Dirty Mind (2009)

Wim Helsen, die ik als stand up comedian niet zo hoog aansla, doet het als acteur gelukkig een pak beter. Vermakelijke film, met leuke momenten, maar als geheel had dit veel beter gekund.

Het is maar dat Humo de film voor enkele euro's aanbood als extraatje, in de bioscoop zou ik dit nooit gaan zien.

Niveau van een doordeweekse televisiefilm met wat betere momenten, Kristine Van Pellicom is behoorlijk aantrekkelijk, dàt dan weer wel!

Dat is eigenlijk praktisch het einde. Volgens mij zit er nog een scene waar Jaana en Diego op het dak langs een zendmast lopen, waar Diego zich weer als Tony gedraagd (dus wat er bij die operatie is zijn hoofd is gezet, reageert dus op de zendmast) en Jaana reageert daar positief op.

Zeer amusante film van Vlaamschen bodem.

Interessant verhaal, enkele mooie stunts tussendoor. Ook leuk om de film binnen de film te bekijken (leuke rolletjes van Adriaan van den Hoof en Frank Focketyn trouwens), en het proces errond (al blijft dat wel minimaal belicht).

Grote ster is natuurlijk Wim Helsen. Wat een leuk personage mag die toch spelen! Tony T, de rappende, one-liners-spuiende roekeloze vrouwenverslindende stuntman. Tony T bedoelt het allemaal niet slecht, maar uiteindelijk worden z'n arrogantie en z'n drang naar vrouwen hem toch (bijna) fataal. Kristine Van Pellicom zag er bijzonder aantrekkelijk uit en ze speelt de burgerlijke, ietwat saaie Jaana uitstekend. Saai zeg ik, tot ze natuurlijk de exuberante Tony T tegen het lijf loopt.

Film om (een beetje) bij na te denken ook. Op wie wordt Jaana nu eigenlijk verliefd? Op Diego of Tony T? Me dunkt Tony T, maar als arts zou ze hem eigenlijk moeten helpen terug Diego te worden, iets wat haar eigen verliefdheid tegenspreekt...Uiteindelijk wordt Tony toch geopereerd met als kleine bijwerking dat hij in de buurt van zendmasten terug Tony T wordt. The best of both worlds zeg maar, wat Jaana niet erg schijnt te vinden

Er zit ook veel humor in deze film, vooral veroorzaakt door Tony's aandoening, maar ook diens moeder en vader zorgen voor hilarische stukjes. (ge hebt allebei geen aids)

Meer dan geslaagd!

Gisteren voor het eerst gezien en wist totaal niet wat ik er van moest verwachten maar toch geslaagde film.

Vind het een niet alledaagse film waarvan je op voorhand al weet hoe het eindigd.

Vind het goed weergegeven hoe alles veranderd voor Diego en zijn levenstijl.

Zeer aparte film vind ik wel.

3,5 sterren

Oprecht humoristische weergave van een opmerkelijk fenomeen. Met een hoofdrol die op Wim Helsen’s lijf geschreven lijkt. Hij belicht de zonderlinge persoonlijkheid van Tony T overtuigend en draagt daarmee de film. Maar ook het onconventionele scenario doet een flinke duit in de zak van een succesformule.

Bijzonder komische, charmante film. Ik had al wel eens over het frontaal syndroom gehoord, maar voor zover ik weet is er nog nooit een film over gemaakt. Op zich is het eigenlijk een zeer leuk concept, dat hier goed wordt uitgewerkt. De transformatie die Wim Helsen ondergaat van de schuchtere Diego naar de uitbundige macho Tony T. is weerzinwekkend en vooral ook realistisch. Geen van beide rollen lijkt geforceerd , iets wat niet evident is. De vleierij en spontaniteit waarmee Tony dames charmeert komt overtuigend over, daar kan kunnen Van Looy's lamlendige dialogen een puntje aan zuigen.

