HannaHannah (2007)

DVD-bespreking

HannaHannah is een vermakelijke telefilm geworden, niet in de laatste plaats door het prima spel van de twee protagnisten. ... Het voornaamste probleem is dat de makers schijnbaar lastig een keuze konden maken; een dik aangezette komedie of toch een fijnzinnigere romantische variant? ...

Gisteravond gezien op het filmfestival waar na afloop vragen gesteld konden worden aan de Regisseuse en het blijkt een groot deel autobiografisch en het is toch precies wat Nederlanders doen?

Maar ik vond de film erg vermakelijk, de eerste 40 minuten waren hilarisch en ik vond dat de film dit toch wel redelijk vasthield.

Nadeel van zoveel humor is dat het verhaal dan toch wel erg ondergeschikt wordt, waardoor het qua film geen topper wordt.

Afgelopen jaren is veelvuldig geprobeerd om luchtige Nederlandse komedies te maken en dat pakt heel vaak niet goed uit, Feestje iemand, maar ook Shouf shouf Habibi was alleen de eerste 20 minuten leuk en daar na vloeien de films een beetje lafjes uit en ben je eigenlijk blij als het over is.

Dat was hier niet het geval en daar voor verdienen de makers wel een compliment. Als ik een luchtige komedie wil zien dan verwacht ik dit en niet de pseudo komedies die we uit Amerika voorgeschoteld krijgen. De Denen zijn hier overigens meester in, heerlijk absurde humor zonder dat het verhaal er echt toe doet.

Nogmaals gezien en dit keer op groot scherm. Blijft een uitermate fijne film. Kraakman is heel erg leuk (nogmaals ) als sjek rokende bozerd, die het allemaal niet zo kwaad bedoelt.

Halfje erbij...

4*

Vrij grappige telefilm met een leuke hoofdrolspeelster, die heel wat afwijkt van het standaard romantische komedie personage. En dan die familie, daar zitten toch heel wat herkenbare karakters in wat mij betreft. Meer van dit soort telefilms aub! 3*

Off topic gedoe verwijderd.

Steeds meer zien we hoe Nederlandse films proberen te lijken op de welbekende Amerikaanse producties. In sommigen gevallen lukt dat aardig, maar de romantische komedie uit Nederland lijkt bij langen na niet op zijn Hollywood-tegenhanger: vloekwoorden en grove sextermen als neuken en beffen vliegen je rond de horen, en het is discutabel of de platte Nederlandse humor wel in een romantische film thuis hoort.

Zo ook in Hannahannah, de titel die regisseuse Annemarie van de Mond na Droog mag bijschrijven op haar CV, wekt eerder de vraag op of hier een softversion van Flodder wordt vertoond, dan een pakkende tranentrekker die de ogen van je vriendin naast je op de bank als een zakdoek leeg wringt.

Hannah (Maria Kraakman), een griet van eind in de twintig, heeft zojuist een nieuw vriendje, de immer olijke Victor (Antonie Kamerling). Victor heeft de pech om al op dag één de perikelen van zijn schoonfamilie te mogen meemaken, wanneer zij, een nest van zeven mét aanhang en kleinkinderen, een feestje moeten organiseren voor het veertigjarig huwelijkjubileum van de ouders. Dit gaat niet zonder slag of stoot, met name vanwege de uit karton gesneden karakters van de familie; werkelijk elk verplicht ingrediënt is aanwezig: het geestelijk gehandicapte broertje, de grote broer

die-heel-stom-doet-maar-stiekem-heel-lief-is, de arrogante grote zus, het zwangere huilebalkje en ga zo verder; eigenlijk mist alleen de homo. Ook Hannah ontbreekt het niet aan een geestelijke stoornis, daar zij zich al gauw ontpopt als het meisje dat bang is om een relatie en dat afreageert op haar nieuwe vlam, met onvermijdelijk gejammer als gevolg. Gelukkig voor haar weet haar prins op het witte paard daar prima mee om te gaan, en na een paar ruzies hebben zij liefde voor het leven.

Dit flinterdunne verhaaltje zou nog prima te verteren zijn, wanneer dit werd vertolkt middels goed acteren en ijzersterke dijenkletsers; helaas zijn beide de grote afwezigen in deze film. De grappen die op zijn minst een glimlach op mijn verder stoïcijnse gezicht teweeg brachten zijn op een hand te tellen en van de melancholische gebaren dat men acteren noemt gaan je tenen krom staan.

