Polvere di Stelle (1973)

Avanspettacolo klassieker met Sordi en Vitti, na het enorme succes van AMA zijn ze hier herenigd, helaas wederom met Sordi zelf als regisseur, waardoor hij zeker niet zo goed is als ie had kunnen zijn. Dat Sordi en Vitti het hierboven vernoemde koppeltje spelen, had u al begrepen.

Teruggrijpend dus op de voorgaande avanspettacolo klassiekers uit de jaren 50, en inhoudelijk weinig verrassend derhalve, waarbij de titel stardust al genoeg zegt.

Heeft een flashbackstructuur beginnend in Rome met Vitti en Sordi die als een soort ancient mariners ahw noodgedwongen verhalen over hun voorbije glorie tegenover argeloze voorbijgangers, waarbij we ook nog een glimp van Alvaro Vitali opvangen.

We keren dan in de tijd terug naar de oorlog en het gekende kansloze potsenmakers on the road verhaalgegeven, dat ons door een groot deel van Italië voert, onderwijl ons tracterend op een cameotje van de grootste avanspettacolo ster aller tijden Wanda Osiris.

Het beste deel van de film is de episode in Bari, niet toevallig degene waar de protagonisten in het Petruzelli theater- daar ook opgenomen- hun grootste triomf mogen beleven voor een publiek van US navy personeel. Hier verschijnt ook Diabolik Law ten tonele als love interest van Vitti.

Op het acteerwerk van de 2 is natuurlijk weinig aan te merken, jammer dat het visueel en formeel allemaal uiterst médiocre is. Dat geldt ook voor de voorstellingen, die zowel kwalitatief als kwantitatief niet echt voldoen aan wat je van een semi-musical mag verwachten, al werd die muziek toch verzorgd door de grote Piccioni. Het bananenlied blijft waarschijnlijk nog het meest hangen.

Sordi zelf maakte een director's cut die 20 minuten korter is dan de bioscoopversie, en als enige op DVD is uitgebracht.