Ook de nevenpersonages zijn amusant: een volks hoopje mensen uit een (eerder marginaal) milieu, waar we op zich niet zoveel van afweten. Ook al komt hij zeer weinig in beeld, toch moest ik het hardst lachen met Frank Focketyn's personage: de arrogante hoofdrolspeler van een Vlaamse actiefilm, een welgemikte sneer naar het soort wannabe Hollywood troep die er hier geproduceerd wordt.

Op technisch vlak staat Dirty Mind wel bol van ongeloofwaardigheden. Niet dat dit veel uitmaakt, maar naar het einde toe begon ik me er toch aan te storen en op dat moment schiet de film in het algemeen ook tekort. Desalniettemin een uitstekende komedie van de zeer getalenteerde Pieter Van Hees, die al met Linkeroever bewees dat hij de Vlaamse cinema van het conventionele kan redden.

Wat een shit film vond ik dit... vond het saai, nergens op slaan, nauwelijks humor en een heeel slecht verhaal. Ook die Jaana, echt slecht neergezet.... Het enige leuke stukje was met die man die parkinson had en toen met zijn afstandbediening naar Tony T. ging, voor de rest SLECHT!

Wat slaat nergens op? Misschien besef je het niet, maar frontaalsyndroom bestaat wel degelijk echt en manifesteert zich ook op dezelfde manier als in Dirty Mind.

Dat snap ik wel, het nergens op slaan komt vanuit het feit dat een dokter opeens voor hem valt, op een te rare manier als eerste...Het einde met de leugens over Tony T. Of je dat een publiek mag en kan wijs maken... En ik geloof ok niet dat het zo extreem kan zijn, maar als jij het zegt dan moet ik dat maar geloven en heb je nog een beetje mijn mening aangepast...

Ik vind de openingsscène het sterkst van de film. De wolken, de muziek en de stem van Vandebegin hadden iets puurs,moois en poetisch. Je voelt en hoopt dat de film zo verdergaat, maar helaas.

De film kijkt hwel aardig door, maar grootste cinema kun je het niet echt noemen. De hoofdrol is op Wim Helsen zijn lijf geschreven, en Pellicom doet het ook aardig.

Maar het verhaaltje is te voorspellend en iet erg hoogstaand.

Toch de helft voor de dappere poging, en het mooie begin.

Leuk om weer eens een film te zien waarin een formele relatie tussen dokter - patiënt, ingeruild wordt tegen een hoop informele praat, zonder daarbij gelijk te mikken op een hoop platvloersheid die beter zou staan bij een stel asocialen. Tony T. `s gedrag is onaangepast, maar dankzij zijn transformatie van loser tot hero komt hij vooral goed voor de dag als charmeur. Het mag allemaal wat voorspelbaar zijn dat iedereen al snel naar zijn pijpen danst en dat zijn afgedankte broer in zak en as komt te zitten.

Toch, werkt het allemaal goed en heb ik dikwijls in een scheur gelegen om de nogal bijzondere relatie die er tussen Diego en Jaana ontstond. Vooral omdat Jaana mij nou echt zo `n type leek dat niet zou zwichten voor verleiding, terwijl ze richting het einde een gewillig muurbloempje was. De gesprekken en ontmoetingen tussen de dokter en Jaana waren trouwens ook dolkomisch van karakter, de getrouwde man versus de student.

De manieren waarop Diego uiteindelijk iedereen tegen zich in het harnas joeg, onderscheiden zich met een grote knipoog van standaard rise and fall gedeeltes uit andere films, omdat het accent hier lag op het compleet uitvergroten van een ongewenste situatie, die voor een hoop consternatie en dus de nodige humor moest zorgen. Absoluut niet tevergeefs overigens, met name pa en de seropositieveling werden flink te kijk gezet.

De stunts passen perfect in het gehele plaatje en zorgen naast het nodige vermaak voor wat visuele input. De aanloop naar/uitvoering van de vuurwerkstunt was fenomenaal. De cheesy muziek zorgt voor een grote glimlach, Paradiso - Bailando op een feest?! Na het stemmige Linkeroever is Dirty Mind opnieuw een fijne film van Pieter van Hees. 4*

Dat is wel een grandioze scène trouwens. Nooit gedacht dat ik ooit positieve associaties bij dat nummer zou krijgen.

