L'Occhio nel Labirinto (1972)

geil

Prachtige recensie

Weirde,arty,trippy,postmoderne giallo.Het begint allemaal met een citaat van Borges over hoe het labyrinth de functie heeft om het menselijk brein te verwarren.Dat is ook wat deze film tracht te doen en bij tijd en wijle heb je bijna de indruk dat Caiano hier een pseudoniem is van Resnais,qua narratieve puzzles en onbetrouwbare verteller bedoel ik dan,niet qua cinematografie.Caiano weet het spelletje aardig lang vol te houden,maar vliegt helaas tegen het eind wat uit te bocht door out of the blue een Freudiaanse epiloog aan het geheel toe te voegen ,alsmede een volstrekt overbodige slotscène.
Buitengewoon jammer,want verder is het een aardig te genieten product met zonnige mediterrane landschappen en een prima cool jazz,neigend naar fusion,soundtrack.Die trompettist was echt goed.Bovendien weer uitstekende rollen van Celi als oude gangster en Valli als toverkol.En Dexter (geil,dus)loopt bijna continu halfnaakt rond.Verder overigens weinig sleaze en geen gore.

De beste Italiianse poster staat er nu ook op.

Lijp detective thrillertje die je nauwelijks giallo of horror kan noemen. Een mooi meisje zoekt in een vaag Italiaans dorp haar lover. na wat skinny dipping komt ze per abuis (?) aan bij de Italo-elite waar haar zoektocht naar de minnaar verder lijkt te gaan, maar niets is wat het lijkt. Weirde cameramoves die trouwens perfect passen bij de nog raardere verhaallijn. Wat Freud wordt ertegen aan gegooid om het allemaal kloppend te maken. Maar eigenlijk mislukt dat volkomen. Uitkijken dus.

De cast is perfect. De ene tronie is nog vreselijker dan de ander. Het meisje in jeopardy is ook fijn. Vaak moet ze naakt allerlei scherpe objecten omzeilen. Of wordt ze weer lastiggevallen door de Italiaanse man. Mooie villa aan het strand, veel zon, beetje maar niet teveel doodslag, boten, bikini's.

Tamelijk fout, maar wel erg grappig.

De bol.com link van deze film klopt niet echt. Je krijgt een boxset met alle seizoenen van Dexter te zien...

Tjah, ik moet nog een beetje nadenken wat ik over deze film kan zeggen. Het is een aparte, moeilijk te classificeren prent. Ik denk dat de beste omschrijving misdaad/thriller is.
Julie (gespeeld door Rosemary Dexter) gaat op zoek naar de moordenaar van Lucas en word hierdoor al snel van de ene aparte situatie naar de andere geslingerd. Ze krijgt de gastvrijheid van Gerda (Alida Valli) en de perverse vriendschap van Frank (Adolfo Celi). Hierdoor komt ze in de villa van Gerda terecht, waar nog meer vreemde figuren wonen. Julie moet in deze chaos de waarheid zien te doorgronden.
Het acteer werk van Rosemary Dexter is niet verkeerd, enkel bij de plot twist komt ze ongeloofwaardig over, maar dat komt ook een beetje door het absurde van de twist en de Engelse dub (die hier en daar niet al te best is). Ook Alida Valli en Adolfo Celi spelen overtuigende personages.
Het camerawerk is soms wat trippy en de sequence tijdens de plot twist komt al helemaal schreeuwerig over. Aparte keuzes die de kijkervaring wel interessanter weten te maken.
Maar de film is niet perfect, zo miste ik een beetje de nodige spanning. Nu was het volgens mij niet Caiano's intentie om die te creëren, maar ik had het wel gepast gevonden.
En dan de twist, ja, die is al helemaal apart. Het Freudiaanse geneuzel komt niet overtuigend over en zorgt ervoor dat het einde wat lomp overkomt.
Maar genoeg gezeurd: over het algemeen is deze film best een aparte en daarom ook vermakelijke kijkervaring. Ik heb alleen geen idee aan welk publiek ik deze film kan aanraden. Misschien meer een film voor de echte Italo-liefhebbers(?)

echt een film voor millennials. protagoniste lijkt als twee druppels water op kendall jenner (zei mijn vrouw) en er loopt een transgender rond waartegen de mensen best chill doen.