Ook is de titel ietwat vreemd gemonteerd; een videofilmpje die de in feest verkerende ouders voor hun kinderen maken en bol staat van de geforceerde en niet leuke humor, wordt in fragmenten op elk lukraak moment in de film geplakt; totaal onsamenhangend en eerder verwarrend dan een leuke toevoeging. De regie is saai en weinig inventief; alsof de gebruikte kaders en shotwisselingen werden overgenomen uit een boekje voor de beginnende filmmaker.

Eigenlijk is Hannahannah niets meer dan een film waarvan we er al tig gezien hebben, en daarmee een film waarbij je wederom niet verbaasd bent waarom de Nederlandse filmindustrie op zulks laag pitje staat. Hannahannah is 77 weggegooide minuten, waarbij ik me telkens afvroeg wat voor’n ander leuks ik in die tijd had kunnen doen.

Wat een lulverhaal.

. Lijkt me toch redelijk onderbouwd.

Een verrassing, deze film. Ik had niet verwacht dat de film me echt zou raken. Ook de eerste film waarin ik Antonie Kamerling goed vind spelen. Maria Kraakman en Janni Goslinga zijn verdere uitschieters, maar dat die konden acteren, wisten we al.

Eens

Helemaal eens met Chiel. Was aangenaam verrast. Kamerling kan toch acteren. "Wim" was bij tijd en wijle leuk. Net als de hele film dat was.

Overigens "vloeken en grove sextermen" is de echte wereld ook schering en inslag. (reactie op Stijntje)

Broodmager verhaal met ontzettend slechte acteerprestaties. Niet van genieten.

1*

Ook eens, het lijkt wel een uittreksel van een boek, eenmaal gelezen kun je de film overslaan.

Ik heb dat wel eens gemeld aan de directie, maar ik kreeg er geen duidelijk antwoord op.

Voor mij mag het hele verhaal als spoiler gekenmerkt worden.

Waarom worden de Nederlandse films zo vaak afgekraakt, misschien omdat de film beter begrepen wordt in eigen taal? Afkraken is dan ook zo makkelijk....

Geen beste film, wat een ellende zeg, letterlijk en figuurlijk. Het verhaal zelf is wel realistisch, een gespannen sfeertje bij een 40-jarige huwelijk van pa en ma, kan zelfs in kleine families al voorkomen laat staan in een grote. Het wordt alleen veel te dramatisch gebracht. De film begint nog redelijk komisch maar wordt toch al gauw vervelend en daarbij is het acteerwerk heel matig. 1.0.

Kraakman is (zoals bijna altijd) geweldig, maar de rest bestaat uit allemaal flauwe irritante typetjes, vooral Atsma. Met moeite uitgezeten.

O ja, Olga Zuiderhoek (en ook wel Kees Hulst) waren ook leuk.

Flauwe hap over een overspannen familiegedoetje. Net als het feestje eigenlijk voor niemand leuk lijkt te zijn, vraag ik me ook af of iemand de film leuk zal kunnen vinden. Ik in ieder geval niet. De eerste vijf minuten lijken nog ergens heen te gaan, maar zodra de familie in beeld komt is de pret op.

Voor nederlandse begrippen nog wel vrij redelijk gespeeld - dat wil zeggen, dat was het niet waar ik me aan ergerde. De titelrol was wel het hoogtepunt - eigenlijk het enige positieve aan de hele film, de cover van Nina Simone.

Als een film je binnen ruim een half uur niet pakt, dan is het tijd voor wat anders. Ik houd sowieso niet zo van comedy's, dus wellicht licht het daaraan.

* ligt

Film is opgenomen in de plaats waar ik ben geboren en getogen, Geertruidenberg, ten noorden van Breda. Tegen dat 'lelluke' ding op de poster heb ik dus heel mijn jeugd aan moeten kijken. Ongelooflijk trouwens dat dit een film uit 2007 is, had 'm toch wat jaartjes ouder geschat. Barry Atsma als de gehandicapte broer, zo overdreven gespeeld, kan echt niet hoor. Wat ook niet helemaal klopt is dat binnen een Brabantse familie de ene persoon ABN praat en de ander weer Brabants, althans een poging daartoe. Mooi ingetogen spel van Anthonie Kamerling.

Leuker dan verwacht! Ik vond het een erg vermakelijk verhaal met leuke personages. Ik heb me nergens gestoord aan het acteerwerk en het keek vlot weg. Geen geweldige film, maar ook zeker niet slecht, wat mij betreft. Een 7. 3,5*