Makkelijke maar daarom wel een grappige komedie over een verlegen en saaie kerel die na een klap op zijn zotte kop een kadootje, in de vorm van Tony T wordt, voor zijn naasten. Maar wanneer ze uitgekeken op hem geraken, sterker nog, wanneer Tony een eigen leven gaat leiden; onstaan er wat moeilijkheden he en gaat zijn familie klagen.

Enkele maanden geleden gezien en ik kan me er nog van herinneren dat ik het begin nog wel kon smaken, maar dat het nadien echt wel steil naar beneden ging, met het einde als dé anti-climax.

2,5*.

Het eerste wat mij opviel was deverschrikkelijke slechte beeldkwaliteit!

Precies in de jaren 50 opgenomen. Korrerling, eentonig. bah. Het is weer iets vlaams! Een paar hoofdstukken verder gezapt en nog steeds de zelfde ermbarmelijke kwaliteit. En wat ik zag trok ook op geen bal!

Dit is zonde van de dvd. Dit is geen dvd waardig!

Dit is duidelijk intentioneel. De manier waarop de film in beeld gebracht is, sluit naadloos aan bij de sfeer.

Nee, géén goede film...

Precies en na 5 minuten kijken merk je het niet eens meer...

Niet slecht, maar haalt het niet bij Linkeroever, dat dreef op fantastische sfeer, beelden en acteerprestaties. Gek dat Linkeroever eigenlijk een compleet bizar verhaal was dat je helemaal meezoog en Dirty mind een quasi realistisch drama dat eigenlijk nooit helemaal overtuigd. Eén en ander heeft te maken, denk ik, met de vele bekende gezichten van tv, de iets te nadrukkelijke aanwezigheid van Wim Helsen en het wat magere scenario. Neemt niet weg dat er een paar unieke zwarte momenten in zitten, heel wat controversiële humor en bijzonder grappige momenten (Tony die de afstandsbediening van de Parkinson-patiënt door het raam gooit )

slecht beeldkwaliteit

en ik vond het echt heel slecht geacteerd!!

Het klonk allemaal zo nep, vooral de periode dat hij Tony T was,..

Jammer, het kon veel beter zijn.

Op een manier onze Vlaamse "A Clockwork Orange" (niet veel, maar ik zag toch enkele parallellen), waar potentieel in zit ware het niet van het matig uitgewerkt verhaal. De film stuitert naar zijn einde en hobbelt over enkele slordigheden, en bovendien zijn een paar dingen over-the-top om nog echt geloofwaardig over te komen (toppunt was allicht het moment waarop Tony T. zijn moeder hard in de maag klopt).

De film wordt nog een beetje gered door de interessante vraagstelling (helaas wordt het iets te flets uitgewerkt en voelde het laatste halfuur als haastwerk aan), maar vooral door enkele erg leuke grappen. Hier hebben de filmmakers een voordeel met Wim Helsen, één van de beste stand-up comedians die België rijk is wat mij betreft. Hij acteert niet briljant - want nogal sterk gelijkend op zijn typetjes die hij elders brengt -, maar zijn intonatie en houding zorgen voor enkele leuke momenten. Het grappigste moment is wanneer Tony de Parkinson-patiënt terug aanschakelt ("Ow maat!"), maar ook een kurkdroge zin als "Ik probeer hier een schans te bouwen, mag het?!" (temidden van het familiaal tumult) werkt prachtig.

