor is.

3,5*

Heel aardig drama over twee SGP-meiden die hun dorp ontvluchten om het seculiere leven te leren kennen. Toch blijft het allemaal net iets te braaf en voorspelbaar, op grond van enkele reviews had ik toch wel stiekem gehoopt op een klein meesterwerkje, misschien net iets te veel gericht op tiener-publiek.

Het idee is wel leuk, maar ik heb regelmatig het gevoel dat de regisseur met het vingertje wijst en de film vooral een moraliserende boodschap met zich meedraagt. Alsof de man zelf in de geloofsgemeenschap zit. De figuren zijn niet altijd boeiend genoeg, maar komen gaandeweg de film toch stilaan op gang. Het verhaal is in elk geval mooi en rustig verteld al had er volgens mij toch meer in gezeten. Verwacht ook geen Fucking Amal, maar meer een losscheuren van religieuze onderdrukking. (zware woorden, maar zo komt het toch bij mij over)

Aangename film om naar te kijken... Goed gemaakt. De "opstand" van de twee meisjes is niet spectaculair, maar het zich loswerken en het zich dan schuldig voelen is wel knap weergegeven.

Soms wat "tienerachtig" maar ik hield wel van de manier waarop de personages in hun eigen waarde worden gelaten. Als de moeder tegen haar dochter zegt, "Het ergste is dat ik weet dat later mijn dochter moet branden in de hel..." is me toch wel bijgebleven....

Had een goede film kunnen zijn nu niet meer dan aardig omdat het allemaal wat te soft en te braaf overkomt.

Saai, braaf en voorspelbaar. Maar nice try.

Uitstekende soundtrack en erg mooie beelden. Ook mooie en intense opnamen voor de emotionele momenten bijvoorbeeld.
Twee schattige, lieve, mooie meisjes zijn uit de kast getrokken als contrast met de oude, lelijke, strenge, sombere en vooral übergristelijke en voortdurend doemdenkende mensen om hen heen. Je zou voor minder acuut wegrennen. Ik vind het goed geacteerd door de twee (19 en 24, denk dat ze in de film een stuk jonger moesten voorstellen), met veel subtiel uitgebeelde nuances, erg geloofwaardig.

Het gaat over een bepaalde streng gelovige bevolkingsgroep en hoe jonge mensen zich daarbinnen belemmerd voelen om zelfs op een gemiddelde en normale manier de wereld te ontdekken en te genieten van dingen in het leven. Alles wordt voor ze met een zondige lading bedekt. Afschuwelijk.
De psychische angst en nood die daardoor ontstaat bij confrontatie met de wereld binnen maar vooral buiten die gemeenschap vind ik wederom erg goed uitgebeeld. Indringend en beklemmend.

Waarom deze film braaf of kinderachtig genoemd wordt is mij een raadsel. Zegt volgens mij meer over de kijkers dan over de film, allemaal thrillseeker by nature?
Ik zag trouwens zuipen, kotsen, zoenen voor geld en stelen, alsof dat zo braaf is.

Net zoals in het echte leven worden er geen grote potten gebroken en dat maakt het voor mij geloofwaardig.

De film toont nog maar eens de verstrekkende invloed van religieuze(en andere) indoctrinatie en dat is in deze tijden nog steeds actueel.

Degenen die de demonen verzinnen kunnen ze dan nadien weer uitdrijven(sic dat weerkerende zinnetje:"het bloed van Christus...),zo is de vicieuse cirkel gesloten;tenzij je deruit stapt.

Een heerlijke en vooral eerlijke film.

die ondanks dat het onderwerp er ruimte voor open laat de kijker volledig neutraal laat zijn.

Prachtige feeëritishe soundtrack

Heel aardige observatie van twee streng-conservatief geïndoctrineerde hartsvriendinnen, die kennis maken met het leven in de “boze” buitenwereld en het daarbij passende doemdenken Vooral interessant vanwege de tegengestelde ontwikkeling, die de tieners meemaken. Gave rol van Marjut Maristo als Raakel en een mooie soundtrack.

Een brave film, een beetje te braaf eigenlijk.

Ik ben geen echte filmkijker, en zeker geen filmkenner, maar de laatste tijd doe ik toch een poging films te bekijken en niet zozeer om een oordeel te geven over regisseurs of acteurs en actrices, maar meer om de inhoud van de film, het verhaal. Dat het 'spel' dat gespeeld wordt uitermate belangrijk is waarmee de film valt of staat behoeft geen betoog. Een film moet bij mij het gevoel geven dat ik meer als toeschouwer ben.... maar goed dit even terzijde....

Nu ja, deze film, boeide mij niet zo in het begin, even dacht ik het is te soft..., te lief, maar toch zit er diepgang en een reëel gegeven in het verhaal, de soundtrack is geweldig en zelfs bij de aftiteling luisterde ik deze geheel af. Raakel heeft mij wel geraakt...