Pudor (2007)

Interessant, doch niet overal even geslaagd. De broertjes Ulloa nemen in hun debuutfilm wellicht iets te veel hooi op hun gedeelde vork. "Gelukkig heb ik niet zo'n famillie", merkte mijn mede kijker op aan het einde van de film, en dat was precies mijn gedachte. Door de overkill van (heftige) problemen van iedereen in de famillie heb je continue behoefte aan lucht, iets wat je nauwelijks krijgt gedurende de film.

De cameravoering is ook uitermate stilistisch van aard. De camera zit de personages continue op de huid en beklemmende en isolerende close-ups waardoor de buitenwereld onbelangrijk wordt en het drama nog intenser.

Maar het was, zoals al eerder gezegd, wat veel. En dat beetje lucht aan het einde, komt dan eigenlijk een beetje te laat...

Toch een aanrader, voor een ieder die liefhebber is van een onderhuids en heftig familliedrama. 3,5*

Ik sluit me aan bij de eerste twee bovenstaande alinea's. Vooral het camerawerk in Pudor is uitmuntend en functioneel, maar dat vond ik helaas een van de weinige positieve aspecten. Er zit te veel pijn en lijden in de film en elke hoop op verbetering keert uit op teleurstelling. Op den duur is alle ellende niet eens geloofwaardig meer (zelfs een beetje lachwekkend). Een bittere kijk op het mensenleven.

Correct gesproken. Af en toe bekroop me het idee dat ik naar Goede Tijden, Slechte Tijden - met louter bar slechte tijden - aan het kijken was. Toch een voldoende vanwege het fraaie filmwerk en mooie treffende dialogen.

Aardig drama waar je zeer maar dan ook zeer depressief van wordt.

Een serieus zwaar drama vol depressieve elementen ! Interessante dialogen en degelijk acteerwerk. 6/10

niet de beste film maar toch erg boeiend, ik geef er een behoorlijk cijfer voor, door de scene waar in uiteindelijk de bom barst.

Niet de meest vrolijke film,maar de prachtige beelden en intressante dialogen makte het meer dan de moeite waard.

Nou, 1 ster voor de moeite. Niet voor het verhaal maar puur voor het het filmen en de aankleding.

Wat een vreemde en vooral depressieve film zeg. De depressieve sfeer had niet storend hoeven zijn als het verhaal goed was geweest. Echt een afrader dus.

Heel mooie film.

Het gebrek aan communicatie en openheid zorgt dat ieder op zijn eigen eilandje leeft.

Hierdoor ontstaan misverstanden, onvervulde verlangens en eenzaamheid.

Pas als de bom barst ontstaat er weer intimiteit.

Misschien allemaal een beetje veel van het goede (het lijkt de wet van Murphy wel) en daarom wat ongeloofwaardig. Desalniettemin heeft de film me geraakt. Ook door de mooie beelden zo dicht op de huid.

Top acteer en sterk camerawerk. Verhaal vond ik een "beetje" ongeloofwaardig overkomen, en sommige geheimen bleven bespaard. Het leek wel een beetje op een open einde, jammer...

*3

Film over de perikelen van 4 (5) individuen binnen een gezin. Eigenlijk een hele droevige en emotionele film. Maar juist op dat laatste gebied komt de film niet echt van de grond. Ondanks dat het een mooi verhaal is en dat er prima wordt geacteerd, komt het emotioneel niet binnen zoals het eigenlijk zou moeten bij deze film. Maar een slechte film is het ook zeker niet.