Uiteindelijk is Dirty Mind wat mij betreft een dubbeltje op zijn kant, dus een standaard 3*


3*



P.S.: Ik reken het de film niet aan, maar ik ergerde me nogal aan het "kliekjesgevoel" van het selecte clubje bekende Vlaamse acteurs en actrices. Zelfs voor het allerkleinste rolletje worden de bekende koppen ingeschakeld (zoals bv. Sarah Deroo die amper één lijntje tekst heeft), en de niemendalrolletjes van andere acteurs (bv. Frank Focketyn of Adriaan Vandenhoof) zijn zo nietsbetekend dat ze niet eens charmant werken. Jammer dat er niet meer geopteerd wordt om in dat geval met niet-bekende acteurs te werken om hem ook eens hun moment op het scherm te gunnen. (En nee, ik pleit niet voor een bevriende acteur of actrice )

Ik zag gisteren weer een stukje, maar wat blijft dit een enorm goede film, met vooral een erg goed script. Echt elke zin is raak in deze tragikomedie waarmee vooral het dramatische aspect erg goed naar voren komt.

Ik denk dat de score zo laag is omdat mensen een standaard komedie verwachten.

Een gemiddelde van 3,19 valt toch nog redelijk mee? Ik zou deze ook nog eens moeten herzien, zit misschien wel een halfje meer in. Herinner me vooral dat Dirty Mind erg knap gefilmd was.

Geinig leuke dialogen

De film na herziening toch een halve ster verhoogd. De zwarte humor in de film is fantastisch en ook Wim Helsen acteert goed in deze film. De rol is dan ook op z'n lijf geschreven en het is nog de vraag of hij iets anders aankan, maar soit hier past hij in als gegoten. Ook verrassende rol voor Cleiren die toch gewoonlijk andere types moet spelen. De film sleept je mee met leuke humor, een gevarieerde soundtrack en spannende actie. Een film met adrenaline. Dit is gewoon sex, drugs en rock 'n roll!

Slechte beeldkwaliteit

Al van het woord 'sfeer' gehoord? ^^

Allereerst is er het goede verhaal, dat qua originaliteit toch goed scoort. Maar ook een troef van deze film, is de fantastische cast. Er doen veel goede acteurs/actrices mee, die je normaal gezien niet veel in een film zal tegenkomen. Dan denk ik bijvoorbeeld aan een Kristine Van Pellicom, Frank Focketijn, Koen van Impe,... Niet dat ze hier stuk voor stuk een geweldige rol hebben neergezet, maar het is gewoon eens leuk om ze in een langspeelfilm aan het werk te zien. Maar uiteraard is er Wim Helsen, die het echt fantastisch doet en dan ook de man is die de film volledig draagt. De transformatie van Diego naar Tony is echt geslaagd, en leidt af en toe tot enorm leuke scenes (de scene met de Parkinson-patiënt was bijvoorbeeld hilarisch).

Onverwachte meevaller!

Wim Helsen ken ik natuurlijk al als megadrukke carabetier. Nu mogen we hem ook eens in een film begroeten. En als acteur is ie net zo goed als op het podium. Dit is ook zo'n doldwaze komedie en Helsen vrolijkt alles op met zijn sarcasme, humor en poezië. En wat mag hij spelen? Een stuntman voor de heftige blockbusters die naderhand geheugenverlies krijgt en een maf kereltje word die graag Tony T genoemd wil worden. Dat neemt ons mee in de maffe wereld van Helsen, veel scherpe humor, foute romantiek en ook nog een boel keiharde typisch Belgische drama waarbij je kon zien dat Helsen ook wel eens bloedserieus kon zijn. Wat ook zo mooi was was het kleurgebruik en de montage in deze film wat er lekker geflipt en modern uitzag. Wat me ook altijd is bijgebleven is bv die scene met die vent met Parkinson, die disco-scene waarbij Tony perongeluk iets heel verkeerds zegt tegen zijn potentiele liefde en nog veel meer. Dit was gewoon een heerlijke Belgische feel good movie (en soms ook niet feel good) waar je van kon genieten. Wim Helsen mag van mij in nog meer films spelen.

