La Race des 'Seigneurs' (1974)
Alternatieve titels: L'Arrivista | Creezy | Elite Group
mijn stem
2 stemmen
Frankrijk / Italië
Drama
90 minuten
geregisseerd door Pierre Granier-Deferre
met Alain Delon, Sydne Rome en Jeanne Moreau
Een politicus kan minister worden in de nieuwe regering. Hij heeft er alles voor over om dat te bereiken. Hij vervreemdt van zijn gezin, verzaakt het programma van zijn partij en drijft zijn minnares tot zelfmoord.
0
geplaatst: 18 april 2012, 09:38 uur
Wat zie ik, nog geen stemmen voor een Delon-Moreau 
?. Op een pulprommanetje getiteld creezy gebaseerde film, waarbij Creezy de naam is van Delons vriendinnetje/modelletje Rome 
.
We denken eerst dat dit een standaard politieke film wordt over de leegte van de macht en dat is het ook wel een beetje, maar het is in de eerste plaats een love story die beter cheesy zou kunnen heten en helaas ook verteld wordt via talloze flashbacks die buitengewoon gaan irriteren, met een slot dat het gemiddelde eenzame huisvrouwen rommanetje qua pathetiek overstigt.
Het politieke element toont ons Delon als een lege huls, een nobody, een marinet/posterboy van de gevestigde orde die zijn carriere- hij wordt genoemd als mogelijke nieuwe premier- juist te danken heeft aan het feit dat hij geen mening heeft, nooit nadenkt, van politiek-correcte eenvoudige komaf is en er allicht goed uitziet.
De werkelijke machthebbers zijn Moreau als spindoctor en orakel achter de schermen, een trouwens wat vaag ingevulde rol, en Claude Rich als zgn. secretaris van Delon, maar het is duidelijk dat hij alles voor hem regelt en bedenkt. Zeer goed neergezet door Rich, deze bijna continu zwijgende griezel.
De politieke kleur van Delon wordt niet vermeld, maar het zal wel asgrauw zijn.
?. Op een pulprommanetje getiteld creezy gebaseerde film, waarbij Creezy de naam is van Delons vriendinnetje/modelletje Rome .We denken eerst dat dit een standaard politieke film wordt over de leegte van de macht en dat is het ook wel een beetje, maar het is in de eerste plaats een love story die beter cheesy zou kunnen heten en helaas ook verteld wordt via talloze flashbacks die buitengewoon gaan irriteren, met een slot dat het gemiddelde eenzame huisvrouwen rommanetje qua pathetiek overstigt.
Het politieke element toont ons Delon als een lege huls, een nobody, een marinet/posterboy van de gevestigde orde die zijn carriere- hij wordt genoemd als mogelijke nieuwe premier- juist te danken heeft aan het feit dat hij geen mening heeft, nooit nadenkt, van politiek-correcte eenvoudige komaf is en er allicht goed uitziet.
De werkelijke machthebbers zijn Moreau als spindoctor en orakel achter de schermen, een trouwens wat vaag ingevulde rol, en Claude Rich als zgn. secretaris van Delon, maar het is duidelijk dat hij alles voor hem regelt en bedenkt. Zeer goed neergezet door Rich, deze bijna continu zwijgende griezel.
De politieke kleur van Delon wordt niet vermeld, maar het zal wel asgrauw zijn.
* denotes required fields.
* denotes required fields.