Un Omicidio Perfetto a Termine di Legge (1971)

Wat obscure giallo van Ricci, waarschijnlijk het gekendst vanwege zijn eighties pulp. Het betreft hier een giallo van het diaboliques type met drie,vier, vijfhoekjes zelfs die misschien nog het meest doet denken aan EODH, logisch want het scenario werd geschreven door de regisseur daarvan Forqué en scenarist Azcona, die stiekem wel eens bijkluste onder pseudoniem in het genrecircuit.
Op grond van laatstgenoemde scenarist mogen we aannemen dat dit allemaal tongue in cheek is, de intro met de belachelijke score van Gaslini en de daaropvolgende extreem lange speedboat sequentie versterkt dit vermoeden nog.
Wat volgt is over the top twistrijk giallo werk, de synopsis is uitvoerig maar geeft nog slechts een bescheiden weergave van wat er allemaal gebeurt. De cast bestaat uit gekende genrenamen en gezichten: Leroy is de speedboat racende Marco die na een al dan niet ongeluk zijn geheugen kwijtraakt en begint te ijlen of doet alsof, Andersen zijn wellicht vreemdgaande vrouw, Yanni zijn wellicht minnares die getrouwd is met rivaal/zakenpartner van Leroy Franco Ressel- een genreschurk- en die zgn. vriend Burt is niemand minder dan aartsschavuit Rassimov, die je toch niet snel als beste vriend zou willen hebben...
Er wordt aardig wat gemoord en de body count is hoog ( in feite blijft na afloop alleen Leroy over ), maar de kills zijn niet allemaal in giallo stijl, de eerste was eerder gotisch en de laatsten standaard crime/thriller werk. De gore halverwege kwam dan ook als een prettige verrassing. Ook geen zwarte handschoenen, pas aan het slot even, in ironicis wellicht.
Het slot is a-typisch giallo, al werd het nu en dan wel vaker toegepast, zal wel niet geheel serieus zijn wederom.
De settings werden verzorgd door Mogherini die later nog wat gialli zou regisseren, de score dus door Gaslini die na de absurde intro normaal is.
Werd alleen in IT uitgebracht, op VHS.