Les Intrigantes (1954)

Niet te beste noir van Decoin die het hier zonder inspiratie van bv Simenon of Steemans moest stellen, waardoor hij de gelegenheid krijgt zich te buiten te gaan aan zijn neigingen tot flauwe oh la la humor ( de halfnaakte nymphettes of de überfaggy sater).

Eigenlijk meer een relatiedrama dan een thriller, waarbij een jonge Moreau- reeds met wallen onder de ogen- maar weer eens een onwaarschijnlijke femme fatale is.

De synopsis vermeldt het niet, maar ook ene Louis de Funès heeft hier een bijrol, en die is niet eens uitgesproken komisch.

Voor de Moreau en de Funès completisten dus.

Louis de Funès en de dode in het theater

Ik heb even aan het twijfelen geweest of ik nu al Les Intrigantes ging opzetten. De reden was dat regisseur Henri Decoin mij een paar dagen geleden niet echt overtuigd had met Le Masque de Fer en ik vroeg me af of het wel zo'n slim idee was om een tweede film van hem zo snel te zien. Mijn goesting in een Louis de Funès film won het echter en zodoende deze weinig geziene Jeanne Moreau film eens opgezet.

Vreemd eigenlijk dat dit nog geen stemmen heeft, want Les Intrigantes is nochtans erg makkelijk te vinden in de BeNeLux. Je kunt gaan voor de losse DVD, de 10-delige DVD box of de 4-delige DVD box. Ik moet zeggen dat ik op zich wel aangenaam verrast ben. Het verhaaltje rond de onschuld van Rémi zit nu niet al te spannend in elkaar, je wist na de 2e keer dat Émile Carcassone wordt weggestuurd al dat hij de onschuld van Rémi ging kunnen bewijzen, maar de film krijgt een nieuwe stimulans eenmaal Mona de touwtjes in handen neemt. Wel een vreemde scène trouwens halverwege de film. In een gevecht om een brief trekt Andrieux het bovenstuk van het kleed van Mona naar beneden. In een flits zie je een stel borsten, maar het passeert erg snel. Nadien lijkt het kleed van Mona terug intact te zijn en wordt er voor de rest niet meer over gesproken. Ik vond het totaal niet passen in de film eigenlijk en kreeg precies het gevoel dat het een slordig restant was van een scène die Decoin geknipt had.

Vooral gezien vanwege Louis de Funès. Hij speelt de gluiperige Marcange, de schrijver van het toneelstuk dat wordt opgevoerd, en heeft voor de rest niet al te veel om handen. Dit is dan ook een film die is opgenomen voor het tijdperk waarin de Funès legendarisch zou worden met zijn woede-uitbarstingen. Het was ook één van de eerste rollen voor Jeanne Moreau die als Mona vooral weet te overtuigen in het tweede gedeelte van de film. Voor de rest nog degelijke bijrollen van onder andere Raymond Pellegrin als Andrieux. De zwakste schakel is overduidelijk Etchika Choureau die als Marie naarmate de film vordert jammer genoeg meer en meer in the picture begint te komen.

Vermakelijke film die het vooral moet hebben van een goede cast. Qua verhaal zit het allemaal nogal simpel in elkaar, maar het mag de pret niet deren. Het is echter zoals pippo il buffone al zegt: Voor de Moreau en de Funès completisten dus. En laat ik nu net tot die categorie horen.

3,5*

Erg intrigerend is het intrige van deze "Les Intrigantes" zeker niet.

Het is eerder een "simpele" moordzaak waarvan de uitkomst van ver te raden was en die het eigenlijk zou moeten hebben van de acteurs, maar vermits hun rol weinig voorstelt, is ook dat niet zo uitzonderlijk. Behalve dan misschien jeanne Moreau. Wat een stijlvolle femme fatale. En wie zeker uit de toon valt is Etchika Choureau, terwijl Louis de Funés, in een kleinere rol, lang niet aan zijn suksesvolle bekkentrekkerij-periode toe is, al pinkt hij nu al lekker, te pas en te onpas, met zijn ogen.

Henri Decoin is geen grootse regisseur en zijn beste werken situeren zich m.i. vóór de jaren 50.

Prettig luchtig kijkvoer.

Leuk sfeertje, in mooi zwart-wit gefilmd.

Ik moest aan het begin van de film wel twee keer kijken om Moreau te herkennen, met een boller gezicht dan ik gewend was (zie poster hierboven)

Geenszins onaantrekkelijk overigens, en we kregen zelfs haar blote boezem heel even prominent in beeld.

De rol van de Funès is beperkt, maar het opgewonden typetje was wel al aanwezig.

Pellegrin en Rouleau spelen hun rollen overtuigend.

De namen van Rouleau en Etchika Choureau zeiden me niets, al zal ik beiden denkelijk wel ooit in andere films gezien hebben.

De gerestaureerde kopie die te zien was op TV5 Monde zag er gaaf uit.

Toffe mix van whodunit en zwarte komedie. Ook ik heb mij aan deze film laten vangen door de aanwezigheid van Louis de Funès. Bij de opening credits werd me wel al onmiddellijk duidelijk dat het zou gaan om een klein bijrolletje dus dan maar meteen ook de verwachtingen bijgesteld. En de film heeft mij absoluut niet teleurgesteld wel integendeel. Een strak scenario, goede vertolkingen en sprankeltjes humor maken er een spektakel van. Af en toe ben ik toch weer verrast hoe zo’n onbekende oude film toch erg goed kan zijn.