Tom Jones (1963)
mijn stem
54 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Komedie
128 minuten
geregisseerd door Tony Richardson
met Albert Finney, Susannah York en Hugh Griffith
Tom Jones, van wie gedacht wordt dat het een bastaardkind is, wordt opgevoed als kind van een Engelse heer. Tom is een aardige jongen, met een grote liefde voor de mooie Sophie Western. Hij kan de verleiding van een andere vrouw echter niet weerstaan, waardoor hij verbannen wordt.
0
geplaatst: 20 september 2002, 02:12 uur
Genieten, deze film. Albert Finney was nog een mooie jongen, Susannah York was prachtig. Het achttiende-eeuwse Engeland is heel mooi neergezet, met z'n tegenstelling tussen geparfumeerde stadsadel en naar mest stinkende plattelandsbaronnen.
De naam Tom Jones doet denken aan de zingende truckdriver die zo dol is op damesslipjes - maar de film heeft daar NIETS MEE TE MAKEN.
Beroemde scène : Tom zit uitgebreid te schransen met een vrouw met een enorm decolleté. Al etend versieren ze elkaar. Een geile scène, kan ik u verzekeren.
De naam Tom Jones doet denken aan de zingende truckdriver die zo dol is op damesslipjes - maar de film heeft daar NIETS MEE TE MAKEN.
Beroemde scène : Tom zit uitgebreid te schransen met een vrouw met een enorm decolleté. Al etend versieren ze elkaar. Een geile scène, kan ik u verzekeren.
0
geplaatst: 21 september 2002, 12:42 uur
Een geile scène, kan ik u verzekeren.
Ik heb er nooit wat aan gevonden.
0
geplaatst: 21 september 2002, 13:08 uur
Al etend versieren ze elkaar. Een geile scène, kan ik u verzekeren.
Hugo toch!
0
geplaatst: 21 september 2002, 16:02 uur
Ik kan geil wel vervangen door sexy.
Maar daar overtuig ik Wouter vast niet mee.
Maar daar overtuig ik Wouter vast niet mee.
0
geplaatst: 2 maart 2010, 22:21 uur
Enorm irritante film. Wat dachten ze bij de Oscars? Wilde ze eens een keer iets écht luchtigs pakken dat geen musical was? Hoe dan ook, Tom Jones is een ongeloofelijk rommelige bedoeling. Ontzettend slecht gemonteerd. Spuuglelijk gefilmd. De acteurs schreeuwen bijna constant. Er zitten een hoop kwinkslagen in, maar niemand zegt ooit eens iets scherps. De film lijkt ook nog eens ontzettende haast te hebben, behalve in twee ondraaglijk lang uitgesponnen momenten (de vossenjacht en de eetscène die Hugohei kennelijk als geil ervaarde). Het leek allemaal wat op een wanhopige poging om de nouvelle vague naar de kostuumfilm te brengen, alleen leek niemand te weten hoe je dat precies moet doen. Nee echt, Godardstijl lijkt simpeler dan het is.
Ik kan met de grootste moeite niet zien waar voor iemand hier de aantrekkingskracht ligt. Schijnbaar was dit qua seksualiteit heel gedurfd toendertijd, maar dat mij dit zelf niet opviel zegt al genoeg. Het is maar net iets meer dan American Pie, wellicht omdat iedereen hier constant dure kostuums draagt. Het enige lichtpuntje is Joan Greenwood en het ietwat rustigere tempo in de laatste paar scènes, wanneer de film het gelukkig niet meer zo druk heeft met aandacht trekken.
1,5*
Ik kan met de grootste moeite niet zien waar voor iemand hier de aantrekkingskracht ligt. Schijnbaar was dit qua seksualiteit heel gedurfd toendertijd, maar dat mij dit zelf niet opviel zegt al genoeg. Het is maar net iets meer dan American Pie, wellicht omdat iedereen hier constant dure kostuums draagt. Het enige lichtpuntje is Joan Greenwood en het ietwat rustigere tempo in de laatste paar scènes, wanneer de film het gelukkig niet meer zo druk heeft met aandacht trekken.
1,5*
0
geplaatst: 7 april 2011, 22:46 uur
Nieuwsgierig als ik ben naar films die ooit een Oscar wonnen, begon ik aan het voor mij vrij onbekende Tom Jones. De eerste paar minuten was nog wel aardig als een soort van ode aan de stomme film. Daarna gaat het helaas van kwaad tot erger en verging het lachen om deze komedie mij al snel. Ik kwam zelfs niet eens aan lachen toe.
De film ziet er inderdaad spuuglelijk uit, kent nauwelijks een mooi of knap camerashot en heeft ook duidelijk de tand des tijds niet doorstaan. Albert Finney in zijn jonge jaren doet het in het begin nog wel aardig, maar vervalt al snel, net als overigens de rest van de cast, in zwaar over acteren en vooral ook letterlijk vaak in een hoop geschreeuw en gegil.
Men vond het destijds waarschijnlijk een originele aanpak om een kostuumdrama met extra dik aangezette humor te verfilmen i.p.v. het op de oude verfijnde manier te doen. Het voorkomt in ieder geval niet dat de film bij mij zeer oubollig overkomt en de overdreven humor en het constante harde geschreeuw zijn ook duidelijk niet voor mij weggelegd.
1,0*
De film ziet er inderdaad spuuglelijk uit, kent nauwelijks een mooi of knap camerashot en heeft ook duidelijk de tand des tijds niet doorstaan. Albert Finney in zijn jonge jaren doet het in het begin nog wel aardig, maar vervalt al snel, net als overigens de rest van de cast, in zwaar over acteren en vooral ook letterlijk vaak in een hoop geschreeuw en gegil.
Men vond het destijds waarschijnlijk een originele aanpak om een kostuumdrama met extra dik aangezette humor te verfilmen i.p.v. het op de oude verfijnde manier te doen. Het voorkomt in ieder geval niet dat de film bij mij zeer oubollig overkomt en de overdreven humor en het constante harde geschreeuw zijn ook duidelijk niet voor mij weggelegd.
1,0*
0
geplaatst: 23 december 2012, 12:45 uur
Ai, wat een strontvervelende onbegrijpelijke Oscarwinnaar is dit. Het is een schreeuwerige wannabe-komedie die geen enkel moment weet te boeien. Dit allemaal aangekleed in 18e eeuwse kostuums en een paar zogenaamde gewaagde scenes.
* denotes required fields.
* denotes required fields.