4,0*

Ik ben aangenaam verrast door Dirty Mind. Had van tevoren een clichematige film verwacht.
Dit valt gelukkig mee, alhoewel, naarmate de film naar zijn einde loopt begint het hier en daar wat aan geloofwaardigheid te verliezen, maar het doet weinig af voor het verhaal in zijn geheel.
Er wordt overtuigend genoeg geacteerd en het is verpakt met leuke dialogen. Ook komen er sporadisch erg geestige momenten in voor. Are you thinking of Kluivert or Davids? Heb me zelf niet echt gestoord aan de mindere beeldkwaliteit, dit wellicht omdat ik de film op een laptop heb aanschouwt.

Voor nu, 4 sterren. Binnenkort maar eens herzien op dvd.

Lekker melig gedoe. Het onderstreept voor mij als Hollander maar weer eens dat Belgen beter in staat zijn om de grenzen van originaliteit en absurdisme op te zoeken dan wij. 3,5*

Wij zijn betrouwbaarder dan Mac en crashen beter dan Windows

Van alle bekende komieken die we hier in België hebben, kan ik het meest met Wouter Deprez en Wim Helsen. Komieken die een overstapje naar film maken is niets nieuws in ons kleine landje, maar ik zat altijd met het idee dat Helsen dat enkel met kleine rolletjes deed. Zo was zijn rol in Little Black Spiders nogal beperkt, maar met Dirty Mind, zijn debuut notabene, neemt hij blijkbaar de hoofdrol op zich.

En Helsen doet dat goed, zoveel is duidelijk. De transformatie van de ietwat sullige Diego naar de van zelfvertrouwen overlopende Tony T is heerlijk om naar te kijken, maar Helsen geraakt er ook gewoon mee weg. Blijkbaar is Dirty Mind een onderdeel van een trilogie (met Linkeroever als eerste deel en het recente Waste Land als afsluiter), ik vroeg me al af vanwaar dat deel 2 in de openingsscène vandaan kwam, maar de film kan perfect op zijn eigen benen staan. Een geslaagde komedie die op den duur leuker en leuker wordt. Hoogtepunten genoeg met onder andere de scène waar Tony het aan de stok krijgt met een Parkinson patiënt, maar het is jammer dat de film nadien wat uit de bocht vliegt met Tony die zijn moeder in de maag stompt. Voelde nogal misplaatst aan eigenlijk en is wat lastiger te rijmen met het personage.

Visueel ben ik minder overdonderd, want ik vond de continue korrel in het beeld eigenlijk vrij storend. Had precies de indruk dat ik naar een oude VHS zat te kijken en ik zie er eerlijk gezegd ook niet direct een meerwaarde in. Qua cast de vertrouwde gezichten in België met onder andere Peter Van den Begin, Sien Eggers en Frank Focketijn. Het is echter vooral een one-man show van Wim Helsen, al mag de aanwezigheid van Kristine Van Pellicom (Jaana) en Robbie Cleiren (Cisse) niet onderschat worden. Hier en daar wat een abominabele bijrol (ik kijk naar u, Adriaan Van den Hoof), maar niet storend genoeg om me echt te irriteren. Toffe soundtrack ook met Evil Superstars en natuurlijk Bailando van Paradisio tijdens de discotheek scène. Heerlijk!

Liefhebbers moeten trouwens ook nog even de extra's bekijken. Er staat een compleet van de pot gerukte kortfilm van Pieter Van Hees op genaamd Belgium Strikes Back waarin Sabine Hagedoren wordt ontvoerd en gered moet worden door Jean-Claude Van Damme.. Soit, aangename film die door een aantal schoonheidsfoutjes niet aan een 4* geraakt. Toch eens achter het overige werk van Van Hees gaan.

3,5*

Geen superfan van het suffige persona van W Helsen, maar deze film viel toch reuze mee. De scène met de Parkinson-patiënt was geniaal en zo mochten er nog wel een paar in zitten. Desondanks regelmatig gegniffeld ('de volwassenwording van de Vlaamse fictie').

Voor een keer geen voorgekauwd verhaal en hier werd toch wel heel veel gedaan met wniet zo heel veel geld. Aangenaam verrast.

spijtig van de slechte beeldkwaliteit, grootse film