L'Avocat de la Terreur (2007)

Opzich een heel interessant beginpunt voor een documentaire, deze advocaat die niet alleen professioneel maar ook qua overtuiging enorm betrokken is bij de mensen die hij verdedigt.

Helaas heeft de maakster zich niet kunnen inhouden. Door talloze zij-weggetjes en uitstapjes verlies je al snel het overzicht. Waar de docu nog begint met de advocaat zelf, gaat dit al snel over in aandacht voor terroristen en terrorisme zelf. De advocaat wordt naar de achtergrond gedwongen door lange en uitgebreide overzichten van verschillende terroristische organisaties.

Erg zonde, want de hoofdpersoon, zijn achtergrond, en de ethische dilemma's die met zijn gedrag samenvallen verdienen een evenwichtigere documentaire met meer focus.

de maker, het is een man

Zou ik enkel aan liefhebbers van geschiedenis aanraden.

Dit half-historische document dat ook voor een deel biografisch is, werpt het licht op één van de meest omstreden advocaten ooit. Vergès is een fel antikolonialist, ook communist, die niet ongevoelig bleef voor de verzetsstrijd in gekoloniseerde landen. De docu staat stil bij twee episodes uit zijn leven : zijn verdediging van Djamila Bouhired, een Algerijnse verzetstrijdster die zijn vrouw zou worden, en zijn banden met het terroristische netwerk van Carlos, die hij ook als advocaat verdedigd heeft. Schroeder durft zich ook vragen te stellen over hoever de implicatie van Vergès reikte en geeft aan dat de man mogelijks heel wat van zijn processen op een "politieke manier" oploste. Wat er ook verteld wordt, alleen Vergès zelf kent het antwoord op vele vragen. Zoals zijn verdwijning tussen 1970-1978, waarover hij geheimzinnig blijft doen. Enkele interessante feiten uit de recente geschiedenis van het georganiseerd terrorisme worden belicht, maar als biografisch materiaal over Vergès is dit te pover. Dat komt doordat de advocaat zelf enkele cruciale vragen over zijn persona niet wil beantwoorden. Ergens begrijpelijk want ik twijfel er persoonlijk niet aan dat hij enkele dingen gedaan heeft die zijn boekje te buiten gingen. Er viel nog zoveel meer te vertellen over Vergès, zoals zijn motivatie om Afrikaanse dictators te gaan verdedigen en zijn relatie met Klaus Barbie waarover de documentaire veel te snel over is gegaan.

In elk geval wordt het accent vooral gelegd op zijn politieke betrokkenheid, wat ik nu en dan betreurde want ik had graag meer gezien van de "privé" Jacques Vergès.

gisteren avond gezien op Canvas, en deze documentaire van Barbet Schroeder viel toch zwaar tegen.

Het heeft een interssant thema maar die Jacques Vergès vindt zichzelf geweldig, en vaak betwijfel wat hij ons zit te vertellen.

Hij wil graag praten in deze docu over mensen die nu toevalig dood zijn maar gaat niet in op wat hij zelf deed in die zogenaamde verloren jaren in de jaren 70?

Hij wil ook veel vertellen over Carlos the Jackel, en zijn relatie met de duitse vriendin van Carlos, maar wil dan verder niet uitleggen hoe dat verliep, omdat uiteindelijk is Vergès niet de advocaat die Carlos gaat verdedigen? En zo zijn er veel van deze sort voorbeelden, want deze film was gemaakt in 2007 maar er werd niks verteld over hoe Vergès in 2003 Saddam Hussein wilde verdedigen maar was afgewezen? Of over waarom hij neo-marxist Roger Garaudy wel ging verdedigen?

In andere worden, Vergès zelf veroorzaakt meer vragen dan antworden, en uiteindelijk zie ik Jacques Vergès als een akelig figuur dat alleen dingen doet voor geld of zichzelf groot te praten, vaak op een Walter Mitty achtige manier.